23773 resultaten.
We zijn zand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 We hopen dat er iets is
dat de loper om zal keren.
Maar er is geen meesterhand.
We zijn zand.
.
“Druppels”…
Ontkenning
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 298 Met de kop in het zand,
geloven we in illusies.
Ik ben mijn bezit.
Ik ben wat jij zegt.
We zijn wat we doen.
Laten we het zand,
uit onze ogen wrijven.
Schud vijanden de hand.
Geef geliefden een zoen.…
Zomaarzand
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 413 wij gaan in zandkastelen wonen
een burcht uit lucht is mij te ijl
samen likken wij onze wonden
opdat het zoute water ons niet bijt
zullen we korreltjes zand gaan ruilen
doen dubbele zacht opzij
we weten dan van aarde
en van liefde voor ons allebei…
Terwijl de kaalgeschoren dagen huilen
gedicht
3.0 met 35 stemmen 11.381 Er zijn zo van die dingen
een vogel in de hand
het zingen van een zeilend kind
het trillen van een lamp
in kale huizen waar we sterven zullen
een hond die aan een ketting rukt.
We dromen zand in onze ogen.
-------------------------------
uit: 'Krassen in de was', 2001.…
In vloeibaar bewegen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 99 je straalde
zachte muziek
in vloeibaar bewegen
beloofde al hemel
zonder dat jij
je ziel had gegeven
streelde mij
lieflijk met je
wat donkere stem
vol zinnen die
ik nog uit het
ooit paradijselijke ken
ogen namen mij mee
weerloos verliefd liepen
wij langzaam naar zee
waar we in zand
onze eerste liefde
hebben beschreven…
zag de tranen in je lach
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 516 we liepen over glas
likten elkaars wonden
wisten ons in pijn
en bloed verbonden
ik zag de tranen
in je lach en wist
hoe moeilijk je
het nu en eerder had
nam je koude hand
warmde die met liefde
je woorden kwamen traag
over gevoelens die je griefden
we hebben zand geschept
en naar de zee gedragen
het water stond nog laag…
De verte afstand wordt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 238 ons met bruine kleuren
ik voel de spanning in je huid
en doe de tijd voorzichtig uit
heb je zeeën laten zien
bracht voor jou het water
in het eindeloze later
op het moegespeelde strand
we kleven zand
kraken schelpen op het pad
duinen zijn het wuiven zat maar
onze passie is nog niet verbrand…
en doe de tijd voorzichtig uit
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 252 zon en kleden
ons met bruine kleuren
ik voel de spanning in je huid
en doe de tijd voorzichtig uit
ik heb je zeeën laten zien
bracht voor jou het water
in het eindeloze later
op het moegespeelde strand
we kleven zand
en zijn verbrand
kraken schelpen op het pad
duinen zijn het wuiven eindelijk zat…
Zand en water
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 197 'k ben de druppel in
de oceaan
'k ben de zandkorrel
in de woestijn
'k ben onzichtbaar
voor wie me niet wil
maar druppel of
zandkorrel, ik blijf:
van m'n leven
niet stil.…
Getij
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 122 Gevormd door de
striemende wind
de getijden zijn vervlogen
Zacht adem ik over zee
jouw naam
golvend en zo bewogen…
Uit aarde en van turf dichtbij
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 666 Woel me gedachten malend
Naar het eind van deze nacht
Slaap heeft het al weer
Verloren van dringende
Gedachten die door farmaco
Een tijdlang waren stilgelegd -
Nu zijn ze er weer, gedachten
Van toen, gedachten van nu,
Gedachten van straks als
Het leven er niet meer is
Dichtbij de aarde voel ik me nu
En de turf waaruit ik geboren…
Onafhankelijk?
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 305 Toch hebben we meesters zonder tal.
Dat weten we veelal niet,
omdat je ze niet ziet.
Ze blijven op de achtergrond,
houden ons stiekem gezond.
Toch zou het beter voor ons zijn
te beseffen dat ze er zijn.
Ons hartje klopt van vroeg tot laat.
