31 resultaten.
Adem
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 139 je adem wordt wolk
als wasem van je warmte
in de winterkou…
Die merkbaar ademt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 Lang had ik
Je al niet
Meer gesproken
Tot onverwachts
Jij me nodigde
Vanmorgen langs te
Komen in je hof
Die vol staat
Met ooft van
Alle soorten
En namen -
Neem maar, zei
Je, zoek maar
Een tas vol
Fruit, ik wijs
Je de lekkerste
Soorten aan -
Bij thuiskomst
Leg ik het rijke
Fruit in een
Schaal met een
Glazen…
goddelijk
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 542 ze zit in de verkeerde coupé
schrijft boete in de wasem
omdat ze niet ontkennen wil
dat het verkeerd is
nipt aan de champagne
in een hoek van velours
herschikt haar parels
glimlacht naar Lakshmi…
Neveldoorbrekend
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 914 mooier dan een blues
klinkt haar hese stem
na langdurig gefluister
nog iets versluierd doch
steeds lichtblauwer wordt
het uitzicht op het meer
haar lach beslaat het glas
en in de wasem lees ik al
de noten op haar zang
nevelweersprekend
zal zij degene zijn
met de langste adem…
overgang en ooit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 45 blad en in tegendeel
winterland en andere uitwassen
wasem aan de binnenzijde van het torso
rijp rond het hart en een ijzig hoofd
vergeelde tanden bijten zich vast
in oud groen en bloesem
genadeloos in haar genade
roerloos in bloei…
Kringloop
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 323 nat sloop tussen
vochtig, aangeslagen
misschien
nevelig
in, tussen kieren
door beslagen zicht
herkende ze vergeten
spaanders, niet meer
nat was het
onze tijd, wasemend
gedruppeld nu
in nerven
van een vroegere
inhoud, prikkend
vocht vermengd
droog…
onzichtbaar
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 234 in het landschap
dralen schapen tussen bloemen
in de wasem van weiden
alsof ze zich neerleggen
bij de éénvoud van onze poëzie,
en men kan zich zelfs
vergissen van eeuwigheid
in woorden van ééntonige lettergrepen
terwijl we onder de bomen
onze overwegingen schrijven
leg ik je vast ,plaatsen we de dingen
als deze woorden in de
vorm van…
Vertekende beeld
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 161 Waar woorden die
niet sterven kunnen
zwerven regenbogen
recht de hemel in, ge -
zellin van achterdocht
en aardse puin om me
een ander gesternte
te gunnen in een kloof
die in mij leeft, dan de
nachten weer te laten
rijmen, komt mijn adem
op borgtocht vrij, in de
wegtrekkende wasem
op de ramen, waarin
barsten gezichten worden,…
Nog aanwezig ?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 379 Mijn adem wappert na, als
spinrag in de kamerhoeken,
het web waarin de glinstering
van tranen zich edelstenen
waanden, alhoewel ik in het
heden al voorgoed vertrokken
ben, in dat bed hoeft de tijd mij
niet te zoeken, op de spiegels
van het verleden hangen nog de
druppels wasem van mijn stem,
één goede schoonmaakbeurt en
de ruimte…
huiverlangen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 346 een heimweeblauwe hemel en
straten die adembenemende kou
in zilveren glitters verglanzen
de wolkjes aan de lucht zijn niet
voor de zon doch zinnen die lachen,
wollige wasems van winters plezier
schouw schittersneeuw en witte waters
waarop geliefden vol vertrouwen in
geluk zich wagen op het gladde ijs
maar het venster lijst 't plaatje…
ONDANKS DE LENTE
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 308 later in de auto stond ik nog even stil
alvorens weer naar huis te rijden
door de wasem op mijn ogen zag ik
de bloesem uitvallen.…
Ingesponnen wereld?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 19 Vandaag hoeven ze mij niet
te zoeken, op beslagen
ruiten verschijnen de wasem
van beeltenissen van weleer,
een goede beurt, de ruimte
maakt zich vrij van stof en
herinneringen en enig
spoor waarin schaduwen
gedwee verdween op hun
de tocht door open vensters
van de wereld, ging teloor
in de donkerste nacht, ontsnapt
op lemen…
Catharsis
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 158 Een ijle naam
