Alle inzendingen over wegen

Zover als mijn oog kijken kon, heb ik geen gedachte meer gezien. Wel wolken, die verdampen in de zon. Wel golven, die wild te pletter slaan. Zover als mijn oren kunnen luisteren, heb ik nog geen misverstand gehoord. Wel stemmen van golvend water, dat zich als stilte door mijn wezen boort.…

is morgen nog te vatten door de vingers van vandaag honger blijft dorst is niet te lessen met een antwoord op die vraag straten vol met lege mensen huizen dromen weg na goedemorgen wensen zon verveelt de dag met schijnen laat uren in de schaduwen verdwijnen als de avond valt in wegen die verlaten kijken zal dan de wereld…

Na de vloed van bergen dobberen reddende lichtjes aan de rand van de woestijn: ze boeien ons in de nacht, wij zijn weg van Death Valley…

te voelen dat jou dagelijks tart naar intens luisteren naar gedachten die fluisteren jou de juiste weg wijst naar je hart…

En helemaal als het wordt uitgebreid, want fietsen wegen net, qua duurzaamheid, iets minder dan de auto of OV. Maar zet hem wel op slot of je hebt pech, want zonder kabel is je fiets snel weg.…

Hij dacht wat als we nog een keer De kronkelpaden nemen Bij de zoute druppels op het zand waar zij dacht Hij dacht nooit meer aan die dag Toen ze binnenkwamen een puinhoop maakten Van wat ze hadden opgebouwd Dacht hij laten we teruggaan alsof we daar Niet eerder zijn geweest Dacht zij het regent alweer dacht hij Zij dacht het is te koud om weg…

Ach , wat weten ze nou Alleen ik begrijp mezelf Ooit zag ik toekomst Boven mijn hoofd aasgieren Lig half onder het zand Kan haar hand net niet bereiken Niet wetend of ze leeft Maar ze beweegt Door mensen al vergeten In het oog gehouden Niet door zwarte kruisen Vluchten lukt niet meer Het mocht niet zo zijn Samen de wereld in Zonder…

Goed, ga dan maar weg, en word maar ongelukkig – veel meer dan met mij!…

Lange, rechte weg Noordkaap komt maar niet in zicht Weggekaapt door 't weer…

De bloedrivieren, die door onze levens lopen, leiden bloed dat ook kruipt, wanneer het niet kan gaan. De zenuwbanen, die mijn gevoelens voeden, verbinden angst met moed. Moed leidt tot besluiten, die ik zelf wil nemen. Blokkeer levensstromen dus nooit, die ons bewuster in leven laten. Laat ons naar woorden zoeken, die elkaar niet misverstaan…

Weerloos zak ik weg in de zoete gevoelens -- van mijn wensdromen.…

hier, jij daar .....Weg van elkaar .....Onze liefde een bed .....vol gemis…

om weg te gaan, de hoogste tijd om weg te gaan. Peterdw. 01-02-2022…

De liefde glipt als fijn wit zand Tussen mijn verbaasde vingers Verzet is vergeefs Niemand kan een boom scheppen uit planken Noch een foto nemen van de geur van zuivere sneeuw…

contact en ik paai wie mij helpen kan Jou lok ik dichterbij, jou leid ik naar kieren die ik glad maak met boterhoning, langzaam trek ik jou erdoorheen jouw hemd tegen mij aan om te voelen dat je er bent Je wilt wel, maar ook weer niet je krijgt het heet en trekt het hemd van bovenaf uit (ik neem altijd de onderkant) Halfnaakt ren je weg…

lens legt iemand een vader en zijn kleine zoon vast hij laat me kijken naar het kind dat teer verschanst in het landschap van vaders armen rust zachte gebaren betasten het kindergezicht mollige handjes vleien zich op mannenschouders het geraakte hart wordt licht in ademloze tijd iemand achter de lens legt het weerzien vast de lange weg…

Ver weg - de wereld, hoog - de muren om het erf -- vaal - het ochtendlicht.…

De weg maakt een lus, mannen staan te turen hoe -- alles terugkomt.…

het koebeest vluchtte weg en nám de weg ‘dat slachthuis is ondierlijk dode-lijk ik doe het, zelfs indien onmoge-lijk’ door cowboys gevolgd, ‘tis waar wat ik zeg moraal van dit verhaal: de dood nabij? als beesten genieten, bokkespringend blij!…

We volgen geen weg naar een doel, we aarzelen -- en drentelen wat.…

Als terreur ver weg is, kun je blijven zitten -- op je stokpaardje.…

Ik zag een filmpje van bankier Lagarde, Ze kondigde een nieuwe euro aan: “Echt iedereen zal er vooruit op gaan, Want cash blijft ook,” iets dat me flink verwarde. Haar glimlach heeft me niet gerustgesteld, Dus heb ik gauw m’n vingers nageteld.…

ze zit elke dag in haar stoel in haar stoel zit ze elke dag ze kijkt graag naar de televisie naar de televisie kijkt ze graag elke middag brengen ze haar eten haar eten brengen ze elke middag ze heeft vaak geen zin in eten in eten heeft ze vaak geen zin af en toe gaat ze naar de bingo naar de bingo gaat ze af en toe ze houdt niet van…

je lijkt ver weg ik kijk verder in de verte en zie jou verder weg van mij hoe langer ik kijk hoe verder weg je lijkt steeds verder ga je verder weg van mij ga ga maar verder maar beloof me lief kom je terug?…

geen ruisende baren, geen ontploffend strand reclame zegt... weg met die grauwsluier precies wat ik wil... weg ermee... weg... weg... weg... weg.... IK WIL STILTE IN MIJN HOOFD....!…

De weg en de wegen de wolken passeren het oog en de vlucht van het vliegtuig en de benen lopen die stappen en luiden op andere grond en andere tijden kijken uit naar waar deze weg op uitmondt…

Streepjes streepjes zon gouden zonnestreepjes op de weg. Stralen zonnestralen prachtige zonnestralen op de weg. Vleugjes vleugjes warmte vleugjes zonnewarmte op mijn weg.…

Een blik op de weg toont rijen van blik op de weg: ik ben ingeblikt!…

op weg, nirwana elke stap is van waarde de weg, nirwana…

Ek voel nie meer jou asem teen my ore, die uitgerekte vreugde sug, ‘n sug van volmaakte bevrediging, is weg. Jy’s weg. Ek’s weg. Alles is sommer net, weg, weg, weg ... In die weg, soek ek na ‘n krieseltjie hoop ek sien, hoe jou kloutjies, loop en loop en loop...…