Alle inzendingen over walg

Zoals jij walg ook ik van de man die jij van mij gemaakt hebt maar vind de moed niet afscheid te nemen van mezelf.…

Ik walg ervan..…

Soms walg ik ervan; komen windhonden, dan kun je 't stinkende uitlaatgas ruiken.…

- Gij moet u niet meer laven: gij zijt aan walg gelest. --------------------------------------------- uit: De modderen man (1920)…

Daar walg ik van een mens die tegen bomen staat te praten de vogel die aan haren hangt, hoe dan? geef mij maar klare taal en geen spagaten. Dat cryptisch werk is niet te pruimen, man surrealistisch ongerijmd gedoe met metaforen, wat een rataplan ik vind het niks en gaap en word zo moe.…

Maar binnen vier dagen dient hij toch 'mea culpa' te zeggen en morgen - drie dagen vooraf - openlijk te walgen van zijn misbruik... Daarna heeft hij nog twee dagen om zijn vooroordelen te verdrinken in kortzichtigheid. Nee maar: iemand hangt de vlag voor hem uit!…

Vrouw die niet meer vloeit, gruwelijk van de minne gebeten, minne die over mijn walg van je zegeviert. ------------------------------------------ uit: 'De dame van de tapisserie', 2007.…

schrijf me levend schrijf me sprekend van de dode die ik niet ben noch dat vroom gebeiteld beeld met ogen vol chagrijn houw me vrij uit grauwe kerken hak mijn valse ego om boetseer mijn wezen en mijn woorden naar de ware die ik ben want ik walg van religieuze pap met brokken waan en klodders schijn ken mijn vuur en mijn…

De tranen prikken in mijn ogen, Ik walg van mezelf, Het laatste waar ik aan wil denken ben jij, De uiteindelijke aanrichter van al dit gekanker. Je haalt het onzekere in mij naar boven. En zorgt ervoor dat ik verdrink in mijn eigen problemen. Je laat me bloeden. Je laat me lijden. Jij bent degene die over mijn leven gaat.…

Het sluit wanklank uit, want walg verstoort het lied. Het hoort zijn stem die zegt wat zij gebiedt. Het is met haar voldaan. Het kent maar kraakt haar erecode niet. Het wacht. Tijd maakt altijd einde aan bezweren van kwaad. Het weeft een donker deken en het haakt haar kroon van alg en rag van mensendraad.…

Elke keuze is ontkenning, splitsen van mijn ziel, De bitterheid die mij doet walgen, Gaat terug naar toen mijn moeder van mij beviel.…

In de ondoordringbaarheid van mijn zijn, het artefact dat jij als mij aanschouwt, terwijl ik nergens ben, ontsta in pijn als sparteling, terwijl jij muren bouwt rond het gras met de walg die mij vertrouwt, in het matte zwart van jouw stalen as waar alles is, en blijft, dat er nooit was, in't git waar niemand nog mij raken kan, waar niemand mij…

Ongelovig ziet het hoe het haar belijdt: zij is geloof waarin het dol verkeert, verstrengelt lust met tressen walg en nijd, verguist de hoop tot die niet wederkeert.…

als ik wakker word is alles wit geen grijs en blauw alleen maar wit zover ik kijk ik maak het goud omdat het dan de wereld wordt waarvan ik houd die ik vertrouw in goud en later rood ben naakt omdat ik zwart wil dragen een jurkje met bandjes mijn schouders zijn nog mooi de rest is vies daar walg ik van dat is verrot en aangeraakt…

als ik wakker word is alles wit geen grijs en blauw alleen maar wit zover ik kijk ik maak het goud omdat het dan de wereld wordt waarvan ik houd, die ik vertrouw in goud en later rood ik ben naakt omdat ik zwart wil dragen een jurkje met bandjes mijn schouders zijn nog mooi de rest is vies daar walg ik van dat is verrot en aangeraakt…

Boze woorden galmen nog na Jij zwijgt in een onredelijke stilte Jij geniet in een zichtbaar zwelgen Deze ruzie over ontrouw Ik stik in een ongelofelijk verdriet Ik walg in een zichtbare afgunst Stilte in moordend zwijgen Jij kust in een genadeloze affaire Jij lacht in een zichtbaar genot Boze woorden zijn gezegd Ik ween in een…

De walg die omhoog kwam spoelen. 's Nachts door het zeewier gegaan. Het hoen van de wanhoop zien broeden. Zo moedig gestreden. Genoeg genoeg om de dans te ontspringen. Om straks in vijandig land jezelf als een parel te vinden. ----------------------------------- uit: 'Het land van de vijand', 1989.…

