Alle inzendingen over weerbaarheid OR ontplooien

Ongeacht het moment Het tijdstip in de tijd Toen jij besloot om weg te gaan Te breken, alles kwijt Ben ik je daar nu dankbaar voor Het maakte krachten vrij Ondanks al jouw natrappen Kwam ik steeds meer tot mij Jouw onredelijkheid gaf mij de kracht Niet terug te willen slaan De streken die jij leverde Daar bleef ik boven staan De roddels…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

dan zal het kind in mij met zelfrespect zich durven tooien om zo de weg te gaan waar 't zich in vrijheid kan ontplooien…

Aan de grens van niemandsland wachtte ‘t eenzaam mij reeds op Al gauw kreeg pijn de overhand in mijn keel kiemde al een prop ik was in niemandsland gestrand Over de rand van niemandsland leefden het eenzaam en ’t alleen In het trieste huilden zij constant sinds bij hen het licht verdween droegen zij alleen een rouwrand In ‘t centrum van…

Op de stevige landrug van mul zand staat een kring korte, knoestige berken, tonen, bijna naakt, de late herfstwerken, toch niet door het trieste getij overmand. Glanzende melk met bruine vla omrand hun kromme stammen, die nóg laten merken hoe eens de wind hen boog, wilde sterken met zijn luchtige, beeldhouwende hand. De gedrongen bomen klemmen…

Voortaan hard durven te zijn, stellig en weerbaar -- niet een mannenwens.…

en ooit zal mooi ontplooien.…

liefde en geluk is daar waar het ‘ik’ niet is voor alle wezen…

soms ontstaat er speling in de tijd ontvouwt een plooi legt keuzes bloot bevrijdt de mogelijkheid…

Sommige stappen bleken ook voor jou te groot dus neem je tijd om te groeien tot wie je werkelijk wilt zijn…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

het eelt op de ziel komt niet opeens uit de lucht zo maar neervallen als zure regen etst zich weerbaarheid voor het leven Tanka…

Als weerbaar wezen Trots op jezelf! Een zinvol Leven Aan anderen te geven. En dan de kinderen Wat een geluk. Gezond en wel. Geluk lijkt gelukt! Het warme nest, behaaglijk en verguld. Als weerbaar mens, niets is verhuld! Een leven van geven Een ongedroomde droom. De innerlijke rust, gevoelens in toom.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

en immer voort, die weerbaar is, gestreden! 'Wie is als God!' weergalme ‘t woord des zegepraals, nog heden! De wereld is een worstelperk, vol vijandschap en veten; geen winnen, of een wapenwerk van dapperen mag ‘t heten: die weerbaar is de vrede haalt, - 'Wie is als God!' - en zegepraalt! De vane omhoge!…

en immer voort, die weerbaar is, gestreden! 'Wie is als God!' weergalme ‘t woord des zegepraals, nog heden!…

Aan de Kastanje Hunkeren bruine knoppen naar hun ontplooiing…

Uit het niets ontspringt de ontplooiende Lente. Ontluikt stilzwijgend.…

Verbolgen stapte ik uit mijn weerbaarheid, zette ongenadig strepen door een asgrauw verleden liet het verdwijnen in vergetelheid werd broos en breekbaar als porselein ...en brak!…

in de verdediging maar dan met een leger van glas o zó breekbaar en toch ook weerbaar als scherven kunnen zijn met deze fragiele woorden wil ik eigenlijk zeggen dat ik niets te zeggen heb wel veel te verliezen…

Wie straks aan de U.U. studeren wil Is zeker niet op voorhand toegetreden Men test eerst op mentale weerbaarheden En of de keuze meer is dan een gril Test men ook of het iemand is gegeven De beursperikelen te overleven?…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

wijde duingrond verleent weer toegang tot mijn plek de branding deelt met mij haar klank en resonantie de wind beproeft mijn levenskunst en weerbaarheid met huid en haar, aan zand en zout is geen gebrek…

het eeuwig dilemma is innerlijk uiten haalbare kaart kan ik verstouwen wantrouwen en onbegrip eenzaamheid met stip of is er pas leven wanneer ik ontplooi en gedij durf ik het aan die stap aan te gaan te zijn wie ik ben en ik als enige ken…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

De kwetsbare ziel is weerbaar!…