Alle inzendingen over waar wil je zijn

En waar communicatie is gestoeld op een andere leest. Want onder de gordel telt het meest...…

Alleen is waar waar alleen is daar daar waar het waar zich leent absoluut te zijn niets is minder waar daar waar het woord verwoord het vlees verbeend alleen is waar waar ziels alleen zich gelukkig waant.…

Als het ware Toch is het rare Dat, ” als het ware” Niet aan “het ware “ appelleert Maar dat enkel suggereert Als het aanvaardbare. Dat is het rare aan het ware Dat zich moeilijk laat verklaren.…

Waar is mijn gevoel, mijn warmte, mijn kracht, ergens in mij, waar het...op jou wacht....…

Daar waar ik in het donker liep en zelfs de echo geen klank na liet daar heb ik zacht mijn tranen gehuild van bitterheid en intens verdriet. Daar waar het donker eenzaam was en ik alleen mijn stappen heb gezet waar rust mijn hart opnieuw beroerde na het smeken van mijn hulpgebed.…

Als je iets zegt, hetzij onwaar of waar, Een mening die een ander niet wil horen, Dan krijg je – logisch toch? – de wind van voren, Maar daarin schuilt geen werkelijk gevaar. Gevaarlijk wordt het pas als, net als toen, Men oproept om een mens wat aan te doen.…

Ik zie je wel, maar je bent het niet, nu zie ik geen liefde meer in je maar alleen maar verdriet, waar is de oude jou, wat is er met je gebeurd? Waar is die mooie lach? Waar zijn de lieve ogen, Waar is de lieve jongen die ik altijd in je zag? waarom ben je zo veranderd?…

'Waar is jouw hand?' Jouw hand die mijn hand zocht en hem voor eeuwig zou bij je houden. 'Waar zijn jouw ogen?' Jouw ogen vol licht die mij moed gaven. 'Waar is je glimlach?' Je glimlach vol vreugde. Je glimlach waar ik van hield. Jij bracht mij in een andere wereld. Een wereld met jouw ogen, jouw handen en glimlach.…

Ik mis je zo vandaag Ik wil je zien, voelen, aaien, ja, ik wil bij je zijn waar je ook bent Ik wil bij je zien. Zwaar zijn de dagen zo zonder jouw lach. Lang duurt nu de nacht dat kost mij veel kracht. Je hebt de berg bedwongen waar ik nu halverwege op ben.…

't naakt om me heen leeg mijn glas wars van al 't schoon hijs ik mijn jas vanuit 't schemer gaat mijn blik omhoog en lees: Rosie's bar is waar ik was…

en ik zoek jou, waar ben je dan? Pasjes heb ik niet, wie vangt mij op? ik ben nu ouder dan jij, herken je me wel?…

alles is waar absoluut maar onwaar is veelal waarder…

Is het lichaam het omhulsel van de ziel of is de ziel de belichaming van het lichaam Zijn de ogen een spiegel van je wensen Of wens je zaken die je ogen willen zien Blijf je hangen in het verlangen om te voelen Of voel je het verlangen Blijf je wachten op de ware, of als het ware wachten op iets dat waarde heeft?…

Alles helder en voor elkaar Dan komt het Het is niet waar Ook nog dat Ach ja, het lijden doorstaan De vragen blijven bestaan Ware liefde Ik wel, het is wat…

Dit kleine plekje waar ik woon, is een heel klein onderdeel van een veel groter geheel. Een stipje, misschien niet eens te zien vanuit de lucht. Een vage omtrek in een snelle vlucht. Het is mijn plekje, zo vertrouwd, mijn dagelijks bestaan... waar ik me thuis voel. Nooit meer weg wil gaan. Zo onbeduidend en zo klein.…

Waar was ik om je te troosten toen je zoveel leed had? Waar was ik? Waar was ik om een arm om je heen te leggen toen je zo alleen was? Waar was ik? Waar was ik om je alles te geven toen je zo verliefd was? Waar was ik? Waar was ik om het mens te "pakken" dat je zoveel leed bracht? Waar was ik?…