Houdt over ons de wacht, want...…
mozaiek
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 330 zand schenkt mij
de gave te vergeten.…
Zand
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 413 Hoe ver ik ook keek
zand
en nog eens zand
niets anders
dan zand
en in het verlengde
van je hand
die ene haagwinde
die bloeide
witter
dan het wit
van je oog
zo wit
zag ik nog nooit
een haagwinde
helemaal alleen
in het verlengde
van je hand
zo wit
in het zand…
Zand
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 350 Een zandkorrel
in de woestijn,
valt in ’t niet,
een zandkorrel
aan ’t strand
eveneens,
de zandkorrel
in mijn oog,
maakt me nietig.…
zand erover
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 778 werd reeds opgezet
schietend schreeuwt zij okee zand erover…
nat zand
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 605 gebonden aan een touw
en de kracht van de maan
langs duizenden sterren
in de hemel gegaan
in aanzwellende stormen
van geweld
op zoek
naar haar held
zonder naam
zonder weet
van haar bestaan
in de rust van de nacht
onder een hemel van sterren
schrijf ik mijn naam
in het nog warme zand
ik geef haar mijn hand
en weet
dit is goed
het is…
Het Zand
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 125 Zand
ik zie
alleen
maar
zand
Ver weg
dichtbij
voor
achter
en
opzij
alleen
maar
zand
Ik
voel
overal
zand
in mijn oren
in mijn ogen
knieholten
en ellebogen
overal
zit zand
Ik ben gek
op zand
op kuilen
duinen
en bergen
grof geel
en fijn wit
zand
Ik geniet
van
woestijn
steppe
en strand
hollen
lopen
dolen
in…
De woorden in het zand.
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 123 Ik schrijf met mijn tenen,
letters in het zand,
de letters vormen woorden,
daar op dat warme strand,
de woorden die verdwijnen
zodra de zee weer aanrolt.
Ik schreef de woorden
in het warme zand,
alleen bestemd voor mijn ogen,
daar aan de kust,
in dat langzaam verdwijnende zand,
in het water.…
Liefde als zandkorrel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 309 Liefde begint als een zandkorrel,
langzaam worden dat er meer,
een handje vol zand en elke keer,
komt er een beetje bij.
Liefde is als een schep zand,
het ligt sterk besloten in je hand,
maar zodra je de vingers van elkander doet,
glipt de liefde als zand,
je door de vingers.…
Zand
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 107 Zilte zee als onze horizon
schitterend in zonlicht
zeilschepen laveren
over golven, gulzig
glazig in mijn droom
niets weet ik meer dan jij
over iedere zandkorrel
uniek in samenzijn
een vader
die zijn zoon niet kan vinden
een ader
die zijn droom niet kan vinden
op het strand.…
Sahara 2007
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 159 ik weet nog van het zand
en die enorme vlakte
van mijn handen
rond mijn mond
roepend naar een fata morgana
waar mensen
zwijgend staarden
die alles omvattende stilte
en de eenzaamheid
die mij overviel…
Descartes II
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 80 Ik ben, zei Sapiens de wereldwijze,
wijsgerig als 'hómo universális'
ik treed buiten wat binnen perk en paal is,
daar waar Petrarca en Da Vinci reizen
ik denk, net als Descartes, dus ik besta,
al had ik twijfels over grond en reden:
besta ik in de toekomst of verleden
toen in mijzelf de geest zei 'ik ontsta'
sindsdien werd ik wie ik…
Woorden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 Woorden worden oud
Er komen nieuwe aan
Oude woorden zien we als een fout
Dan moeten oude woorden gaan
Het geluid van zand
Horen we nu vaker
Dat zijn de woorden
Die we vergeten waren
De mooiste woorden
Die nu verdwalen
In de zee
Van idealen
Die mooie woorden
Over zonsondergangen
Zijn nu een hoopje zand
Ergens in de gangen
Die…
Hakken: in 't zand
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 277 Zet dan fijn, je hakken in 't zand
want geloof me: het zijn mensen met
weinig verstand, die je op je hart trappen
Dus zet ze maar in 't zand: die hakken!…
Gestrand
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 198 het zijn slechts de meeuwen
aan een stille waterkant
geen mens, geen voetstap in het zand
we zijn gestrand
in een onbekend land…
Expansie
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 121 We kunnen er misschien in kuilen leven
Dan gaan we vrolijk dansen op de maan
En hebben we een plek om heen te gaan
Tussen de sterren gaan we ons begeven
De Duitsers sturen we als eerste want
Die wonen graag in kuilen in het zand…
Taal verwoorden tot liefde.
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 117 Taal bezigen is in wezen
liefde bedrijven..
Lichaam en geest overstijgen
om meer te leven!
Het over en weer aanvoelen
en begrip tonen.
Elkander in de ogen kijken,
genieten van het schone.
Om dichter bij elkaar te komen.
Opdat de ziel luistert aandachtig.
En alles wordt gezien als waarachtig.…
Wat is leven
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 146 Wat is leven.
Is het mijn hartenklop?
De omloop van mijn bloed?
De regelmaat van mijn adem?
Die vragen komen in mij op.
Dit zijn slechts de instrumenten,
die voor het leven nodig zijn.
Hoe komt het dat ik vreugde vind
in de schoonheid van een bloem.
En blijheid bij het spelen van een kind.
Hoe kan het dat ik liefde voel,
voor iemand die…
het waait altijd
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 413 maar laten we met een stok
schrijven
in het zand
een hart met een pijl
en twee namen
voor even
tot de wind komt…