inloggen

Alle inzendingen over wandelaars

191 resultaten.

Sorteren op:

Ambulante wandelaar

netgedicht
1.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 64
Ahasveros was De Wandelaar De jood, van wie ik het verhaal nog mis Maar godzijdank komt Adriaan van Dis Nu met een gratis OB-exemplaar…
JPA10 november 2021Lees meer…

andere kant

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 189
de onvermoede wandelaar heeft hem zojuist ontdekt orchis vulgaris de in het ongerede geraakte filosoof, met behoud van uitkering, schoffelt er lustig op los de wandelaar is voor hem slechts een passant…
Fred3 juli 2008Lees meer…

De wandelaars

gedicht
3.0 met 70 stemmen aantal keer bekeken 20.757
Als Rumphius zijn schelpen uit de zee te bleken legde, kwamen bij voortduring die wandelaars en namen ze weer mee. ''t Krakeelig diertje,'schreef hij, 'deed me veel verdriet.…

De wandelaar

gedicht
4.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 10.111
. -------------------------------------- uit de bundel: De wandelaar (1916)…

Wandelaar

hartenkreet
1.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 913
regendruppels dansen op mijn zomerjas bemodderde voeten stappen in een plas fietser kijkt chagrijnig naar man op zijn pad hond blaft naar eend kater zoekt kat visser ziet alleen zijn dobber jongen roept meisje na: trut, fiets maar gauw verder! meisje lacht en zegt: ja, pa… ik kijk snel weer voor me val over een leeg blikje, bijna.…

De Wandelaar

gedicht
3.0 met 63 stemmen aantal keer bekeken 51.550
De wandelaar hijgt. Bij het achterlaten van niets heeft hij ervaren hoe alles blijft. Langs de jaren voordien ging zijn tocht. Wat tot bedaren werd gebracht, als met water besprenkeld stof, wordt herdacht. In over elkaar gelegde landschappen vindt hij één voor één iedereen terug.…

Wandelaar

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 121
Voortlopend weet ik niet waartoe of waarom, achterwaarts zie ik niet waar het ooit begon Ik wandel maar door, proef het voor en tegen, zie bomen in bloei zoals liefde zich meedeelt. Ik vraag niet meer naar einde of oorsprong Het pure bestaan lokt tot een verrukkelijke val.…

WANDELAARS.....

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 450
Langs grachten wandelde hij ook zij tas over haar schouder Binnenvaart was er stilgelegd gracht...een brakke sloot scheepvaart er morsdood Hij keek plots opzij vond haar jaren ouder De rimpels onder haar ogen in haar hals haar nek In een ver verleden had hij gezegd: 'Ik vertrek' Die harde woorden had hij ingeslikt en…

Wandelaar

gedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 2.681
Zilt trekt in distels helm ritselt en prikt bijna loopt hij op zee Grasduinend met vlak onder zijn voeten loerend het grondsop al Zo wankel is het evenwicht van deze en iedere wandelaar. ------------------------------------------- uit: 'Achter de rug', Gedichten 1960-1990.…
Bernlef21 april 2015Lees meer…

DE WANDELAAR

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 60
Ik wandel soms weer door het park in gedachten door het park van mijn leven waar we huilden waar we lachten de wandeling die aan een ieder slechts eenmaal als te bewandelen wordt gegeven ik wandel er soms weer even en kom er vele mooie beelden uit alle jaargetijden tegen ja zo gaat dat meestal toch in ieders leven mijn park wordt…

de wandelaar

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 65
door de wind geleid loopt de wandelaar eenzaam niet alleen langs groene paden met broedende berm die vol verwachting in eieren genesteld die nieuw leven dragen door zon verwarmd loopt de wandelaar door groene weiden waar lentegras pril de liefde omarmt die sterren fonkelen in ogen die branden vol verlangende lust in vallende duisternis…

Grafschrift

hartenkreet
1.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 624
Wandelaar, je bent hier verkeerd. Ik ben niet begraven maar gecremeerd.…

[ Er zijn geen wegen ]

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 44
Er zijn geen wegen, wandelaar, al wandelend – onstaan de wegen.…
Zywa9 januari 2020Lees meer…

wandelaar bij Delphi

netgedicht
2.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 463
aan Artemis, mijn zusje, jachtgodin, de eerste vrouw die ik ooit stil en roze, ja naakt zag baden in Delphi's warme, bruisende bron, wat ik nooit durfde vertellen ik ben Apollo, de zonnegod, ik bespeel mijn gouden lier ik schenk sinds de Oudheid, naar men zegt, de wijsheid en de schone kunsten aan al Zeus' onderdanen geloof me, wandelaar…
Tjoke20 september 2007Lees meer…

