Alle inzendingen over vuilnis

De tien geboden doen wij bij liefde bij oorlog de belt op. We sturen God-zelf vaak met een vloek met een kus de belt op. Kinderen, tuig toch, ouders, erger nog: Zij moeten nu ook maar de belt op. En die actrice zonder facelift en die man niet uit dit land en dan die derde Moszkowicz: Losers zeerzeker de belt op. De belt…

De juiste woorden liggen in de vuilnisbak ik droeg ze even in mijn zak daar brandden ze een gat nog voordat ik het mooiste had gehad nu liggen ze op straat het is vuilnis beter dat ik ze laat.…

afgelopen avond, na tienen heb ik de vuilniszak buiten gezet in de wetenschap dat ik de volgende week weer met dezelfde rotzooi zit opgescheept…

De stad raakt straks de afvalbergen kwijt Een nieuwe CAO is afgesloten De boel wordt morgen keurig schoon gespoten En dat werd zoetjesaan de hoogste tijd Want bij Rouvoet en bij Pechtold moet u weten Hebben er ratten in de vuilniszak gezeten. ------ Voor een artikel in het nieuwe tijdschrift Binnenhof werden de vuilniszakkenvan…

Een glossyjournalist wil heel graag weten Hoe in het vuilnis van politici - Normaal alleen bestemd voor intimi - Te zien is wat zij hebben uitgevreten Ook de tv meldt wat er is gevonden Daar is dus ook weer rotzooi uitgezonden…

De goot jouw huis slapen langs de weg schamele bezittingen onder een gebrekkig raamwerk van stokken en zeil barrevoets zoeken tussen restjes en vuilnis naar iets te eten wat een contrast tussen arm en rijk…

breek maar jongen alles wat ik heb je hebt me aangeraakt goedkoop besmet versierd met bier een stomme sigaret je kotste hier ik voelde me een slet ik heb geen nee gezegd maar jij kunt gaan het vuilnis heb ik weggezet met jou er achteraan…

Je zag haar lopen langs het terras in een jurkje het was nog zomer maar bijna niet meer ze had ook nog een kind bij zich wie weet op weg naar de vuilniscontainer liep ze daar als de schattige moeder en wij hielden van haar in de laatste zon uren zoals ze daar voorbijliep wisten we niets van haar een pigmentvlek op…

Een grote doos drijft door de Lange Haven van Korenbeurs naar herenhuis en zinkt, zinkt al maar dieper met vuilnis van het veilinghuis, van restaurant en kledingzaak. Blokkeert onder een brug tenslotte de toegang naar een weids verschiet met afval van de bloemenzaak, verweerd metaal en vaal antiek.…

Hulp zoekend zwerft de vuilnis door de straten. ------------------------------------------ uit: 'Het geduld van de dingen', 1996…

koekoeksklok in hondenhok doos met bestek in druiprek aktetas op matras plastic zwaard in hobbelpaard veel snuisterijen donkere schilderijen lampenkap op doedelzak ansichtkaarten bontstaarten tafelvoetbalspel oude tafelbel sentimenten loslaten geeft gemak alles kan in de vuilnis stortbak 1977.…

Het water loopt en loopt Aldoor naar het laagste punt Soms stroopt het op heeft dan weer haast Krijgt geen vrij spel van vuilnis,blik en plastic Achteloos in de stroom geworpen Het water stroomt en stroomt langs steden en dorpen En niemand... die zich erover verbaast.…

Nieuw van nieuwigheid ”ordo vagorum” geborgen in de eenheid van het vuilnis. En allerlei bezoedelde ballpoints met in formaatdruk telefoonnummers zware metalen stemmen op antwoordapparaten voorafgegaan door dwaze muziekjes. De doorzochte oppervlakte is ergens de diepte van.…

De meeuw verorbert voedsel uit een vuilniszak en voelt zich roofdier…

op zondag werd ik wakker alsof het maandag was en stopte pardoes de vuilnis in de brievenbus zodat ik me op maandag kon verslapen en onverstuurde brieven opende om ze begrijpen bleek het thee-ei verdwenen tussen zoekgeraakte sokken die nooit weer om kwamen daarbij vervloog alle hoop op een ijsvrij weekend…

nu schuilt de storm in rouwjurken, eindelijk na lange dagen van verborgen woorden met de daver op het lijf, gespleten haren in de nek over wankele treeplanken langs gedrogeerde lijnen niettemin, meeuwen op wacht boven vuilnis op het plein in bekommering over ingedaalde hersenschimmen of mijn morgenlicht, nakende als wezen van…

