Alle inzendingen over vruchten

Achter kim annex horizon, het vlinderlicht slaapt achter sterren bij het opstaan voel je het met je ogen dicht het heeft een betamelijke verlegenheid draagt z’n stralen in appelrode wangen, niet om te proeven of te vangen, je kunt ze aan de kale taken hangen, ze zijn de gave als onbevruchte vrucht blozend als meerdere zonsondergangen…

Zijn hier misschien vruchten te rapen? Ja, de nacht belooft verzadigd inslapen, rustig gewiegd door Goddelijke hand. De hoeder is vrij van geloofsstelling, spreekt echter overtuigend over zijn Heer en Diens oneindig wijde regering.…

geen mens ontkomt aan overgave immers zijn zelfredzaamheid vertoeft doorgaans in ijle lucht doch om zich weer aan enig zelfvertrouwen te laven is saamhorigheid vereist als een helende vrucht…

wanneer ontstaat een mens … als de conceptie heeft plaatsgevonden als de eerste foto van de vrucht het daglicht ziet als je voor het eerst het kindje voelt als het na negen maanden wordt geboren als het volwassen is geworden als het alles wat er doorsnee te beleven valt heeft beleefd - zo aan het eind?…

Er is geen weg terug, het gaat gebeuren ondanks de mistroostige regendruppels de knoppen staan op springen de bomen krijgen bladeren, fris groen en jij daar in jouw heuvellandschap met de fruitige geur van verse vruchten laat me weten dat je nuchter bent bijgekomen van alle dwaze dromen misschien later in het voorjaar als de warmte meerdere…

verzekerd, gelukkig geen leningen, we werken hard omdat je anders niets hebt De kinderen hebben hun eigen leven zij zullen niet voor ons zorgen en vragen al om een deel van hun erfdeel, maar het zit vast in steen, in kluizen, en in jouw hoofd dat ook de dekkingen wil dekken Een mens moet volwassen worden en voor zichzelf zorgen zijn eigen vruchten…

Het scherm door stroomdraad en luchtwoorden geleid duidt alles aan wat wereld en mensheid in zich houden en geven deze nieuwste boodschapper van schier vergeten oudheid opduikende gebeurtenis en zegenrijke raadgeving wordt omkranst door lover van de Boom uit Edens hof waarvan de eerste mensen ondanks Gods verbod toch aten heerlijke vruchten…

Die ons verbinden In liefde vinden In mijn gedachten Waar wij samen lachten Ja samen Samen Thans gaat de zomer Voorbij als een dromer Een vlindervlucht Een wens verstreken Voorbij de zomer De merels zijn vromer De raven vrij Wensen verbleken Voorbij de zomer De herfst wat slomer De blaadjes verkleuren De vruchten…

Op schommeltwijgen is het blijven staan, deinend schouwen over voedselvoorraden: heel het bos biedt smakelijke vruchten aan.…

de gesel van beter en best is verdwenen als up dater in de maatschappij geld en macht is snel met handoplegging genezen zonder zwakke plek in dat dossier staat je leven tot in de kleinste details in jouw taal beschreven er groeien nu nieuwe plantjes met geluk geuren zaden en vruchten die de scherpste kanten van het leven…

Zoals daar ginds, aan stille blauwe lucht, Zilveren-zacht, de half-ontloken maan Bloeit als een vreemde bloesem zonder vrucht, Wier bleke bladen aan de kim vergaan, - Zó zag ik eens, in wonder-zoet genucht, Uw half-verhulde beelt'nis voor mij staan, - Dán, met een zachte glimlach en een zucht, Voor mijn verwonderde…

simpel een brief weet dit blijft volslagen anoniem tot levensvatbaar woord bewogen het geluk in enkele zinnen in een gloed te zullen verklanken wees een echo in gedreven koper dat het komt de tijd vooruit en rondgaat als het nieuws ach en wee moeten verstommen tot een meeslepende melodie zal de ander mijn weg gaan kruisen draagt het vrucht…

Een hete tranen-vloed haar uit de ogen sprang Een uitgetogen zwaard door hare ziele drang Aanschouwende haar vrucht, aanschouwende de scharen. Het krachtige geloof weerhield ze in die nood Dat zij niet met haar kind en smakede de dood: Nog leed ze meer als ooit de grootste martelaren.…

Kussen is een zomer-avondgaard, waar de vruchten tot verlangens rijpen, kussen is een stonde dezer aard', waar de mens de hemel leert begrijpen. Kussen is het eerste tere spel, waar we 't grove leven mee begroeten; Kussen is het allerlaatste vaarwel van de mensen als ze sterven moeten.…

Het blijft een open brief Waarom gieten we verzen in een mal van gips met de ijdele hunker om later ook nog de versteende vrucht na te proeven het sap, de schil versneden op de tong Waarom schenden we ons gebit aan de blanke pit We verzegelen het bericht noemen het een gedicht Opgerold perkament in een koker gepropt een Save Our Souls…