OP IEMAND VERMOEID

poëzie
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 2.339
Wandelaar, om u de waarheid te zeggen u kunt zo moe van het lopen niet zijn als ik van het leggen.…

Beaumont du Lac

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.029
varens aan de boorden van 't dorp Op de gevel van le Mairie hangt een vlag doodstil te wezen de wandelaar houdt in en staart de vlag tot een groots verleden van strijd, verzet; de heldenmoed van de burgers van Beaumont De wandelaar lacht…
Thom deLagh14 februari 2003Lees meer…

het pad knerpt steentjes

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 414
ze wandelen het gras is groener dan de schoenen van de wandelaars het pad knerpt steentjes omzoomd met asfalt kanten borders hun éénjarigen verlopend tot de rand van bomen, opgeschoten kinderen die rennen voor een leven vol met spel wandelaars en kinderen verknerpen grassend asfalt rennend leven langs een bomenrij het spel van…
wil melker29 september 2005Lees meer…

Landschap met wegspringende schaduwen I

gedicht
2.0 met 27 stemmen aantal keer bekeken 9.293
Met de gedachtestroom in het lijf zindert de schaduw van de wandelaar. Als hij passeert dan zwijgt het vee en lichten open plekken in het struikgewas op. Het getik van zijn wandelstok ratelt in onze dakgoot. Versta jij, pas aangekomene, al de kunst van het snel over je schouder kijken?…

Koude douche

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 198
De wandelaar voelde zich klote. Hij werd door een gietbui in Sloten drijfnat in de kou. Hij kwam thuis en z'n vrouw zei: 'Dat pak van je zit als gegoten.'…
Aubrey13 juni 2011Lees meer…

Arboretum

netgedicht
1.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 52
Een verweesde symbiose solitaire stammenwand arboraire samenleving waar wij wandelaars verpozen nochtans zijgt het hemelwater zijdemat en transparant…
Max11 januari 2020Lees meer…

Reiziger

netgedicht
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 1.098
De wandelaar staat op rijzige gestalte plant zich voort langs ´s heeren wegen lopend naar de einder Achter de horizon ligt de toekomst…
R.Lap4 september 2002Lees meer…

Grafschrift voor een gissende Filosoof

poëzie
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 3.691
Treed zachtjes, wandelaar; neen, treed vrijmoedig aan. Gij hebt geen nood van hem te wekken, Want ook al hoorde hij u op zijn grafsteen gaan, Hij zou het tóch in twijfel trekken.…

Spookboerderij

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 82
maar de boerderij stond er niet meer er was niemand alleen struiken, gras de wandelaars vreesden dit wonder als de donder renden ze weg zouden mensen geloven wat ik zeg ?…
Sjoerd Visser17 september 2020Lees meer…

Struikelsteen

snelsonnet
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 548
Het maakt de wandelaar erop attent, Aan honderdduizend omgebrachte Joden Een eerbetoon, een visuele ode. Een klein, maar indrukwekkend monument. Je kunt er over vallen weliswaar, In Beilen krijgt men dat nu voor elkaar.…
Wim Overweg12 februari 2013Lees meer…

De krekels en de wandelaar

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 434
De dag ging heen, zonk eenzaam achter Een oude wijze vlier, De meiliedjes werden al zachter, De wei lag vol getier - De kleine krekels riepen: Kom hier! kom hier! kom hier! 'k Sloop zachtjes door de bronzen wei, Het zong er als een lier, - Ik hoorde 't - ik was heel dichtbij - Dan zweeg 't - ik zag geen zier, - 't Was verder dat…

Verdwaalde vogel

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 433
Onder de hoede van de nacht biedt rust het hoofd geborgenheid in evenwicht Als de zeevogel schel de stilte scheurt wanhopig in de leegte krast klokslag drie De eenzame wandelaar in de straat lijkt niet zo ver van hier…

ontnomen

netgedicht
3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 234
mijn geboorteplaats is overladen door plekken die mij ontnomen zijn eens werden ze door dromen beschut alleen mijn benen kunnen mij nog vertellen wat mij ontlopen is als wandelaar puf ik…….. zoals ik door het bukken van mijn hoofd aan de regen denk te ontkomen, zal ik vergeten wat mij is ontfutselt…
klaes4 april 2009Lees meer…

laatste zomerdagen

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 791
een ondeugende herfstachtige wind doet rokken bollen zomer nog de schalkse wandelaar in de Haagse schilderswijk kijkt reikhalzend naar half ontblote dijen snelt zich naar huis om daar met zijn dame te gaan vrijen…
windwhisper14 september 2010Lees meer…
Meer laden...