Alle inzendingen over weg

Weg, weg, weg ermee. Wild uitstaande haardos van een pientere meid die knipoogt naar de lucht en licht inademt. Niet weg te halen.…

Vermomd of niet, het zit hem altijd tegen want door de slechte toestand van de wegen wordt hij meteen door iedereen herkend. Steeds als hij stiekem rondstruint in de straten loopt hij daar toch voortdurend in de gaten.…

De mens vervuilt water inwoners gaan dood door olie, door plastic of wat dan ook. Het koraal sterft af diersoorten verminderen er moet iets veranderen het moet nu stoppen. Want ook ons drinkwater is niet langer vrij van drugs, legaal of illegaal en vormt een reëel gevaar.…

alles zit me tegen mijn vrienden het staat me tegen alles zit me tegen mijn werk het staat me tegen alles zit me tegen mijn hele leven het staat me tegen alles zit me tegen als ik bij jou ben dan toch heel even is het of mijn bestaan toch nog zin heeft, daarentegen…

's Morgens heel vroeg liet ik hem uit hij wandelde zijn gewone weggetje door de tuin naar het hekje ik heb hem nog nagekeken Sindsdien is hij spoorloos net of je kind vermist is en toch verwacht je steeds dat hij aan de achterdeur klauwt Hij was gelukkig bij ons en wij met hem de brokjes, het hart en de tuin maakten zijn leven uit en…

zei wat heb ik toch al veel haarlem afgereden we krijgen nu allemaal zand en klei met al die vermoeidheid in de leden ook al stuur ik nog zo recht in lijn doe weg die fiets ik neem de trein…

Telkens weer kom je bij mij terecht maar blijkbaar kan ik je niet die voldoening geven waardoor mijn beste advies nu luidt vraag ook een ander eens de weg…

De weg lijkt lang door heuvels en door dalen Maar nu, ben ik niet meer zo bang Ik zal de eindstreep halen…

Wetend dat ik je nooit zal zien Wacht ik op je berichtjes De dagen gaan langzaam voorbij En de nachten duren lang Hopend dat ik je vanavond spreek Denk ik, ze wil me niet misschien Achter de pc heb ik het koud Maar je gesprekken maken me warm Ik zeg je dat ik van je hou Maar jij bent al weg Wil de rest van mijn leven met je delen Maar vraag…

aan mijn voeten liggen mannen en vrouwen nauwkeurig aaneengesloten tot het verdwijnpunt van deze waanzinnige weg vol strijdende geloofsovertuigingen stroomt bloed als cement tussen kinderhoofdjes en ledematen, een doorweekte jurk met gele bloemen een gouden ring door een woeste beschaving als bermafval achtergelaten.…

losgeslagen voor haar stonden achter dichte deuren opgegaan in vlakheid van de muur onvindbaar voor toppen wrijvende vingers haar lach snijdt in het niets en hoort ze stemmen onverstaanbaar lispelend waar haar moeder is gebleven begin en eindpunt tramlijn zeven ze wacht wel op de boeman welke zusters krijgen opgeplakt gooit chocoladerepen weg…

Ze denkt de weg terug te weten maar komt niet verder dan haar eigen verdwaald zijn in het uur van de dag van de maand van het jaar gevangen als ze meestal is in haar eigenste wereld Voor ons een onbekende planeet voor haar soms bitter soms zoet maar altijd realiteit…

Zo al deze wegen naar een centrum leiden een mijnenveld van gerechtigheid vinden wij onze route achteruitwaarts.…

Ik weet dat ik haar nog vaak weg moet brengen en ook dat ik haar dan altijd verschrikkelijk mis.…

Zie u zo nog zitten Op dat krukje bij de piano Lange, dunne vingers razend snel Glijden lenig over toetsen Spelen een vertederend mooi spel Bracht iedereen in ontroering De piano was uw thuis De stilte is beklemmend Nu u er niet meer bent De melodie werd onderbroken Maar in gedachten gaat ze door En deze melodie… klinkt even prachtig…

Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven, Ik zelf ben de Profeten, ben de Wet; Ik heb geen Christus nodig, die mij redt; Mij hoeft geen God mijn zonden te vergeven: Vergeven wil ik Hem, die heeft geweven Van goed en kwaad 't verraderlijke net, En, Kruisspin, Zijn vergift'ge scharen zet In de angst'ge ziel, ondanks haar spart'lend beven.…

