inloggen

Alle inzendingen over we

18099 resultaten.

Sorteren op:

we spraken niet

netgedicht
4.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 743
nabijheid en ik glimlach het beeld zo broos in je gelaat of in dagenverte wanneer, zo licht, ik naar buiten kijken mag heel even zonder geluid vond de tijd de zee in jou en herkende ik het huilen om al het beminnen wanneer is liefde eindeloos, vroeg je, aan het eind van de dag ik wist het antwoord en stierf opnieuw…

internet heeft 2 kanten van het verhaal

hartenkreet
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 791
tot op heden vlogen de woorden mij om de oren als ik weer inspiratie vond door te schrijven met een pen, vol betekenis golfde het op het papier. Dat nu ook al jaren het internet als vast hulpmiddel wordt gebruikt komt door de korte bochten, Zonder ook maar een omweg geeft google Mij de betekenis van eenzelfde woord Maar de site waar ik…
MiTcHeLL5 september 2010Lees meer…

waar we waren

netgedicht
3.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 286
vreemd blijft het om het bed te zien kussens liggen stil, haast gerangschikt als museumstukken in een eigenaardig, oud licht het wordt koud, killer dan buiten ook dit schrijven kost meer tijd zoals de weg langs muren en loze lakens het doet pijn wanneer jij beweegt in een veranderde blik en ik vecht voor eigen recht de hemel leeft met…

Verzuurd?

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 200
Vergeten tijd ligt achter ons, in angst baren we het leven, tussen geboorte en de eindigheid, we zijn schipbreukelingen van de hemel en de diepten van de zee, we zijn het ontgonnen land, borelingen uit de eierstokken van de zon en maan, de horizon lijkt verder, zeilen bollen minder, blouses minder wit, hét ontbrekende in de volheid…
Pama7 maart 2013Lees meer…

We zijn overal mijn vriend.

netgedicht
5.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 840
Toekomt en verleden schuiven nader zonder gevaar en berouw, het maakt niet uit waar en wanneer het verval zich dient, want we zijn nu bij elkaar en overal mijn vriend.…

Het vloeit door ons heen

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 166
de ander vlecht de loten met lemen wortels in het gras, nectar vloeit uit kristalen wijsheid te ademen uit zelfstandigheid zijn we vrienden in een lot? zijn we van een gelijk ras? krom gebogen in z’n denken waarin hij het meest gedijt?…
Pama9 november 2014Lees meer…

Als ik dit huis verlaat

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 365
Wanneer ik je morgen moet verlaten ontkleedt me van mijn angsten als stoffelijk wezen en leg mij in het glazen ledikant, waarin ook jij geboren werd, vertel me je verhalen als ik ooit weer naast je wakker word, zodat ik over je kan waken in het moment van stille dood die tijdelijk wordt opgeschort, laat me meevaren in jouw…
Pama5 december 2015Lees meer…

Het taaiste ijs?

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 79
hemel wordt weerspiegelt en uiteindelijk uit glas blijkt te bestaan het tart geluk in elk dierbaar moment waarvoor een naam is gekozen, magisch licht om de schalen van de wereld te breken, kroont zichzelf met tederheid waaruit een nieuw embryo zich met lauwerkransen presenteert,het taaiste ijs als dunne vliezen breken zal, zijn we…
Pama12 december 2016Lees meer…

alles wat we deden

netgedicht
4.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 672
hoe voelt het om weg te zijn, om nooit meer gezien te worden om te weten dat tijd alles zal wissen en dat je aan de dood om een uitzondering vraagt is het niet zo dat door te tellen tot oneindig alles elkaar aanraakt zacht of stormachtig traag en dan weer razendsnel is er een herinnering of nog iets van het onbewuste van wat wij…

We bestaan

hartenkreet
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 129
Ieder afzonderlijk individu. Een individuele regenparaplu voor de grilligheden van het levensklimaat. Een opmaat van de stuntelaar die weldra voor zijn mensdom staat. Een vrouwtje of een mannetje onderweg tijdens zijn bestaan. Somtijds regen na de zonneschijn, maar zo nu en dan een duikelaar na een verwoestende orkaan. Een vrouwtje of…

de ander zijn

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 53
de waarheid is een lekkende sloep die in de geulen van zeeën verdwijnt wijs naar het wolkendek val neer in het stof roep goden aan beschuldig anderen huiver omdat de oorlog altijd weer begint omdat we de ander verliezen laten we verhalen delen en samen reizen zonder huiver zullen we weten dat we de ander zijn…
J.Bakx18 januari 2020Lees meer…

Wij zijn geen vreemden,

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 25
zijn gemaakt en droogt het ziltste zout van ervaring op het gelaat, Kijk om je heen, zoals je bent verstaan, we zijn geen vreemdeling in dit bestaan.…
Pama27 maart 2019Lees meer…

We zijn zand

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 37
We zijn even. We noemen het leven. Het schuurt langszij. Scheurt het wezen tot het besef voorbij. . We bestaan tot we vergaan. Elk verband verkruimelt tot het laatste restje verstand naar beneden tuimelt. We hopen dat er iets is dat de loper om zal keren. Maar er is geen meesterhand. We zijn zand. . “Druppels”…
Druppels18 februari 2019Lees meer…

Zijn we op zicht?

