52067 resultaten.
Saai
snelsonnet
3.0 met 49 stemmen 3.981 Ik heb vannacht tot twaalf uur gewacht:
Er zal toch wel iets vreselijks geschieden,
Met moord en doodslag en met rampgebieden?
Maar nee, niks aan de hand nog, tot vannacht.
Ach raakt u nog niet al te zeer van streek,
Ik spreek u aan het einde van de week.…
Mijn ethiek, mijn wetenschap
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 247 Dieper dan welk verlangen in mij,
is mijn ethiek.
De moraal die ik zal uitdragen,
is een diep ethisch verlangen
om antwoorden op allerlei levensvragen,
waar ik mee kamp, mee worstel
mijn gevecht lever...
een mens als ik.…
14 December: "Sta op tegen kanker"
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 161 DAG
DUS IK ZEG: STA OP TEGEN DEZE KRANKZINNIGE MOORDENAAR.…
De rijm
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 Het rijm
De pijn
Het slijm
Geheim
Venijn
Daarbij
De tijd
De spijt
De strijd
De roem
De zoen
Het doen
Nog geen miljoen
Zou dit kunnen vervangen
Nooit gevangen
Zitten
Staren in het niets
Komt er toch weer iets
De wind in je rug op de fiets
De zon in je gezicht
Je plicht
Om Mani Padme Hum
Oren dicht en klappen
Met een hand…
Kersttoespraak
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 127 Een kersttoespraak is bijna staatsgeheim,
Nu heeft er iemand, die niet eens kon hacken
Ontdekt dat bij het Rijk de servers lekken,
De hele RVD compleet in zwijm.
Wie dinsdag nog van helemaal niks wist,
Keek feitelijk naar Uitzending Gemist.…
Rokjesdag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 268 Mijn bril zet ik op voor
het fenomeen dat door
de lentezon verleide vrouwen
de wereld laten aanschouwen,
zich bloot gevend boven de knieën
daarmee prikkelend de fantasieën,
want met het verhogen van de temperatuur
stijgt de zoom, waardoor moeder natuur
ons toont wat gebleekt was in de winter,
nu hunkert naar pigment
en bijna elke jonge…
CARNAVALSKWAAL
snelsonnet
3.0 met 21 stemmen 2.217 Alleen vandaag nog. Dan is ’t weer gedaan
Met après ski-gebonk en oversekste
Diep treurige Neanderthalerteksten
Die bij de gratie van dit feest bestaan
Zo blijkt maar weer de geest van deze tijd
(Alsook Wim Kersten’s onnavolgbaarheid)…
Zwart en verbleekt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Mijn herinneringen zijn foto's
waar het leven overheen raast
van wit naar donker
nacht naar dag
gevoelens
alweer opgelost
in zwart
of verbleekt
in de felle zon
Kiekjes van de aarde
stilgezet, toch vluchtig
door het snelle tollen
in de eeuwige hemel
van de tijd
van wit naar donker
nacht naar dag
naar voorbij, voorbij
voorgoed voorbij…
vulkaan
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 913 in de kraters van jouw vulkaan
omringd door zwaveldampen
ben ik al veel te ver gegaan
voel ik mijn hart verkrampen
in de geisers van jouw verdriet
brand ik mijn ledematen
ben jij het die mijn hand niet ziet
en zal mijn roep niet baten
in de diepte van jouw tranen
trekt de stroming mij steeds mee
zal mij nooit meer veilig wanen
drijf…
Ik kan je niet missen...