Ergens ver weg Huilt een jongen Traanloos staart hij Naar de horizon Hij huilt om pech Is van de pijn doordrongen Bewegingloos gebaart hij Naar de plek waar het begon Ergens ver weg Staat een jongen Naast hem ligt de leegte Te wachten tot ik kom…

ze ligt in een bron van licht en trekt haartjes uit haar liezen in de zon verzachten scherpe stalen rafels tot vormloze klompjes wat schaafde en wrong loopt door de afvoer naar de regenpijp ze trekt nog een haartje en vindt godzijdank haar woorden terug…

lijf leden en de geest zijn onscheidbaar dat is bij een scheiding duidelijk voelbaar die ander gaat of jij bent weggegaan is van de weeromstuit niet van belang toch is er de hang naar de gewone gang het mistasten waar pas nog die hand dat lijf die je zo onwrikbaar veel te vast bevond je lief die hoe dan ook nog bij je stond geeft stil geen…

Het is een hel De weg naar ware liefde Ondraaglijke pijn en verdriet Om aangeleerde systemen te doorbreken Het is mijn hel Mijn weg naar ware liefde Bloed en tranen die ik vergiet En al mijn kracht lijkt spontaan te verweken Compleet verslagen Lig ik bloedend aan haar voeten “Geef het op.” zegt een zachte stem “Er is geen reden voor al…

in den beginne een woord en een rib uit mijn lijf het was goed zo, dacht ik, maar niet mijn verworven wijf in overdreven beweer dacht zij dat er meer moest zijn diende een andere heer nam een laatste trein zij dacht een kaartje naar het eindstation en verwacht niet dat het anders kon duidt het mij niet euvel alleen Venus heeft de…

Ik voel het ongemak om blijven waar ik ben en het probleem over te laten aan andermans taak of plicht aan de buren bij wie het gebeurt aan de rand van het dorp Er is haast, behoefte om de huizen en de schuren in orde te maken, maar het duurt te lang of er is te weinig tijd voor mijn ongeduld Ik praat met de buren terwijl we wachten…

De NVD ziet toekomst in de jeugd De club beweert bij hoog en ook bij laag: Ze zoekt een antwoord op de grote vraag En zijn over de scoringskans verheugd De stem des volks is danig van de kook Maar die gaat straks vast op in fijne rook…

Voor dropjes ga je naar de kruidenier Voor slabbetje en speen naar Prenatal Voor wijn en whiskey naar de Gall en Gall En voor een trouwring naar de juwelier Met een musical-idee ga je naar Joop En voor sponzen ga je naar de bioscoop…

We hebben uit de media vernomen en kennen uiteraard dus allemaal dat vreselijk vervelende verhaal: Ruud Lubbers heeft nu zelf ontslag genomen Los van het trieste lijkt het op een klucht: de vluchtelingenbaas is zelf gevlucht!…

Je reist over de wereld Maar blijft zitten in je stoel De regelmatige gebruikers Weten vast wat ik bedoel Je kan surfen op het internet Van zijde naar zijde naar zijde Met alle letters van het alfabet In elk jaargetijde Op deze grote wereldplek Ben je als een vogeltje zo vrij En je gaat van land naar land En komt steeds dichterbij…

je komt uit de hoeksche bieb ja inderdaad gebouw de hoekstee neem rechtsaf de tasmanweg die verengd en verlengd als tasmanpad dood loopt op de Nieuwlandsedijk volg die rechts het bos in rechtdoor tot aan een weg met een haakse bocht uiteraard de haakweg ga rechtsaf sla de eerste afslag links - het bonnenpad - over neem wel de tweede de…

echte reuzen van de geest cijferen zichzelf eerst helemaal weg kijk Gautama Jezus Maria Confucius Ghandi Mandela maar nu naar Albert Einstein eerst helemaal verdwenen onder een cijferbrij kwam een formule kringelen speciale relativiteit in tijd en afstand later nog de zwaartekracht er bij ee-is-em-cee-in het kwadraat dat kwam zo maar…

Die bloemen langs de weg markeren waar een geest een lichaam verliet nietsvermoedend en onwetend ben ik iemand die dat ziet. Bloemen langs de weg.…

de galm de siddering van de schicht door het hart van de enig ware ook in vreemde bedden uiteraard weer alleen gelaten na de schijn van een momentum een deeltje van jouw schaduw in de grot van een onbekende misschien jouw schepper de niet te herroepen woorden ener gewassen gewaarwording temidden van onkruiden troebele dampen van jouw weg…