Alle inzendingen over vrezen

Ik vrees, met grote vreze, dat de vrezen alleen aan ons, de mens zijn toegewezen…

iemand keek altijd mee en wist alles wat je deed sprak je aan na je dood maar vroeger kon je altijd je verbergen in berouw en dan had je … iemand kijkt altijd mee en weet alles wat je doet en rekent direct af beschermen van leven als je niets te verbergen hebt, heb je … beeldschermen beschermen verbergen…

Voorbarigheid is een gegeven In dit sierlijk mooi paleis eerder is dat ook mijn leven Voor het einde van mijn reis Limiet aan de onzekerheid Door zware, harde feiten Wil ik dan echt de zwakke tijd Die voor mij moet gaan pleiten? Mijn knus paleis trilt nu verwoed En laat mij innig beven Want alles wat zij wil is moed Met hoop slechts als…

ik volg met jou de blauwe lijn omdat die ons is aangewezen jij loopt er kaarsrecht bovenop alsof je hem niet missen mag hij brengt ons waar we moeten zijn met iedere stap groeit het vrezen het voelt als naderen van de strop op deze eens zo doodgewone dag…

Je hoeft niet langer meer te vrezen, het is nu goed, het is O.K. Denk niet dat we jou vergeten, je zit in ons, besef dat goed. Niemand zal ons kunnen scheiden, je zit voor eeuwig in ons bloed. Denk niet dat je iets zal missen, je zal nog steeds aanwezig zijn. Bij alles wat wij mee gaan maken, sta jij op de middellijn!…

Meester Vreeze sluipt naar binnen, hijst het doek en gaat beginnen. Hij speelt met schimmen op een scherm. Een stripverhaal in duizend delen, schaduwen die mij bespelen, tot ik het niet meer kan velen en onzinnig beef en gil. Hij kruipt onder al mijn leden en grijnst meer dan tevreden. Het doek daalt weer naar beneden.…

Er waren eens vijf hertjes, stonden wankel maar gracieus toen kwam daar de maaier, jawel, 't is echt 't is heus. Eentje zag te laat dat de bladen driftig graasden, het gewas moest kort, opeens was het vort een hertje moest het leven laten. Er waren toen vier hertjes, wankel maar gracieus die hadden niet in de gaten, echt waar…

Wij vrezen immers nu met groten vreze: Het zou best een terreurdaad kunnen wezen.…

Vrezen om het leven is als kersen zonder pit Nooit genezen Verbaasd En opgegeten. Zo.…

Hij sprak: ’t bestaan is ’t mijn’; wat is, hangt van mij af, De Wereld is mijn stem, en roept u, mij te vrezen.…

Je hoeft echt niets meer te vrezen nu je opgaat naar de Heer. Alles kun je achterlaten, je bent vrij van elke druk en na jaren van beproeving smaak je dra het hoogst geluk. Geef je maar gewillig over en leg al je zorgen af. Je kunt onbelast betreden 't hemelrijk dat God je gaf.…

En vrezen wij nog te overlijden?…

Opdat wij vergenoegd en vrolijk zouden leven; En al wat ons die wet verbiedt, Is, hoe, 't ook schijnen mag, ten onzen voordeel niet, Wil iemand dan gelukkig wezen, Die leer gehoorzaam God te vrezen.…

Die overlijdt, is over lijden; En vreest men nog voor overlijden?…

Dus als hij komt probeert hem niet te vrezen. En leef nu wat je hebt te leven.…

ik ben bang dat ik noch in de duur noch daarna in de schaduwen van het Dal de weg naar het hart des levens meer vinden zal - ach, de vrezen zijn zonder tal…

Doch om mijn hoofd ook ruist een stem, Te midden van al mijn vrezen, Die mij gebiedt met zachte klem, Tóch niet bezorgd te wezen.…

Ook al willen vijanden mij verslaan Dan hoef ik voor hen niet te vrezen Want God de Heer zal bij mij wezen Hij zal de boze voor mij weerstaan. Al drijven ze mij ook in het nauw Ik blijf vertrouwen op mijn Heer Die mij nabij zal zijn, altijd weer Altijd mag ik rekenen op Zijn trouw.…

In vreugde, maar ook in verdriet Wil Hij mij altijd nabij wezen Zodat ik niets hoef te vrezen God, die alles van mij weet en ziet. Ik mag Hem mijn Vader noemen Hij houdt zijn armen om mij heen En blijft bij mij, laat mij nooit alleen Steeds weer zal ik de Heer roemen.…

niets te vrezen Omdat het beestje mij vertrouwt De journalist kwam rapporteren Kwam niet binnen, voor geen goud Was zijn notitieboek vergeten vond het slijm'rig aangevreten De kaft verwoestend aangeklauwt Ik ben niet bang heb niets te vrezen omdat de afgrijs mij vertrouwd De wijkagent kwam controleren Er was gemeld, er is iets fout…

ondanks het bidden en werken de zondagse gang ter kerke vrezen zij op de lange duur het knetteren van het vagevuur…

Voor wijzen vervaagt Grens tussen leven en dood Ze begrijpen het Levenslang de dood vrezen Is erger dan eens sterven…

Toch is elke dag de moeite waard te strijden ook al brengt ze veel lijden want de verlichting komt op een moment dat je het vrezen niet meer kent.…

Belg met corona is genezen geen nieuwe besmetting te vrezen twee dagen op rij is hij virusvrij quarantaine is aangewezen…

de kilte 't wonder van niets meer te vrezen komt tot diepe zuiverheid in de stilte van de tijd in de stilte van mijn wezen…

‘Ik denk’, zei een vrouw uit Maarheeze, ‘dat zij voor haar baantje moet vrezen. Dit wordt weer een rel. Toch sneu. Alhoewel, dan kan ze de Quote weer eens lezen…’…

Een wetenschapsman te Wolfheze Acht ‘t nu wel voldoende bewezen: Als mensen niet gaan Voor ’n duurzaam bestaan Moet men voor de duur ervan vrezen…

Of je moet pillen of moet spuiten, Of de patiënt op moet sluiten, Als het einde valt te vrezen. Ik vind het al fijn, Als behandelaars heel kundig zijn.…

Wij leven hier dankzij de eerste knal, Maar naar men vreest zorgt onze wetenschap In Zwitserland nu voor de laatste klap En dan is het gedaan met het heelal. Het kan dus zijn dat u dit niet meer leest, Maar dan zijn wij er allemaal geweest.…

'k Heb uw Meizang willen lezen Maar begon al gauw te vrezen Dat het, voor mijn dood, niet uit zou wezen. Korter! Korter! Korter! ----------------------------- Uit: 'Kritiek als credo', 1980…