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 2.901 Verloren staar je in het niets
Je ogen wenen stille tranen
Een kilte trekt rillend voorbij
Als versteend in grillig wanen
De verdoving vult je lichaam
Je sluit de wereld even dicht
Het duister neemt haar mee
Naar het zachte stervenslicht
Verloren staar je naar haar
Je allerliefste is niet meer
Zij, je vriendin, je maatje
Die leegte doet…
Bovenmatig
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 647 Je pakte de appel
die de slang jou bood
beloofde je vrijheid
buiten het Paradijs Eva
werd jij vogelvrij
net als je dochters
ze dragen jouw kostuum
zoals ze zich kleden
niet schromend naakt te zijn
ze wanen zich
een symbool van ’t vrije zijn
met in hun hand restanten appel
verwekken het dier in mij
verwachten afstand…
hij
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 596 hij ziet niet in het donker
zijn ogen terneergeslagen
vragend in de verte
in wanen van de nacht
hij wilde haar beminnen
met een aarzelende tast
van besmuikte handen
en bleke vingers
nu dwaalt hij en doolt
in vergetelheid
zijn lot zieltoogt
in miezerige kanalen
wie zal zijn rit verder zetten
en hem de blauwzoete dromen…
WAANBEELD
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 271 tintelingen
laten een grijze massa kraken,
scheuren meedogenloos
door het stof der geboden,
dwars tegen elke sleur in,
langs ondenkbare vormen,
ongeschreven normen,
verboden vruchten,
restanten
van verbrijzelde verlangens
en onvoorspelbare kluchten,
richting de uitgebluste delen
van menig levensvuur,
door het beeld dat spontaan
in een waan…
Druipsteen
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 649 doorstond zijn rots van weeromstuit
hagelstormen en orkanen
hij brak op ongehoord geluid
van ingehouden eigen tranen
verdroten droop zijn edelsteen
bergaf naar donkere oceanen
verschool zich daar in het gemeen
van angsten en gebonden wanen
soms schittert op het watervlak
een glimp van ongetemde kracht
ontkent een blauwe hemel strak…
Brandende waanzin
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 77 de vlammen dansen op het ijs
ze gloeien tot diepe putten
creëren zwarte schimmen
in een witte wereld
schokkende watervallen kleurig licht
de waanzin van het leven
de waan
dan weer de zin
de brandende waanzinnige wijsheid
ondanks alles is er straks
een nieuw ijzig beginnen
een duidelijke natuurlijke stelling
waarvan wij niets begrijpen…
Onder een deken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 3.241 Ik denk aan jouw lichaam
en waan mij onder een deken
‘s nachts met jouw warmte
zonder een woord te spreken
Mijn handen verkennen
zonder enige vorm van dwang
oh, je moest eens weten
hoeveel ik naar jou verlang
Mijn lippen zoeken de jouwe
jij zorgt dat ik ze niet mis
jou te zoenen werkt verslavend
en ik voel dat het wederzijds is...…
zij was haar naam
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 668 vragen rennen me
achterna
en terwijl de stilte tegen me leunt
of ben ik in de waan
luidt een vlinder
de metamorfose van de dood
kinderen wisselen land
en keren herfst om
verplaatsen aarde
naar hemel, weer naar aarde
en wanneer ik me aan hen bind
blijft de weerspiegeling
niet onberoerd
wij huilen
om het afscheid
en vinden…
Een gelig winterlicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 149 leeg en wit
is de vlakte
ontdaan van alle
opsmuk en waan
een straffe
noordooster
haalt uit met
ijzige adem
vaal schijnt
de zon een gelig
winterlicht waarin
warmte wordt gemist
een schaatser
tart de elementen
krast langs
het riet voorbij
blik op oneindig
een gedachte in de kop
de elfstedentocht
dan zegt hij stop…
Met Ellen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 301 Laat me maar in die waan. Ik
weet nog net dat ik mezelf voor
de gek houd of net niet.
