Bed van bruine bladeren
sommige bladeren verwaaien en
andere blijven plakken
aan het laagje modder
op het asfalt met
sporen van voorbijgangers
sommige sporen weggesleten en
andere blijven zichtbaar
in het laagje verleden tijd
een bed van bruine bladeren
op de bodem
van mijn hart…
Wynedaham
woord van
oeroude stam
weggesleten
in de Dollard
maalstroom van
eb en vloed
vergeten
door de wind
de wiede leegte
maar waarachtig
op Hoofdweg 89
Nieuw Beerta
1830 ongeveer
toch weer
een wierde
opgegraven
stenen fundamenten
beenderen staven
dat er een kerkhof was
een sarcofaag
het blijft vaag
dorp is verloren
ergens hier…
Ik had het prima naar m'n zin in februari
Dat kwam door de wintersport
Ik ben geweldig bruin geworden
Zo bruin als elke wintersporter wordt
Ik heb gelanglauft in de hondenpoep
Ik heb gelanglauft in onze straat
Ik heb gelanglauft in de hondenstront
U moest eens weten hoe lekker dat gaat
Als dan 's avonds de poep was weggesleten
De ski's…
gezicht
Een laatste keer zich wenden
Naar nevels op het groene land het nieuwe licht
De eeuwig klare beek uit het gedicht
Om mij al ziende vager uit te zenden
Ik accepteer ik zak eens
Als ook de bodem hen omarmt
Voorgoed uit alle toekomst weg
En wordt geschrapt uit alle weten
Voorgoed begraven in vergeten
Kaf in het kaf
Als bergen weggesleten…
Ze kwamen niet meer
uit bij elkaar
Begrip was weggesleten
Ze delen slechts nog
het brood en t warme
eten
Hun liefde uitgeblust
geen troost bij verdriet
geen traan weggekust
geen blik die nog *ziet*
Zo leven ze al jaren
als broer en zus
geen warmte meer of
liefde of een innige kus
Voordat die kon beginnen
is hun toekomst al
versleten…
Vandaag liep ik in ‘t hofje naast de kerk
Waar beukenbomen tot de hemel groeien
De wilde bloemen in de paden bloeien
En korstmos grijs de tijd schrijft op hun zerk
Hun namen Pieternel en Adriaan
Door zon en regen bijna weggesleten
Zal ik zo lang ik leef niet meer vergeten
Omdat ik zo veel moois van ze heb staan
Een cabinetje van mahoniehout…
kabouters liepen daar
gewoon hand in hand
in een overkoepelende
dimensie scheen de
zon zijn twee halo’s
er waren mensen
maar hun aanwezigheid
was op gasten niveau
zij domineerden niet
maar schouwden toe met
bewondering hoe alles ging
leken passanten in
een wereld die samenzijn
eerden als hoogste goed
waar de scherpe hoek
was weggesleten…
de Spinberg is geschiedenis
bij Jipsinghuizen, wildernis
is afgegraven en vergeten
het verhaal is allengs weggesleten
op de berg in het schemerduister
zat het oude Spinwief, luister
hoe ze spon op het spinnewiel
en wanneer dat haar beviel
spande ze overal de draad
om daarin dan 's avonds laat
jonge mannen te verstrikken
waar de kinderen…
wel mij maar is mij elders
Het waait achter ‘t raam in open en ver land
Waait nieuwe zee, met nieuwe wind te land
Of regent neer uit hoge wolken
Ongrijpbaar ligt het neer in armen van ontluikend lover
sterft met het stervend licht of is van nieuwe zon de tover
Het deed mijn ogen en mijn lichaam voor de verte van de hand
En is als bergen weggesleten…
Geduldig op het nieuwe jaar gewacht,
in alle rust wat wijntjes weggesleten
en daarbij menig oliebol gegeten,
maar onvoldoende matigheid betracht.
Het maagzuur brandt mijn slokdarm als de neten,
ik heb me blijkbaar schaamteloos vervreten.…
844
Bezig met laden