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 33
Wij komen van ver, om weinig te begrijpen, blijven we op zicht?…
Pama3 januari 2020Lees meer…

Zoals we zijn?

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 25
Uit het ziende oog van de orkaan wie hem raken zal in afzienbare tijd even een niet waarneembare kalmte in een oorverdovende stilte van ingehouden adem, achter de on-aardse schreeuw, verloren energie komt in vervoering barst open, daar openbaart zich de onneembare zwaartekracht uit de diepzee geboren, zoals we…
Pama7 juli 2019Lees meer…

We zijn op zicht?

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 36
Of komen we van ver, om weinig te begrijpen, we blijven op zicht. Blijft het oog van het heelal op ons gericht?…
Pama20 juli 2019Lees meer…

onvoltooid verleden tijd

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 57
we zouden uit deze nacht springen alles terugbrengen wat we namen naast het verdriet wandelen we zouden oefenen in hoop volhardend vol leven zijn uit de wrakstukken herrijzen we zouden naar het licht reiken een naam geven aan het verdriet een boot vol liefde zijn we zouden een koor van stemmen zijn leren van onze schimmen onszelf…

We zijn wie we zijn

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 187
We gaan jong dood, dus laten we genieten.…
VB26 maart 2016Lees meer…

zo worden we

hartenkreet
2.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 997
Weet je, ik denk dat we zijn als graan klein en schuchter begonnen als een sprietje piepend naar de lentelucht. Langzaam groeiend tot mooie grote halmen, wiegend in de wind, flexibel en sterk. En eens een graanveld op z'n sterkst is, dan heeft nog de wind noch de regen invloed op die gouden glooiing. Ja, zo zijn we, zo worden we!…

wat we worden

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 117
verstrikt in een streng die ons omknelt stiller almaar stiller een verdord blad schuifelt van stoep naar rand verder weg niets blijft bewaard het onvermijdelijke tot het einde vol in het gelaat zien tot we niemand worden…
J.Bakx28 juni 2020Lees meer…

Zo doen we het dus.

hartenkreet
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.706
De takken nog kaal een schrale wind de lucht is vaal kom gauw mijn kind ik druk je tegen me aan dan blijven we warm gauw hier vandaan terwijl ik je omarm wacht, ik wil een kus vanaf hier ga ik je dragen zo doen we het dus tot in lengte van dagen.…

we zijn er, maar toch niet

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 240
ik ruik en ik zie en ik hoor je, maar je bent er niet, jij ruikt en ziet en hoort me, maar ik ben er niet, we zijn er niet, maar toch wel, ons lichaam verlaten, en onze geest vergaan.…

Zo, wat zijn we aan het doen?

snelsonnet
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 248
"De wapens van het tuig zijn automatisch. Wij hebben niet één spijkermat. Zij wel. De schurken zijn te rijk, te slim, te snel. De regels van 't systeem te bureaucratisch." De diender zucht, door al het leed, verbolgen: "De politiek? Ook díe kan ik niet volgen."…

we

hartenkreet
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 260
jij bent voor me een onbekende ik ben een vrouw tussen de bloem ik noemde jou vreemde ik noemde jou mannelijk genoeg jij noemde me preuts vandaar kwam naar boven mijn trots en stilte tussen ons…
vilija5 augustus 2013Lees meer…

Wie zijn we?

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 205
Zo staan we wel eens hand uit hand tegen de rand van de stoep beide op zoek naar een ander. Zo lopen we elkaar misschien wel dagelijks voorbij zonder te zien of te weten wie we zijn.…
Emma Kemp3 december 2013Lees meer…

We zijn er nog niet

hartenkreet
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 86
we moeten versoepelen maar morgen nog niet zeker weten we zijn er nog niet het heeft geen zin het te ontkennen beter is het om er maar gewoon aan te wennen…

wie we zijn

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 78
drie palen steken uit een berg zand aan weerszijden twee vastgesnoerde vrouwen in het midden zit jij op een plank hoofden handen en voeten van lindehout dezelfde gezichten in berusting gestold onthutsend ongeloof over wie zij zijn als in een stomme film de weidse gebaren de sprakeloze ogen in het verstarde gezicht het…

we kunnen

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 78
, ze ontkrachten van hun vrijbrief, maar bovenal kunnen we dit leven bestuiven met plezier en mededogen we kunnen zelfs het sterven vertragen door wat chemie en lieve woorden, maar we kunnen ook samen de dood bereiken wanneer we hand in hand het spoor des levens volgen en ons berusten bij de overgang waar de wissel weigert om aan zijn plicht…
elze17 mei 2018Lees meer…

Nu we hier toch zijn

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 96
Je weet en vergeet het dat we helden zijn, die hier niet voor hebben gekozen. Maar nu we hier toch zijn... Nu we hier toch zijn.…

Hier zijn we dan

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 148
Hier zijn we dan in het nabije verleden dankbaar voor wat geweest is onbeschreven naïef gebleven hofnarren en dieven bij de vleet nijverige huisvrouwen met smetvrees anderhalve meter dichter of verder weg bij de waarheid zonder ommekeer met koude vingers van een zwerver en de warme voeten kleine God op weg naar de afsluitdijk…
Meer laden...