op het raam, van mijn
gedachtenplantsoen
Als een wasem zich
kristalliseert tot een ijsbloem
van algehele catharsis
en doet slapen in de
armen van een stille strijd
of het ongunstig winnen
van looptijd in binnenruimten
Als het ongeluk stuk slaat
op een bedrand van gelijke
stemming
Als jouw hart, zacht gestemd
spreekt…
Herfstzuchten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 Grauwe luchten
Herfst in rouw
Het spel van kil en kou
Wasem met zuchten
De muts en de sjawl
Ritselende bladeren
Kraanvogels die ons voor even naderen
Een hert ging met een hinde aan de haal
Bladeren verkleuren
Dwarrelend richting de grond
Een modderplek waar menig zwijnenpret stond
Stinkzwammen verspreiden hun geuren
Je genoot van…
MEIZANG
poëzie
2.0 met 20 stemmen 2.363 Hoe geurt de wasem
Der berkenspruit!
Hoe zacht is de asem
Van 't vriendlijk zuid!
De bijtjes dragen
Weer honing aan;
De tortels klagen;
De wachtels slaan.
In weide en dreven -
In vliet en poel -
Zwiert vrolijk leven -
Is blij gewoel.…
Onzichtbaar lot.
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 162 Op beslagen ramen verschijnt
nog de wasem van mijn stem,
nog één voorjaarbeurt en de kamer
maakt zich vrij van stof of spoor
waarin schaduwen verschenen,
in aanwezigheid van mij, een tocht
uit geordende vensters verdwijnt,
teloorgang tussen avond en de nacht,
ontsnapt uit beider mond en aandacht,
benieuwd naar de bestemmingen die
mij…
Opgetekend in liefdes lot
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 261 Als in kleurrijke krijtkringen
die ontboezemingen cirkelen
vogelvrij
opgetekend in liefdes lot
ebt grauw geroezemoes weg
in zacht getinte werelden
in smaken van verschil
in de taal der verschijnselen
als in een wasem
van verloren woorden
streelt jouw adem terug
naar het hart der dingen
naar heftiger getijden
die de maanstond…
Schemerduster
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 2.338 Streellicht vonkelt mondjesmaat
puilt zijn zuchten langs de tocht die
nog zijdelings om ronding schuilt
naadloos neemt het nauwelijks deel
Flinter maanlicht raakt verstrikt
maast zich tussen schaduw door
schoort onthulling rank van waas
likkend glans aan scheuten zinder
Wadend in fluweel vertekend
aan wellend wasem amper damp
sleept de…
Spinnenrag
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 195 Op de beslagen ramen verschijnt
nog eenmaal de wasem van mijn stem,
één voorjaarbeurt en de kamer
maakt zich vrij van stof of spoor
in waar mijn schaduw snel verscheen,
in aanwezigheid van mij, een tocht
die uit geopende vensters verdween, en
teloor ging tussen avond en de nacht,
ontsnapt in alle standen, benieuwd naar
een ander onderkomen…
Achterhuis
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 243 Westertorenklok
toe sla nu even niet
door de verscheurde stad
luister toch en fluister
dicht gespijkerd bonzend hart
in doodsangst strak gesloten daken
muren en plafonds
ademtochten wasemen
langs geblindeerde ramen
schaduwen passeren
kapot getrapte deuren
er schrijft een meisje
met gesloten ogen:
dat haar dagboek lief is…
Weggerukt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 zomaar werden zij wreed uit het leven weggerukt
afscheid hadden ze niet kunnen nemen
vaders en moeders staren over het lege groen
schreeuwend huilt hun gewonde hart
realiteit snijdt de ziel doormidden
donkere nachten rijgen pijn als nooit tevoren
roofwolken verscheuren iedere zonnestraal
duisternis beslaat de ramen met wasem
het leed stort…
nachtelijk verstillen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 799 waar luchten grauw
en adem mij ontglipt
als zucht diep in de nacht
’t geheime komen tikt
tik tik op ‘t raam
en beeld waaruit de liefde spreekt
klimt door de wasem
zoals de dooi de koude breekt
legt zich langs mij
in poel van mijn gestaar
als ‘k vraag wat er nog meer is
dan een schim van maan die daar
vangt uren in een hand
ze dorstig…
Mijn zusje
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 525 Wasem meegevoerd door leeuweriks klim
tussen blauwe plooien, verre ontastbare stip,
onzichtbaar gouden zeilschip
verdwenen achter de kim.
