22502 resultaten.
onvoltooid verleden tijd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 57 we zouden
uit deze nacht springen
alles terugbrengen wat we namen
naast het verdriet wandelen
we zouden
oefenen in hoop
volhardend vol leven zijn
uit de wrakstukken herrijzen
we zouden
naar het licht reiken
een naam geven aan het verdriet
een boot vol liefde zijn
we zouden
een koor van stemmen zijn
leren van onze schimmen
onszelf…
de ander zijn
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 53 de waarheid is
een lekkende sloep
die in de geulen
van zeeën verdwijnt
wijs naar het wolkendek
val neer in het stof
roep goden aan
beschuldig anderen
huiver omdat de
oorlog altijd weer
begint omdat we
de ander verliezen
laten we verhalen delen
en samen reizen
zonder huiver zullen we
weten dat we de ander zijn…
We zijn zand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 We zijn even.
We noemen het leven.
Het schuurt langszij.
Scheurt het wezen
tot het besef voorbij.
.
We bestaan
tot we vergaan.
Elk verband verkruimelt
tot het laatste restje verstand
naar beneden tuimelt.
We hopen dat er iets is
dat de loper om zal keren.
Maar er is geen meesterhand.
We zijn zand.
.
“Druppels”…
WIE WE ZIJN
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 100 van onze levensfilm verlopen
en zijn we daarom geworden
wie we moesten zijn?…
We zijn wie we zijn
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 187 We gaan jong dood, dus laten we genieten.…
Het vloeit door ons heen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 166 de ander vlecht de loten
met lemen wortels in het gras,
nectar vloeit uit kristalen wijsheid
te ademen uit zelfstandigheid
zijn we vrienden in een lot?
zijn we van een gelijk ras?
krom gebogen in z’n denken
waarin hij het meest gedijt?…
We zijn op zicht?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 36 Of komen we van ver,
om weinig te begrijpen,
we blijven op zicht.
Blijft het oog van het
heelal op ons gericht?…
We blijven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 80 We blijven onverstoorbaar
naamloos omdat we zwijgen
geringe afstand van de kust
zee in alles wat hoorbaar is
rust dichterlijk bij mijn hart
gaat weer terug om aan te zwellen
in mijn nachten bij haar volmaakte duinen
tussen haar billen in het holst van de nacht
wanneer we samen zijn met de maan
naamloos omdat we zonder bezitten
zand…
we kunnen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 78 , ze ontkrachten
van hun vrijbrief, maar bovenal kunnen we
dit leven bestuiven met plezier en mededogen
we kunnen zelfs het sterven vertragen
door wat chemie en lieve woorden, maar we kunnen
ook samen de dood bereiken wanneer we hand in hand
het spoor des levens volgen en ons berusten
bij de overgang waar de wissel weigert om
aan zijn plicht…
Wie zijn we?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 205 Zo staan we wel eens
hand uit hand tegen
de rand van de stoep
beide op zoek
naar een ander.
Zo lopen we elkaar
misschien wel dagelijks
voorbij
zonder te zien
of te weten
wie we zijn.…
We zijn er nog niet
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 86 we moeten
versoepelen
maar
morgen
nog niet
zeker
weten we
zijn er
nog niet
het
heeft geen
zin het te
ontkennen
beter is het
om er
maar
gewoon
aan te
wennen…
Verzuurd?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 200 Vergeten tijd ligt
achter ons, in angst
baren we het leven,
tussen geboorte en
de eindigheid, we zijn
schipbreukelingen van
de hemel en de diepten
van de zee, we zijn het
ontgonnen land, borelingen
uit de eierstokken van de
zon en maan, de horizon lijkt
verder, zeilen bollen minder,
blouses minder wit, hét
ontbrekende in de volheid…
Als we toch moeten gaan?
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 46 Mocht de hemel en de aarde, in
mijn nabijheid toch vergaan, mogen
we vragen wat we hebben misdaan,
sta me toe nog een keer van je lusten
te proeven daarna komen we samen
naakt in het felste daglicht te staan.…
zo worden we
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 997 Weet je, ik denk dat we zijn als graan
klein en schuchter begonnen als een sprietje
piepend naar de lentelucht.
Langzaam groeiend tot
mooie grote halmen, wiegend
in de wind, flexibel en sterk.
En eens een graanveld op z'n sterkst is,
dan heeft nog de wind noch de regen
invloed op die gouden glooiing.
Ja, zo zijn we, zo worden we!…
We moeten doorgaan!!
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 129 te gaan tot we allen
samen zijn, om even stil te
staan om uiteindelijk toch
weer uit een diepste dal weer
op te staan, voelbaar naakt
in iedere orkaan die op ons
wacht, we blijven doorgaan
om te schuilen niet ver van
elkaar vandaan, zullen we hand
in hand weer door het leven
gaan, als niemand dat verwacht,
dat we altijd weer doorgaan…
Alleen voor ons!
