14 resultaten.
HERBOREN
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 93 (tanka)
Alles om je heen
willen vorsen en kennen;
trachten te zien door
ogen van een zuigeling:
nieuwe wereld ontdekken!…
Vorsen bij de zee
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 249 nog altijd zoek je bij de zee
vertroosting van de wind
naar de reddende geur
van de bruisende branding
om weer te zijn
als het ongekunstelde kind
dat karrensporen volgt
het vertrouwde in het zand
van de jutter die in de harde kern
een zachtheid blootlegt
in het strelen van schatten
zijn vondst op het strand
*
blijvend vorsen bij…
Geluk
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 645 Bijvoorbeeld, even vorsen...
Geluk in de Liefde
Geluk in het spel...
Geluk is niet een vaststaand feit
Het is, denk ik, per-on-geluk
Geluk is niet te koop
Geluk niet te verdienen
Hebben we dan gewoon Geluk gekregen
van de Ongeziene?…
AVONDDAMP BOVEN WEI
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 98 zijn bultige stam
streng als een ridderburcht
torst knoestige takken
de stramme kroon vat
stijgende druppels
die de wereld vorsen
overal spreken
onbekend blijven.…
DE REGEL
poëzie
3.0 met 4 stemmen 579 Kind van man en vrouw begeren
Meisje een knaap en knaap een meisje,_
Ons zolang we 't vers hanteren
Neurt in 't hart hetzelfde wijsje:
Lang gescheiden, laat gevonden,
Eindelijk één, hoe lang zal 't duren?
Die in liefde elkander bonden
Wonen elk voor zich als buren.
Zaagt ge nooit van gaan en komen,
Ebbe en vloed de vaste regel,
Nu…
GELOOF
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 95 In Gods alziend oog
werken twee lenzen samen;
de sterrenkijker
en de microscoop zijn hier
hecht in elkaar versmolten.
Had onze aardbol
meer land en minder water,
dan zou de wereld
nóg ingewikkelder zijn,
des te heviger twisten.
Wat matig bevalt...
Het wilen bestrijden of
liefdevol dulden?
Een nieuwe levenskunst luidt:
"Zoek strenge…
DE FRANCTIREURS
poëzie
3.0 met 4 stemmen 647 Geen Pennewip met brilende argus-ogen
hebben wij ooit één regel toegedacht.
Geen jongedames, die beheerst en zacht,
als door een rietje, van de lettren zogen.
Geen kenners die, waar zij nooit jokken mogen,
trouw prijzen wat vertrouwd is, langgeacht.
Geen vakmanswijsheid hebben wij betracht,
geen boekwinkeltriomfen overwogen.
Geen koster,…
GEWAARWORDING
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 278 Liefde vindt ruimheid
van voelen, denken en geest.
Haat houdt zich steeds op
in nauwe holtes, kruipt voort,
steunend, wringend, zoekt almaar.…
DE NAVOND KOMT ZO STIL
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.948 Het speit, de steen rondom,
en, uitgestrekter schenen,
zijn al de vorsen, diepe in ‘t goor,
in ‘t zwijgend goor verdwenen!...
Eilaas, de nacht en ‘t donker zijn
bezitten nu de zanger mijn:
noch nachtegaal, noch ruit noch muit,
en hore ik meer... ‘t is uit, ‘t is uit!…
DICHTERS OORD
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Zij, die de daagse woorden van onze taal
laten vervagen tot zwevende mist,
welke dan een burcht is, hecht en beslist,
vorsen de spraak als een strenge generaal.
Deze zoekers leven in een wonderzaal,
waarin de wereld van alles mist,
zich toch herstelt door eigenwijze list,
smullen rondom een overwinningsmaal.…
ONDERSCHEID
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Gelovend oog en hart tonen samen moed,
vorsen valse schoonheid, tot zij voor hen zwicht:
krijgszucht en sterke liefde zijn één gemoed.…
VERJONGEND WERK
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Eeuwig mag voor hen bewondering rijzen,
dankzij lange behandeling, fijn maar zwaar:
ogen vorsen, vingers kappen en schuren almaar.
Mild papier mag die stukjes spijzen.
Antwerpen toont zijn herboren kunstgebouw:
hier kennen vloeren verbrokkelde eenheid:
kruimelig kleurenspel: samengaan getrouw.
Rustig bruin omhelst wild rood met beleid.…
Gek als Crazy Horse
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 64 denken aan de Noorse God Thor
Gek Paard was zo gek nog niet
en hij won menige strijd met de blanke
cowboys en cavaleriesoldaten
totdat ze hem op zijn zevenentwintigste
met laffe kogels de grond in boorden
ik had de eer om een zweethutritueel
met wijlen Archie Fire Lame Deer
mee te maken
een Lakota Medicijn Man
die mijn ziel wist te vorsen…
DE NAVOND KOMT ZO STIL
poëzie
4.0 met 17 stemmen 4.562 Het speit, de steen rondom,
en, uitgestrekter schenen,
zijn al de vorsen, diepe in ‘t goor,
in ‘t zwijgend goor verdwenen!...
Eilaas, de nacht en ‘t donker zijn
bezitten nu de zanger mijn:
noch nachtegaal, noch ruit noch muit,
en hore ik meer... ‘t is uit, ‘t is uit!…