Alle inzendingen over waarde

Ik ben het waard om eerlijk en oprecht tegen te zijn, Want Oh God, wat hadden wij het fijn. Ik ben het waard om lief te hebben en van te houden, Want ik heb lang genoeg mijn gevoelens binnengehouden. Ik ben het waard om exclusiviteit te krijgen, Om boven de waarde van de vele nachtvlinders uit te stijgen.…

Toen ik jong was werd mij geleerd beleefd te zijn tegen ouderen Maar dat is zeker afgeleerd Deze manieren zijn aan het verouderen In de bus, daar hing een bordje achter de chauffeur Je werd verzocht om je plaats af te staan voor ouderen, niet voor de conducteur... waar zijn die normen toch gebleven Vervaagd zo door de tijd Of zitten we…

Een onaardige man in Naarden Negeerde daar normen en waarden Voor hem was een norm Niets waard, slechts een vorm Vandaar dat hij nergens kon aarden…

Ik heb je nooit gemogen maar ook nooit echt gehaat ik wil gewoon dat jij voortaan mij in mijn waarde laat.…

Probeer een keer Om me te laten En niet om me heen Om niets te lopen blaten Probeer een keer Me te respecteren Een weg te vinden Mijn eigen dingen te leren Probeer een keer Niet meteen door te slaan Mij accepteren En me me eigen weg te laten gaan Probeer een keer Te kijken hoe ik dingen doe Ook al heb je geen zin…

we kennen elkander precies jij snuit als ik nies in eenzelfde klas gezeten op dezelfde plee gescheten we hebben lol maar praten ook echt onze meningen worden hardop gezegd en jij als directeur van je eigen bedrijf en ik doe wat ik doe, staat voor ons beiden buiten kijf maar in jouw bedrijf zegt men tegen jou niet jij daar voelt men…

zelfs met beide voeten op de aarde sta je in wankel evenwicht zelfs met voldoende eigenwaarde schrik je van een vreemd gezicht zelfs met vertrouwen in elkander weeg je ieder woord weer af zelfs met respect voor die ander schend je telkens weer zijn graf zelfs dat moet je hinderen leer je het je eigen kinderen zelfs dit…

Tijd, streelt van ver De hoop die schuilt Opzoek naar de ster Een jij die niet huilt Kracht, vecht voor erkenning Een masker af te zetten Uit de cirkel van gewenning Om altijd maar op jezelf te letten Wil, om bestemming te halen De ster in de spiegel te herkennen Niet langer in vervreemding te dwalen De weg van waarde te verkennen…

neemt u mij niet kwalijk dat ik u even stoor maar heeft u een momentje zo niet, dan ook goed hoor is het u opgevallen dat hier midden op de straat een man ligt dood te gaan met uw voet op zijn gelaat misschien viel hij u lastig met zijn aanwezigheid namens onze stad, excuses voor uw verloren tijd hier heeft u wat adressen van hulporganisaties…

gestegen raad employee’s verkassen als het niet meer gaat lang geleden prijzen worden uitgereikt Hollen, elke dag, dat wordt de grootste daad in de drukte wordt het leven ingedijkt tussen vol bezette kades vastgepraat prachtig zijn de winsten, dagelijks bereikt maar, ’t is waar dat vrije tijd niet meer bestaat als het onvervalste geld van waarde…

toen ik nog water was in onschuld en jij van drijven wist kleurde ik ineens van krijtwit vocht naar klonter grijs vlot omzeilboot gemist toen jij van drijven wist en schapen sturend voorging aan mijn bestaan om pad te effenen en alles moest recht op maar water stroomt niet omhoog dus ging ik plat toen ik je lijf haast niet meer drijfdragen…

in mijn dorp van zure druiven zoekt men de blanke pit onder de zoete blauwen, die doorgaans slechts in een gerimpelde oude zit op de kale bank rond de oude olm sterft hij en valt op moeder aarde, deze gerijpte mens met zijn blijvende waarde…

Dus wat voor mij geweldig is is misschien niets voor jou echter kan iedereen nog wel iets leren en dát bedoel ik nou als ik zeg, laat mensen in hun waarde!…

Maakt het uit wie het dicht de wind of een ander, zijn slepende regels stemmen niet hondser en wie ze nog opschrijft is mij om het even, de stad raakt vergeten. Wie het je aanzegt, lood om oud ijzer. Maakt het je enig verschil waar ze bleven de zomer de schemer november de dagen. Kan het je schelen wie in je huizen voetvegen narrige wezens…

De waard vult de glazen Met voorbedachte rade snijdt hij de kragen Wat zal hij hen verbazen Hun vernederen en verlagen Munten rollen over de bar Langzaam treedt de alcohol toe Steeds verder raakt men in de war Uiteindelijk is men verslagen en moe De centen zijn geteld Echt bier is niet geschonken Nooit aan iemand verteld Iedereen is tevree…

