8 resultaten.
Oud en nieuw.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 555 Wakkre mannen in den lande! -
Vrank en vrij, en stuur en stout
Blijf 'Jong’-Neêrland, als het 'Oud’!
Bind dan, als in vroeger dagen,
Naast de driekleur, aan uw mast
Niet alleen de bezem vast
Om de zee mee schoon te vagen....…
RAP EN VROOM
poëzie
3.0 met 49 stemmen 4.759 Wakkre harten, trouwe zielen,
Eerlijk dragen schot en lot,
Niet te bukken, niet te knielen,
Niet te buigen, dan voor God;
Rap van leden, Vroom van zeden,
Dàt was Hollands, lang verleden!
Mannen-broeders! leer u tooien
In de spiegel van die tijd,
Vrouwtjes!…
Sonnet (Gezwinde grijsaard die op wakkre wieken staag)
poëzie
3.0 met 102 stemmen 32.988 Gezwinde grijsaard die op wakkre wieken staag*
De dunne lucht doorsnijdt, en zonder zeil te strijken*
Altijd vaart voor de wind, en ieder na laat kijken,
Doodsvijand van de rust, die woelt* bij nacht, bij dag,
Onachterhaalbre Tijd, wiens hete honger graag*
Verslokt, verslindt, verteert al wat er sterk mag lijken…
O droom, die in een slapeloze nacht
poëzie
4.0 met 12 stemmen 2.162 O droom, die in een slapeloze nacht
Verschenen zijt voor wakkre brandende ogen.
Gij naamt uit mij vorm en bestaansvermogen.
'k Heb u verwekt en smartelijk voortgebracht.
Eindelijk zie ik, bang, de late pracht
Van uw gelaat, o zoon, mij toegebogen:
Trillende wimpers over tintlende ogen,
Zo warm en diep en donker als de nacht.…
ZOMERMORGEN
poëzie
3.0 met 4 stemmen 491 Musjes in hun asgrauw pak,
Krieuwen slaaprig op het dak;
Vrolijk laat de wakkre haan
In de schuur zijn wekker gaan.
Allengs blauwer wordt de lucht,
Als de nacht naar 't Westen vlucht;
Op de kerkspits vlamt een schicht
Van het rijzend morgenlicht.…
Nu dat het jaar is oud en wit
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.836 Nu dat het jaar is oud en wit
En elk in zijn behuizing zit
Over het vuur gebogen,
Nu zal een wakkre zang opgaan
En dreunend aan de zolder slaan
Rumoerend in den hoge.…
UITVAART VAN MIJN DOCHTERKEN (1633)
poëzie
4.0 met 54 stemmen 9.173 Of dreef, gevolgd van ene wakkre troep,
De rinkelende hoep
De straten door: of schaterde op een schop*:
Of speelde met de pop,
Het voorspel van de dagen,
Die d’eerste vreugd verjagen.…
DE JACHT VAN CUPIDO
poëzie
3.0 met 46 stemmen 7.381 Hij streelde zijn haar verguld,
Zijnen koker hij vervuld’
Met zijn pijlen, t’wreed bezuren,
Doch verscheiden van naturen,
Waarmee hij, zonder geschil,
De minnaars pijnt naar zijn wil;
Hij ontsloeg zijn wakkre vlerken,
Om zijn krachten te doen werken;
Eer hij toegemaakt vol jonst
Was, door der Chariten konst
Zag hij ’s werelds lamp verschijnen…