- bedekt met zwart vernis Ooit zal die dag toch komen dat hij zijn gezicht moet tonen zijn leger zal hem kronen en de nieuwe orde zal er komen Beschermd door demonen onzichtbaar voor zijn oog kan zich niet vertonen - beschaamd voor zijn betoog Nooit had hij kunnen denken door twijfel overmand dat zij alles zouden schenken voor de vrucht…

Regen legt een vlies over de gevels Weekt de knollen van een sierplant Verduistert de vergeten krant Wekt nieuwe tinten, andere klemtonen Zoals klei van korrel en kleur verschilt De schubben van een reptiel dat in lover vlucht De schil van een rottende vrucht Regen neemt het niet zo nauw Haalt de ziel uit dingen Regen drenkt het drogend…

"Niet nodig"... lachte je: "we plukken al vruchten!" En het engelenkoor klonk door tot diep in de nachten, zes hele weken. Toen zagen we de duiven vertrekken. De rijst was op.…

binnen zo ik graag zou willen de werkelijkheid heeft ingeboet het grootse zou mij zwaar doen tillen zo ga ik vaak hier mijn weg soms verdwaald in gedachten een plek van overpeinzing van denkbeeldige krachten die mij doen verwonderen over het palet van water, groen en keiensteen hier overdadig aanwezig en mijn gemoed doen verzachten tot vrucht…

Wulpse rondingen gestrekt op laken van vers groen Bedekt en omringd door wijnen en exotische vruchten Voeren jouw lijnen mij naar de waanzin van wellust Zinnelijk drift in niet aflatende verscheurende honger.…

sap en snippers langs ogen en lippen te koud na jouw grage storm ik vermaal jou in de vijzel van morgen vermengd met azijn, suiker, zout ik smeer jou onder de oksel het schroeit en wekt de klieren een rode roes in grijze kwabben het ontwent trager dan ik wens mijn tong smeult van gisteren je zit gebald in de kiem de ribben van de vrucht…

normen bestormen behoort tot een ander ras soms, midden in de nacht zit ik in een somber hoekje slijp mijn punt extra scherp, vergrijp me in extase aan een woordeloze stroom van storende elementen die mijn vruchten immer bevatten dan, ja dan,,,,,ben ik ja ik, even mijzelf en kan ik me aan mijn pennenvrucht heerlijk bezatten…

Vooruitstrevende toekomstplannen betalen geen loon Ik bepaal mijn eigen lot is slechts spot en hoon Het werd donker de dag dat ik het licht zag Volwassen zijn heeft zijn voordelen De verantwoording ligt zo goed als in je eigen hand Wanneer je een vrouw om haar hand vraagt volgen echter de bevelen Mijn verleden zwart omrand Geen verboden vruchten…

yn in wrâld fan noed sichtber rypjend fan blom oant frucht ûtrinnend yn in fjild fan grien wurden kreakjend yn it wyte ljocht dwylsinnich optein wêryn myn minlike lêzers tsjûge binne fan in skeppende poëzij vertaling: schrijvers gepijnigd met woorden in een wereld van verantwoordelijkheid zichtbaar rijpend van bloem tot vrucht…

troetelnaam prevel en nadien luister hoe het zwijgen is als jij rond, zo zacht in al weerklinkt, die zo de stilte tovert van mijn lippen hoe ik nadien als ik in jou aan het water waar ik me verlies, op deze brede oever kringen in het riet kauw hoe ik mijmer, alsmaar onveranderd zo het langzaam begrijpen in mij kruipt dat jij de enige vrucht…

Hoe groot zijt Gij: een tuin vol tederheid in geur en kleur en vrucht dit land te boven en waar ik nooit meer aan Uw liefde wen. Uit: "Niet te stelpen licht. Nieuwe religieuze poëzie" - Davidsfonds, 1995…

Stuurkunst, eenvoud in gebaren ultiem contact tot stand gebracht zo breekbaar, toch zo nodig leiden zonder zichtbare macht dwingen geeft de zwakte prijs van uitoefenen in onwetendheid de vruchten die de dader plukt zijn vroegrijp en verbleken mettertijd voor wie het weet, alleen maar goed nieuws het paardenhart is zacht, integer en puur…

waar je bij freud in stinkt bleek het niet van eigen belang onbloot dat ze zelf ook zo heet die waanwijze stoot vandaag blijkt er meteen al één onbenoemd was ik van alle grote steden invloedvrij gerrit fries&hagenees sprak in de vishal wat een zeldzaam mokums harde es heb jij pseudologia phantastica zwarte magie kardinaalsmuts die haar vruchten…

altijd samen dacht toch blijft er nog een kier met draden en signalen haal ik aan wat is gevierd dan langs nieuwe lijnen de zijne en de mijne nu apart in eigen gang blijft de binding levenslang het andere morgen komt al vrolijk binnen met de grip op volle zinnen er staan kansen voor de deur in denken opgelicht uit sleur groeien rijpe vruchten…

Als ze danst, wordt de beweging universeel, de aarde, sterren, bloemen, alle stromen alles wordt in haar wezen opgenomen, betreedt met beide voeten elk werelddeel, ze draalt niet in haar zinnelijke vlucht, deelt met iedereen haar serene vrucht, in elke wenteling, wordt de aardse tucht vermeden, draait bomen, groene heesters uit de grond, baart…