inloggen

Alle inzendingen over warhoofd

7 resultaten.

Sorteren op:

Doendenker.

netgedicht
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 265
Ik doe waarvan ik denk dat men wil dat ik dat doe Ik denk dat ik doe wat men wil dat ik doe Ik wil dat men denkt dat ik doe wat ik wil denk ik.…
Peterdw.5 februari 2010Lees meer…

Hades/Heavy metal (school 6)

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 840
Bejaarde jongen, schaduw op de gang, warhoofd van zwarte ogen, donkere drang, klanken van onderwereld in je oor, dringt er geen alledaagsheid in je door? Waarom zo weerloos wachten aan de kant? Wie zet je over naar een lichter land?…

Chaos

hartenkreet
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 3.287
benen gedachten in de wind een acajou 'k-vergeet-je-welletje dat geen enkel kattebelletje met haar afspraak verbindt zo zegt ze, zo vergeet ze zo belooft ze en zo weet ze dat geen enkele agenda haar belofte waar kan maken maar één sorry van dat smoeltje en ze meent het, want dat voel je dan wil niemand (dus ook ik niet) aan dat lieve warhoofd…

Soep van Mulisch

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 366
Was poëzie van Harry al niet veel soeps na Frida bij Pauw staat de naam Mulisch echt voor de Campbell Soup cans van Andy Warhol Het gaat niet om inhoud maar om kleine witte wurmen vermicelli bij iemand thuis die ik niet wens te kennen…

Splijtzwamtael

netgedicht
1.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 106
Heden heeft zich in een pamflettistisch schotschrift rollend uit de Dode Zee op eeuwenoude papyrusfolie in schier onontwarbare Hammurabizuil-achtige inscripties tot mij gewend een warhoofdige dolende kruisridder uit Iberia's tropische oorden zeggende en bewerende dat jonge telgen op de basisschool niet langer mogen geloven…

Verbroken verbinding

netgedicht
4.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 180
de ruimte welke gevuld was met de beweging der seizoenen raakt in verwarring en de nabijheid verbasterd in afstand, hardnekkig vol vlekken blind en doof de taal ooit zo aanvullend gesproken verstompt en spuugt bitter gaten in de huid –versplinterd daar hun vogels de vleugels trachten te verbinden ontrafelen zij, de primitieve warhoofden…

Beatrix, moeder met majesteit

netgedicht
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 2.087
meisjespas gespiegeld in goud, marmer en glas In het licht en de wijsheid van haar moeder gerijpt opent ze het rookgordijn van het rijk haar prille blik glijdt langs de dijk waar de vogelverschrikker zich aan het land vergrijpt Ze neemt de teugels op voor een jarenlange tocht op de vergulde wielen over kinderkopjes en dwars door warhoofden…
Kees Keizer14 november 2005Lees meer…