In Markelo stond Bleker voor een zaal Zijn afkeer van Geert Wilders uit te spreken Nu zegt hij, op het allereerste teken, Dat het niet zo bedoeld was allemaal Hij dééd alleen maar dapper, voor uw stem, Dus walgen we nu eigenlijk van hém. ---- DEN HAAG - CDA-staatssecretaris Henk Bleker heeft vandaag PVV-leider Geert…

zo. haar zilte raadselachtigheden. walg die mee in de bedrading kruipt. mensenhaat inherent aan de smetvreesman. het plompe pennen in de was van het hernemen. zij: de littekens, de korsten, de literaire flarden, het rottende scheurgaren van eertijdse daden.…

teksten die de sfeer hier meestal beheksten Voeten petsend plakkend op en neer in een steeds droger wordende plas bloed merkt hij op met een mondhoek lachend mijn grote teen kan het ook Ach wel minder goed van vette letters naar driebaans wegen purperen files op zijn armen gekregen Dan moeder broertje en zusjes gezichten Doen hem walgen…

Het schijnt vaneen gespleten; Geen hobbelpaard vermaakt mij meer; En schoon men vraagt, wat ik begeer, Ik walg van lekker eten. Al ligt geen kind zo zacht als ik, De rust is mij benomen. En slaap ik eens één ogenblik, Dan worde ik wakker met een schrik Door 't akelige dromen.…

Ik zal wel moeten: m'n vrouw wil naar het strand en ik moet mee, al walg ik van een bad in zon of zee. Van 't laatste krijg ik altijd natte voeten. Ik lig aan 't overvolle strand voor aap en kijk vergeefs naar vrouwen van m'n dromen. Het uitzicht wordt me door m'n buik ontnomen. Ik schik me in m'n lot en val in slaap. Ik ben ontwaakt.…

Ik walg nu van die dagen vol van zon, Van die zon zelf, die niet wil ondergaan; Wanneer het nacht was zou ik naast hem staan En zeggen: Vriend, 't was waar, eerst nu begon Mij 't leven, àl wat ik eertijds verzon Was logen, wat ik zei van zon was waan, En van genot en liefde, - maar, welaan, Vergeef mij dat ik zó dwaas dwalen kon.…

Ik walg van vrouwen die geletterd zijn Mijn eerste huwelijksnacht; een ware ramp Ik had een nachtmerrie, gilde, kreeg kramp Pijn in mijn vrijheidsdrang en wilde wijn Het eerste wat ik deed toen zij er was Was kijken naar de beentjes van het wicht Goddank, gelijke lengte, uit het zicht En snel op zoek naar een die nooit iets las Die mij mijn…

Ik walg van deze nationale gekte: ons land lijkt wel een soort verzamelstaat! Ik vraag me af, wat Nederland mankeert. Negeert het kabinet gezondheidsrecht? Is zijn beleid op dit gebied zo slecht? Voor vele kwalen wordt gecollecteerd!…

Ik walg van 't Wezen, tot mijn Ik verkleind, Wanneer ik zie, waartoe het leven dwingt. Mij zelf aanbid ik, als de grens verdwijnt, En ik vervloei met wat me eeuwig omringt: Zo zal 'k, door trots en walging klein en groot, God's eenlingschap trouw boeten door mijn dood.…

Ik walg van de nieuwe zich aandienende dag vol pijnlijk verlangen. Blijven liggen wil ik, onvindbaar weggekropen. Gesloten mijn ogen, dodelijk vermoeid tot het eind van de pijn.…

Een doffe luchtbel welt op, En wekt de walg in de strot Maar een bondgenoot, een milde beul wurgt het gedrocht Dat de klauwen wet aan de rotsflank. Troost sijpelt binnen Terwijl ik schuif met betekenis Gestold binnen de lijnen van inkt. Zakt de bibberkoorts Maar liever dan met een ijle woordenschat Flirt ik met jou.…

Ze maken, dat ik walg, door zo het feest te vieren: alsof ze voor de galg de hanger eerst versieren. Ik sta bij stergeflonker in 't naaldbos vol met pijnen en laat er in het donker m'n zaklantaren schijnen. Een boom heeft pijn geleden. Het is te zien: heel laag vertoont de stam een snede, afkomstig van een zaag.…

Wanneer walgen jullie eens van hardvochtig opgetrokken muren? Volg toch onze senatoren. Die scheppen wetten uit loyaliteit. Wat is gerechtigheid in uw land? Journalisten in boevencellen! Hier dient de macht over burgers verdeeld. Meningen worden op tronen gehesen.…