De onmacht van koraal doet het leven verbleken, verstomt elk verhaal in het fletse blozen van de aarde, getuigenis zonder kleur, een waarde die het rif doet zwijgen.…

mijzelf echter altijd Goed tot red'lijk goed in de hand De controle heb ik Eigenlijk altijd gehad Echter zonder dat ik wist Dat jij onze aarde Bewoont op de wijze Van iemand die verlangt harts- tochtelijk te beminnen Terwijl liefde haar van alle Kanten lijkt t'ontglippen Herinner je die avond Met al die nachten nadien Liefkozing van waarde…

er is niet meer bij weinig noch is er minder nog is onzeker wat er was wat wordt wordt willoos eerst als het is is het ernst het herinnert zich heilloos en blijft ijlings alles van waarde is weerloos wordt van aanraakbaarheid rijk en aan alles gelijk als het hart van de tijd als het hart van de tijd…

Ik geloof niet in de werkelijkheid. Ik geloof in mijn droom: dat alles eenmaal leven moet, ook de stenen, de huizen, de aarde aan mijn schoenen. Ik geloof dat ook de regen eens zal ademhalen en verliefd worden. Daarom streel ik de regen. Daarom sla ik de zon. ------------------------------------ uit: 'Gedichten 1957-1970', 1972…

ga ik dood dan is het in het verlangen naar leven geen hoed zo passend als de rand met de veer en het gespleten zijn van de top de top, een verscheidenheid aan woorden spinsels zonder vreugde en oude klanken die zich versterven in het zeer waarin ze worden geuit ik spui mijn laatste bloed en vang de albatros die me komt halen, geen vrees…

Anders dan jij hecht ik geen waarde aan verzonnen vlinders waarmee de ratio wordt weggeveegd. Ik wil niet vastgeprikt in een glazen huis. Geef mij maar aarde, dan maak ik vingers vuil zoals het weerbarstig joch dat maar wat aanmoddert en het gewicht van regenwormen in z’n handen weegt.…

zichzelf moet zorgen; En nu ook de muziek die hem ten diepste raakte In het muziekuur binnen de therapie Net zo goed is afgeschaft, Muziek die zijn eigen ik opnieuw Ten leven riep is nu verstomd, Tegen de stroom van de tijd inzwemmend Kan ik slechts constateren wat ik altijd al wist, En dit maakt me onmachtig en boos: Alles van waarde…

Man en vrouw lopen onthand, ontmoeten tegenstrevers in dun belijnde steegjes inzake een stad zonder offensieve intenties. Tot op zekere, arctische hoogte heeft het voor hen weinig zin tegen de zondvloed te brallen. Hun lijfsbehoud is ambtshalve uit oevermoerassen getreden, nog dampend van naijver en hallucinerend door wondkoorts.…

De avonden keren terug naar oude waarden, kikkers paren in hun glorieuze uur, te vroeg voor nachtegalen waarin de hazen ruimer ademhalen, in dit schemeruur verzamelen uilen spitste geluiden in de zachtste en zoetste treden van de nacht, de wind verlegt de schreden in zijn de fluwelen mantel bezielt door zijn omfloerste macht.…

Waar mensen met elkaar praten; vallen af en toe zware woorden zijn meningen verdeeld worden gevoelens uitgesproken kunnen er tranen gaan vloeien. Proberen we te begrijpen omarmen we wat we hebben willen we geven en nemen weten we dat er verschillen zijn. Trachten we er het beste van te maken leven we ons leven zijn we in staat om; niet…

Waar ik mijn hart aan heb verpand Is dat er nog Wagen wij nog Worden wij uitgedaagd Vechten wij Voor dat waarvoor gevochten is Wat was Wordt verder verleden Nieuwe mogelijkheden Of dieper verdriet Het is de jonge generatie Die het opnieuw beziet Vragen in een nieuwe tijd Vraagt een nieuwe visie Op de waarheid ontworteld Aan oude waarden…

op bouwt wanneer het vertrouwde Daar waar de wereld lang op bouwde verandert En een nieuwe visie Op het geheel Een noodzaak is vormt dat een ader In de rivier des levens Waar zwijgzaam stemmen van waarde Universeel in de noodlottige verandering Van de tijd Zoeken op aarde…

De warmte van de open haard De oude kat die vredig spint De rode wangen van het kind Zijn mij vandaag het meeste waard Het nippen van die zoete wijn Oh, even van de wereld zijn…

Voor menig mens, ben jij van waarde. Voor mij ben je uniek, vaak kom ik bij je. Graag hoor ik jouw geluiden. Soms wat zacht, maar vaak met kracht. Langs de vloedlijn lopen is het mooiste wat er is. Als de zon schijnt, zie ik je blauwe golven schitteren. Zee, zo fascinerend mooi Natuurlijk ben je soms eigenwijs.…

Van onschatbare waarde is het werk van een chirurg. Precisie is zijn handelsmerk. Sterk is zijn overtuiging om mensenlevens op de snijtafel te redden. Bij vele bedden bereid hij zijn patiënten voor op hun uur U. Van nu tot straks als patiënten wakker worden en zij zich weldra weer beter kunnen redden. Nieuwe hartkleppen worden ingezet.…