Socotra als je snakt naar schaduw en drakenbloed wilt oogsten vergaap je aan reuzen getooid met dichte brede kronen in het drakenbloedbomenbos staar ademloos naar het ontzagwekkende terwijl de klei onder je schoenen kleeft lange puntige bladeren plukken neveldruppels als de oceaanmist over Socotraanse toppen jaagt waar…

langs het park een smal pad waar je stil staat wacht watervogels dansen in de ochtendzon mensen zoeken naar een god hoe het ooit begon de waarheid schuilt achter de sterren boeken praten letters vertellen het jeukt vleugels verbranden en vuisten slaan niet meer het is het uitzicht echt waar…

Je denkt terecht is hij de ware wel zoals ik denk ben jij de ware wel, onze tactiek en voorzichtigheid ten spijt van doet niets af aan het in waarheid gedeelde wat geen van ons verliezen zal.…

Waar! Waar kan ik heen? Waar zal ik staan? Waar iemand me hoort. Waar iemand me ziet. Waar iemand me ruikt. Waar iemand mij voelt. Waar iemand zegt, je mag er zijn! Daar zal ik staan!…

Waar woekert ideevorming Waar is geen communicatie Waar ontbreekt ieder dialoog Waar ontstaat de consternatie Waar beginnen vooroordelen Waar vreten twijfels je kapot Waar verdwijnt ieder respect Waar zijn het keuzes of je lot Waar is de openheid eigenheid Waar is liefde het ware gevoel Waar is de warmte weggelopen..…

Zou het waar zijn Als ik zeg dat het is Zou het waar zijn Als ik zeg dat het voorbij is Zou het waar zijn Als ik zeg dat je moet gaan Zou het waar zijn Als ik zeg dat ik vergeten wil Zou het waar zijn Als ik zeg dat ik zonder je kan Zou het waar zijn Als ik zeg vaarwel…

Na alle heroverwegingen, kwam ik daar, waar ik moest zijn. Een einde, een begin. In dit leven, van Petra Hermans, met haar willige zin.…

Elke dag opnieuw Ben ik op zoek naar jou waar ben je toch? Waar ben je gebleven? Waar is jouw ware ik? Ik ben op zoek naar de echte jou Zit je soms verstopt? Vertel me wat er aan de hand is Waar ligt het aan?…

Waar was ik Om je te troosten Toen je zoveel leed had? Waar was ik? Waar was ik Om een arm om je heen Te leggen Toen je zo alleen was? Waar was ik? Waar was ik Om je alles te geven Toen je zo verliefd was? Waar was ik? Waar was ik Om het mens te "doden" Dat je zoveel leed bracht? Waar was ik?…

Wachten op de ware is als wachten op de jackpot Het is altijd tevergeefs, je vangt bot met elk lot. En de keer dat je vergeet dat je loten hebt gekocht Win je, en dan begint het leven dat je zocht.…

Het is een waar, En ook weer niet waar.…

Hij was zo goed, snel en speciaal, echt waar! De vedettes van toen weten het nog goed! Vele mensen kwamen kijken, een hele stoet! Helaas is het nooit gefilmd, dat is best wel gaar...…

waar ergens in ons feilbaar denken bevindt zich de waarachtigheid de onaantastbare gepantserde kern waar vuile dingen niet doordringen waar een schimpend woord op afketst en snijdende zinnen afbrokkelen waar boze blikken smelten druipend omkeren naar zichzelf waar gloeiende toorn zijn driftig gemoed verliest en zo tot inkeer…

Mijn liefste, waar zou je kunnen zijn? Ik smeek je, laat eens iets weten. Godverdomme mijn hart doet pijn. Ik zit hier nu in mijn kamer, eenzaam en alleen. Is dit nu het leven? Sorry dat ik nu even ween. Ik sluit mijn ogen en vraag aan god; Waarom moet ik mij zo voelen? Is de wereld dan echt rot?…