En toch, mijn twee goede zorgende zussen
blijft mij het afscheid zwaar
en smeek uw verdriet te blussen.
In de luwte van uw hart, gelukkig vertoef ik daar.…
Spiegelschrift?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 60 Hoe de dagen aan mij
ontkomen, telkens loopt ik
tegen het telraam van de tijd
door vlijt en menig overdaad
het kind in de keuken eet
niet uit mijn hand, zelfs
blikken trommels heeft
ze roerloos laten staan,
zeldzaam spelt ze de uren
in de wasem van het raam,
daarop is haar echte leven
pas begonnen, zij kan het
niet helpen want…
Mijn huis, mijn lichaam.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 199 Spinnenrag vangt stemmen,
uit de verste nissen van
de kamers, opgerakeld
door mijn adem, hoewel
ik vertrokken was blijft
er een vage afdruk op een
leeg matras, die dag
hoeven ze mij niet meer
te zoeken, op beslagen
ruiten verschijnen de
wasem van beeltenissen,
één goede beurt, de ruimte
maakt zich vrij van stof
en van enig spoor…
ode aan de letteren
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 154 toon het achterste van je tong
(ook al beslagen)
veeg de wasem van de spiegel
doop je pen in rode inkt en suggereer
een bloedbad in de letteren
blaas at least een slotakkoord
tussen de beide vuisten
koekoek...…
Gesponnen geluk
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 114 Die dag hoeven ze mij niet
te zoeken, op de beslagen
ruiten projecteert het
verleden zich in wasem,
een stille omgang langs
vergeten gebeurtenissen.
Maar een goede beurt en
mijn ruimte maakt zich vrij
van stof en alle sporen waarin
de schaduwen verschenen.…
dichten doet ze, dichter bij zee
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 725 witte raaf
ze leest ook geen boeken van den ander die
zijn toch van den ander en die is weer van
zichzelf zodat ook een kwiek soldatenlied haar
niet bereikt haar paleis is van ongebroken ijs
haar woede en verdriet begeer ze niet ze komen
wel naar buiten liefst met noorderzon
aan de lange einder van de zee waar meeuwen zweven
in god's wasem…
Boezemkamer.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 144 Op die dag hoef je mij niet meer
te zoeken, op de beslagen ruiten
verdwijnen contouren, de wasem
van gebeurtenissen één voor één,
een goede beurt maakt de ruimte
vrij van stof en opgelopen averij
waarin mijn blik voor het eerst
in jouw schaduw verscheen.…
Uitstapje naar Zuid-Limburg, hoger en...
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 222 In Montzen wasemen de bossen romantiek,
waar Mendelsohn ieder moment voorbij kan lopen.
Bij briljant Frans en diepzinnig Duits voel ik me thuis.
Elke wereld zoent met zijn eigen zonneschijn;
's nachts koestert een nieuwe maan; en bevloeit
de sfeer met een niet-zilveren warme tint.…