Alle inzendingen over vrede

Wat wil je wat moet je wat kan je doen als je alles al verloor niets zeker is Wat is VRIJHEID wat is MOGEN wat is VREDE als er niets meer is om vrede mee te hebben…

Vrede, spreid gij uw zachte vleugels Over de donkere aarde heen - Over de moeden en de gewonden, Over de duizenden, die verzwonden, Over al de snikkende monden, Die verbleekt zijn van geween!…

Diep in mezelf heb ik vrede gevonden zonder symbolen van verre gezonden langs lange lijnen van leugens gehouwen uit vette woorden tot bijbels gebrouwen. Dicht bij mezelf heb ik liefde ervaren weg van die stenen, groteske gebaren in zachte, warme soms droevige ogen vér van die keiharde preekstoelbetogen.…

beide oogjes toe tien vingertjes uitgeteld de dag was een feest…

Vrede sluiten in je hart onderhuidse strijd tastbaar aanwezig bij maanlicht vallen tranen als dauwdruppels in zee zij vormen parels in je hart hun glans houdt je warm in de nacht de wind fluistert jouw naam een fata morgana…

onze hunkering naar vrede is een vonkje in de vuilnisbelt die oorlog en strijd heet eens komt het moment van het grote verzengen…

'Vrede!' verzuchtte diep die vreemde man, en leunde op de pilaar. Gauw vezelde de broer de lijst der 'beste paters', maar, alsof een pletterende overmacht hem langs die pijler plantte, stond hij die vrede zocht daar doof en stom. Zijn naam was Dante.…

Als liefde op de uitkijk staat wanneer het vredesschip uitvaart op zoek naar goedheid in de mens bij ieders huis en haard en vrede brengt in elk hart waar het ook verschijnt dan duurt het slechts een korte tijd voor dat geweld verdwijnt.…

de 'eer' van het laatste schot de laatste dode het laatste geweten we willen allemaal vrede op de witte regels liggen de naamloze doden naar wie nog steeds wordt gezocht…

Er komt iets van vrede aangewaaid, al weet ik dat dit niet zal duren... Mijn hart toch, beleef deze uren vol vreugde en dank en geniet!…

Ik weet het nu Nu ik het weet is het goed Zo goed dat alles mag Alles mag want het is goed Het is vrede nu Nu alles helder is Zo helder kan het leven zijn Ik leef in het moment Het moment dat is het nu…

ons spiegelbeeld jouw ogen geruisloos zacht dons in onze harten, zo dicht dat moment, daar windstil en warm als vrede, zo mooi en nu, blijvend verlangen…

vrede torst toekomst op zijn rug in de val van het verleden één stap vooruit twee stappen terug.....…

taferelen van strijd fragmenten van beproeving staan op het netvlies gebrand de aardkloot draait door bedrog en macht steken elkaar de loef af ik droomde dat er vrede was de uitdrukking bestaat maar wilskracht ontbreekt…

de wind waait warm en zacht om je heen koestert je gedachten, je gevoelens en je hoop en brengt ze als een trouwe boodschapper - dichtbij en heel ver weg - naar degene voor wie ze bestemd zijn en fluistert ze daar zachtjes in het oor niets is tevergeefs en niets is zonder waarde…

Vrede, is dus maar een woord al te vaak gehoord! VREDE…

als ooit een deel van de mensheid het zal bestaan om tijdens kerst naar Mars of de maan op skivakantie te gaan misschien dat dan ook daar een gezongen vrede op aarde wordt afgedwongen…

geschiedenis is niet om te vergeten of om te ontkennen maar om van te leren besef respecteer twee minuten stil…

Kijk, daar gaat de vrede. Iedereen springt op. Waar? Daar! In die blauwe jas! Ze drukken hun neus tegen het raam, leunen op elkaars schouders. Hij is heel klein. Ze hebben hem nog nooit gezien. Ze roepen: vrede! vrede! Hij hoort hen niet, verdwijnt uit hun gezicht.…

Vrede is piepklein en geniepig groter willen zijn verder passen dan je benen reiken doch nog even evenredig zijn.…

Vrede, is dus maar een woord al te vaak gehoord! VREDE...…

huis te zijn ik vouw en strijk de was voor groot en klein van wie hier wonen wil ik blijven hou’en wanneer het avondt - je mij op kunt rapen - geniet ik van een glaasje rode wijn ik neurie zacht mijn lievelingsrefrein de knusse bank ligt loom en ik wil slapen mijn hart is dankbaar in een stille bede voorbij de dag een nacht van volle vrede…

De gouden vrede in mijn hart zal dan groeien en overstromen van stilte en schoonheid.…

Jouw wereld mijn wereld waar in ieder ochtendglore rijkelijk doorbloed met levenslicht je eigen geluid en warme gloed je horen en zien vergaan.…

Vrede tussen ons hebben wij vermeden. Waren wij nodeloos grievend, nu vredelievend.…

en daar gebeurde het wolken verdeelden zich de engel maakte zich los om vrede te vliegen hoog in de lucht van quarteira ver over oceanen en werelden strekte zij warm gouden vleugels over grijs en grauw vrede - zong ze vrede…

boven mij spant blauw de kroon de ondertoon een bloemenwei mijn jeans is hemels ik trek het groene t-shirt uit de wind speelt nu opperhoofd alles is wild en vredig als vergedragen kindergeluid en in het verre westen troont nog lang geen zon…

't is winter en de dagen lengen, en plots is er weer vrede met heel dit klein bestaan. Waar ook die vrede plots vandaan, ik kan alleen maar danken en vanbinnen juichen.…

Ik zag in een bliksemflits die de nacht verlichtte, dat ik sterker was dan zij. Zij, die de oorlog onderschreven, die voor het geweld niet beven. Maar wij, vredebroeders, staan krachtig tezamen en geven niet onze laatste adem.…

De dood bevrijdt ons van dromen hij ontstijgt het lichaam de dood is immer vredig en geeft toegang tot iets wat wij niet weten één ding is zeker ergens in het hart van een ander zullen wij niet worden vergeten.…