De bloemen op het behang bevroren in de tijd Vast gelijmd tot het eeuwig bloeien Voor de ogen van zijn bewoner Zonder protest kleuren zij de kamer Tot het plezier van zijn bewonderaars Maar de jaren verstrijken En ook al sta je nog in volle bloei Het behang zal vergelen En de bewonderaars zullen je verwijderen En bij het vuilnis smijten…

Een miljoen zal me gestolen zijn vuilnis, tonnen gestort op een open wond vol venijn bijeengeraapt geïllustreerde verdoofde beren alleen het levensverhaal proberen te begrijpen het hoogste haalbare is iedereen respecteren cliché ratrace ratrace Kompas is mistig opgeven om opgegeven te verkomen en richting in listig land…

Toen ik het luik van de achterdeur optrok om nog rap het vuilnis buiten te zetten Zag ik, ondanks de donkterte van de avond, nog een late vlinder fladderen. Ik werd ingenomen door dit tafereeltje van geluk Omdat ik er eerder van uitging dat het beste van de dag Op dit ontiegelijk uur al achter mij lag.…

Vanmorgen zag ik onverwacht, gewend aan rommel, vuilnis of een oude fiets, er drijft kastanjebloesem in de Lindengracht. Verrast wachtte ik even op de brug en zag het bloesemwater om de pijlers spoelen. soms kwam het, met de rondvaartboot, stroomopwaarts terug. Een carillon, ik kon niet langer blijven staan.…

Rommel uit huizen mag zich ontmoeten in hoekig, ruikend duister onder de straat, zendt naar de buitenwereld wijze raad: "Hier klinke het aangename moeten: Laat het geschuif van de klep blij groeten wanneer de mond van ijzer open gaat, die niet wil dat er vuilnis naast hem staat, anders komen kleine speurders wroeten."…

De vuilnis op straat en de deuren op slot ... Terwijl mijn lippen mijn hart de tong afbijten lig ik in het gras van mijn bed te soezen en denk aan jou en denk: het wordt tijd voor een prachtig gedicht.…

Bakken vol rotzooi en gebruikte spullen gaan met het vuilnis mee. Wat ligt mij te wachten als ik de laatste doos met leven open? Een porseleinen popje met armetierige beentjes, gebroken armpjes. Haar bruine ogen zo beschadigd, dat ze niet eens meer mag huilen. Alleen de vuurrood gestifte lipjes nog intact.…

toch zoals verwacht misschien vandaag zal zijn en jij gewoon weer jij en wij een droom van gisteren met de muren vol gehangen donkere rechthoekjes daar waar eens jouw foto hing de mijne er nog aangescheurd de tijd nog niet gebeurd de afwas na de afdroog wij minnen morgen niet wat vandaag ontgonnen kan het is aan jou, mijn lief het vuilnis…

ook hier entropie al onverstaanbare woorden op waarschuwende ondertoon want gangbaar blijven had zo zijn onderhoudsprijs waar antiek en schaarste het aanbod bepalen zal de vraag nooit dalen naast calamiteit trekt onkunde de gevaarlijkste troef en speelt entropie glansrijk in de kaart nog galmt een koopje na als het naar de vuilnis…

faunacrapuul nu voor eeuwig verstomt - zeemeeuw en krijsparkiet vos, rat en huismuis zij tarten de burgers dus doe er wat aan toon op een krachtige IJspaleisachtige wijze karakter, maak werk van uw baan - luister eens Hagenaar sta nu eens stil bij de opportunistische aard van uw wens u bent de gretige consumeerminnende vuilnis…

En als ik, na een slechte nacht de vuilnis buiten zet Glibbert een glimp zwarte kat en stampt een leger weg.…

De binnenstad ligt nog in slaap alleen geritsel van papier weerkaatst klikkend licht metaal van leeg door drukte blikjes regenbogen overbruggen doordrenkte vlaggen zonder stijve kleuren de Gay pride moet eens met de billen bloot rotzooimakers hebben er een puinhoop van gemaakt en ervan genoten een opgeroepen vuilnisman vervloekt zijn vak…

je nieuwe verhalen sinds jouw laatste onbedorven brief gingen er boekdelen verloren zoveel tijd is er verstreken met jouw leugens en bedrog ik moest mijn laatste bezit verkopen heb zelfs geen kleren voor mijn lijf alle letters heb ik opgekropt verzameld fraaie zinnen verlaten de mond van mijn hart alles wat je achterlaat gaat naar de vuilnis…

je zoveel bezat vele dozen gaan gelijk naar zolder rustig valt het stof daar neer sommige dingen moet je bewaren heb je tijd dan kijk je wel weer na lange tijd is daar die tijd als je opnieuw gaat verhuizen wat zat er toch in al die dozen geen tijd gehad om uit te pluizen oude boeken en tijdschriften stof en een vergeten geur als vuilnis…