Ik heb het gedurfd om mijn
linkerarm om haar kwetsbare
wezen heen te slaan, dit is
de ontvangende zijde, zodat ze
voor altijd door mij beveiligd is.…
het laatste licht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 310 in de avondschemering
zie ik de dunne handen
haar porseleinen gelaat
het onaangeroerde glas
de ziel klopt aan bij
het sterke hart dat
zich niet gewonnen geeft
in het uur van de wolf
dwaalt mijn hoofd af
naar de waan en de werkelijkheid
tot ze vervagen tot een
dikke grijze brij
in de ochtendschemering
verbergt zich de duisternis…
Man zonder familie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 93 Eenzaamheid zonder tranen
in een land zonder neven
altijd alleen gebleven
verbannen door een aardse god
een wereld zonder nichten
zonder post of andere berichten
verlaten door de wanen
een eiland met geen vader
geen slachtoffer, geen dader
geen moeder en geen zoon
een man zonder familie
op zoek naar een relatie
in een land onder…
Een nieuw geheim
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 67 Is het dan nu al de Dag
van Vergevingen, een nieuw geheim
een nieuw geloof, volgens wetten
die voor mij verborgen zijn
maar toch ergens besloten liggen
in onze mislukte onderneming
in Uw Naam, Uw heilige Naam
die ik onwaardig ben uit te spreken?…
Graaien
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 323 Bij Ziggo heeft hij heel veel te vertellen,
Dus zit de directeur van die gigant
In ongetwijfeld een gigantisch pand
Elk jaar zijn loon en bonus vast te stellen.
Een crime in barre tijden om te doen,
Een schijntje deze keer, vijftien miljoen.…
o Late dag
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.484 o Late dag, gij smaakt naar water en naar rozen.
- Ik weet me alléen te zijn in 't wijde, koele huis;
'k geniet mijn eenzaamheid; ik voel mijn vrees verblozen;
ik voel 't verleên vergaan in teder blaêr-gesuis.
Reeds neigt de zon ter rust en lijkt 't gerijs der mane.
Er is geen komst die hoopt; er is geen leed dat wijkt.…
Staphorst
gedicht
3.0 met 27 stemmen 5.217 Gemengd bedrijf: aardappels, knollen, graan,
het varken en de kip, de koe, het paard,
de mens, het huis, de stal, het groene land,
de nacht, de dag, de kringloop van de maan,
het schommelen van de wieg, de wekroep van de haan,
drift, vruchtbeginsel, rijping, ooi en lam,
zomer en winter, appels, pruimen, jam -
slagregen, windhoos, hagel, bliksem…
Jij
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 200 Jij fietst me nog vaak voorbij
met in je fietstassen bloemen van de markt
en in je rieten stuurmand proviand
voor de komende dagen
jij lacht nog steeds naar mij
al heb je inmiddels grijze haren en
zijn we beiden te oud voor ongeremde passie
we hebben de jaren onbenut voorbij laten glijden
we hebben veel te lang geaarzeld
want je eens zo…
Mijn diafragma?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 26 der dagen die de schrijver belast
door schijn en ontspoorde vragen die hem
dwingt zich over z’n grens te wagen, buiten
z’n diaspora ver van zijn domein, in de
voortschrijdende werkelijkheid om wakker te
worden in de ziel van een openbarend besef
dat wereld verlaten lijkt, een versleten uitgave
van de krant van gisteren , in elk overspelig…
Geraakt.....
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 124 een nieuwe morgen begroeten
waar geen vrees is angst of haat
zal hij zijn leven lang moeten boeten
nimmer in vrijheid kunnen spelen op straat
waar volwassenen in naam van een geloof
als strijdende partijen tegenover elkaar staan
blijven grote wereldleiders immer doof
zijn kinderen de slachtoffers van deze waan…
JOHNNY MEIJER, ZWARTE RIEK, WILLY ALBERTI
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Er valt veel te zien in de Jordaan
Maar ook veel te bezien
En te herdenken, gedenken
De roods van menige Bekende Nederlander
Ligt in onze Amsterdamse Jordaan
Waar menig BN-wiegje heeft gestaan
In de maand oktober 2021:
Johnny Meijer, Zwarte Riek en Willy Alberti
Klinkende namen, krachtige personen
En je bent pas echt dood
Als ze niet…
Olympische gedachte
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 1.405 Dit keer was het de trieste beurt aan Londen,
Al Qaida was weer dodelijk actief.
Of zou er ergens toch een Franse brief
Nabij de plaats des onheils zijn gevonden:
"Wij zetten hiermee kracht bij aan de eis:
Verplaats alsnog de Spelen naar Parijs!"…