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 35 we niet zijn dat we niet zijn
Wat we wel zijn dat zijn we wel
Een buik vol voorspoed en geluk
Een weiland met het groene gras
Een onuitputtelijk bodem…
Alibi ?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 224 In de vensters
van de wereld komt deze tastbaar
dichterbij, de afstanden
huiveringwekkend klein,
we verdrinken in de alibi’s van
afzijdigheid en inderdaad het
maakt het geweten waterdicht,
maar toch betrapt op heterdaad,
in hoeverre zijn we vrij?.…
We zijn in quarantaine
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 250 We waren jong toen we elkander ontmoetten
We zijn nu dikke 'vijftigers'
We zijn gegroeid en vergroeid
We zijn ook meer op elkaar gaan lijken
We blijven elkander vooral opnieuw ontmoetten
We zijn Jan Jacob en Jelle Pieter sinds 1984
We zitten nu een volle week in quarantaine
We zorgen voor elkaar en ook nog voor anderen
We houden het vol, omdat…
We Zijn Geweest
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 67 altijd ben je
je eigen verleden
wat je zei is
ooit gezegd
wat je schrijft is
net geschreven
wat je nu beleeft
heb je gelijktijdig
al weer beleefd
en wat nu is
is terwijl ik
dit lees al
weer verleden
altijd zijn we
er geweest
en we bedriegen
onszelf van iedereen
en alles het meest…
Laten we
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.039 Laten we verder kijken
dan de leugen lang is
Laten we zon en schaduw
als familie beschouwen
Laten we geen dubbelgangers
van elkaar zijn
Laten we mekaars naam vergeten
en de lach onthouden
Laten we traag reizen en elke
korrel zand bewonderen
Laten we de tuin omplooien tot
een wuivend korenveld
Laten we de woorden van elke dag…
Zo doen we het dus.
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.706 De takken nog kaal
een schrale wind
de lucht is vaal
kom gauw mijn kind
ik druk je tegen me aan
dan blijven we warm
gauw hier vandaan
terwijl ik je omarm
wacht, ik wil een kus
vanaf hier ga ik je dragen
zo doen we het dus
tot in lengte van dagen.…
Schering en inslag (haika)
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 153 Schering in overmaat,
we kunnen niet ontkomen,
deel van een klucht.
Van hun loof ontdaan,
stammen die er niet meer staan,
ben ik de tel kwijt.
Wij komen van ver,
om weinig te begrijpen,
we blijven op zicht.
Op alle kleuren bloed,
ligt de zon uit te rijpen,
om je te verbijten.…
laten we doen
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 1.090 Laten we doen
Alsof alles normaal is
Laten we doen
Alsof er niets is gebeurd
Laten we doen
Alsof ons hart
Licht en vrij is
Laten we doen
Alsof niets
Ons hart
Donker kleurt
Laten we doen
Alsof geluk
Alledaags is
Laten we doen
Of we gieren
Van de lach
Laten we doen
Alsof praten
Abnormaal is
Laten we doen
Alsof alles
Al is…
We moeten meer
gedicht
3.0 met 29 stemmen 5.219 We moeten meer
hoelahoepen
We moeten meer
springen
We moeten meer
krijten op de stoepen
We moeten meer
kinderachtige dingen…
We blijven naakt?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 117 Al zijn we sneller dan de tijd en wind
en komen we morgen dichterbij mars
gedreven tegen de stroming in van licht
heeft een mens meerdere harten?…
Zullen we dat doen?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 117 Zullen we samen naar boven klimmen
hand in hand zoals we vroeger bedachten?
Zullen we dat doen?
En als we dan daar boven zijn
zullen wij dan drinken tot het laatste glas wijn?
Zullen we dat doen?
Kom klim mee.
Het is mooi, de weiden zijn uitgestrekt en groen.
Zullen we dat doen?…
Roepen we
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 772 Roepen we, roepen we
om nog meer wijn
de avond te bedwelmen.
Loochenen de hete pijn,
het razend knagen
van hierbinnen.
Roepen we, ja,
roepen we,
dit krijsen overstemmend.
Roepen we
om nog meer wijn,
de pijn, de pijn...
In memoriam Ton B.…
JONGETJES DIE WE WAREN
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 97 jongetjes waren we
ridders cowboys soldaten
en niemand wist wie
we op welk moment waren
en later werden we iets wijzer
voetbalden we en werden
Sjakie Swart en of Pietje Keizer
de wereld lag aan onze voeten
we konden zijn wie we wilden
we hadden nog weinig te moeten
al snel ging dat veranderen
en moesten we presteren
net als al die…
We dansten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 266 We geloofden de leeftijdsgenoten die
zeiden dat God Niets was
en door onze punkkapsels
shockeerden we de brave burgerij
terwijl we overtuigd waren van
een nucleaire wereldcatastrofe
ja, al in de zeventiger jaren
wisten we dat het kapitalisme not-done was
we dweepten kwaadaardig met het communisme
en bij het graf van Karl Marx legden
we te…
Verdraagzaamheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 We leven met elkaar hier, in dit landje.
Op ons kleine stukje grond, zo zeker zo veilig.
Ons eigen eilandje,
omheind en afgebakend, als was het heilig.
Toch kruisen zich onze wegen,
als we onze veiligheid verlaten gaan.
We komen steeds elkaar weer tegen,
als we buiten onze grensjes gaan.…