Alle inzendingen over weggeveegd

Maar een glas laat zich snel breken, de scherven worden weggeveegd.…

Alweer een droom de grond in getrapt een van de mooiste die ik had zonder pardon weggeveegd door iemand anders alles leek zo mooi en ging bijna helemaal volgens plan zonder mij was zij helemaal nergens ze wist van niets hoe het moest alles had ik haar bijgebracht ik maakte de grootste plannen met jou alles leek zowaar uit te komen tot…

een metafoor en versnelt als de dag zich buigt voor de zonnegod die in haar was geboren bleek gelaat en vingers dun als potloden krassen woorden op ’t behang daar zij als de dood is dat ze haar gaan vermoorden maar ik dacht toch echt dat haar sterven al was geweest en dat ik had gezworen dat de sneeuw haar laatste voetstappen al had weggeveegd…

Gisteren heb ik een moord gepleegd En geen gevoelens van berouw Ik was het zat, de kou Mijn demonen toen maar weggeveegd Duizend steken heb ik van ze gevoeld De pijn van het moorden Het steken van hun woorden De onrust die in mij lag bekoeld Ik verklaar mijzelf hierbij verdachte Geen proces, geen advocaat Verklaar mijzelf schuldig aan…

ik heb je tranen niet geteld maar het was denk ik genoeg om alvast twee halve glazen met elkaar te kunnen drinken ik heb ze voor je weggeveegd om niet weer verdriet te proeven en onze Raki was nog niet op -ik was liever dronken van de drank- maar zoetigheid was allang verdwenen en daarom wat later deden we onze ogen dicht zorgen…

herfstbladeren over de aarde weggeveegd als misschien zo ook de winter eigengereide knoppen steken de kop op niet wachten na ijsheiligen zelfs katers en poezen worden onrustig zoals mijn lentehormoon het kan niet vroeg genoeg zijn als tussendoor de kilte lentegeuren lokken buurvrouw wandelt voorbij en kijkt glimlachend om: ook…

de wond wat schuin dwarsover heelt al goed, de restjes bloed zijn weggeveegd, de snede lijkt niet groter dan de breedte van mijn hand mijn verstand rangschikt naarstig wat mijn speurzin op zich neemt niets vreemds zo lijkt het, niets is blauw slechts deze vlugge ogen en dit bewustzijn ordent gauw hun waar gezicht dat is gewogen in de…

Anders dan jij hecht ik geen waarde aan verzonnen vlinders waarmee de ratio wordt weggeveegd. Ik wil niet vastgeprikt in een glazen huis. Geef mij maar aarde, dan maak ik vingers vuil zoals het weerbarstig joch dat maar wat aanmoddert en het gewicht van regenwormen in z’n handen weegt.…

kerst is door de eeuwen aangekleed met symboliek maar ezel en de os de herdertjes bij nachten zij mogen blijkbaar niet wel de grote piek in trendy opgetuigde bomen wachtend tot natuurbehoud gaat komen waar blijven onze dromen als de stallen zijn geschoond het laatste stro is weggeveegd het meisje met de zwavelstokken breit nu…

Het is als de zon die opkomt En van het grasperk van mijn ziel Wordt al het duister weggeveegd En alles ontwaakt. In het lover zingt de eerste vogel En een bries vertelt me een vreemd verhaal Over stilte en over vriendschap en Over ijs dat kraakt.…

In mij kolkt een woeste zee, die bij springvloed tranen golvend voedt Zoute, zilte druppels benemen het zicht van binnen en buiten, de zielezee doet ze uiten, zodat de druk van binnen verlicht Sporentrekkend in ogen, op huid, de ziel loopt over, komt golvend eruit Storm neemt af, zee komt tot rust en traag wordt weggeveegd, de laatste…

ze draagt zijn glimlach op haar vingers elke top strekt uit tot waar haar schittering beweegt door haar haren strijkt hij zacht zijn liefdeswensen en bij nacht verbergt haar hart zich in het zijne uit haar ogen veegt ze angst, ze laat twijfel snel verdwijnen voorzichtig leg ook ik mijn moederziel in weggeveegde zorg ach haar mooie meisjes-zijn…

Ik ben weg geweest Heb mijn schoenen stuk gedanst Heb gesprongen en gelachen En mijn tranen weggeveegd Mezelf gedwongen om te leven Te genieten van de nacht Teveel nachten liggen malen En mezelf grootgebracht Ik ben geweest en iets geworden Maar het zijn vergeet ik soms Ik vergeet te ademen En al leef ik zo gezond Ik ben kapot en wil…

nog maar wil slapen je steelt mijn dagdromen onzichtbaar gevuld met een stamelend hopen maar met elke hartslag sterft mijn ademhalen in een zwellend wanhopen met één vingertop beroer je mijn koude lippen die koortsig tasten naar een blind verlangen een vage roep doorbreekt de stilte van een stil landschap waarin de kleuren worden weggeveegd…

Ik heb de scherven van mijn leven opgeruimd weggeveegd met stoffer en blik en tegen iedereen wil ik nu zeggen: kijk naar mij, dit ben ik. Ik zal een hele nieuwe weg inslaan één waar ik gelukkig kan zijn waar ik vergeten kan wat achter mij ligt een leven vol met zonneschijn.…

Nee, van niets, nee, ik heb nergens spijt van, ik heb betaald, weggeveegd en vergeten, ik heb maling aan het verleden. Ik heb al mijn souveniers, in de vlammen gegooid, mijn verdriet en plezier, beiden zijn voorgoed voorbij. Vergeten heb ik al mijn liefdes, met hun hevige intenties, vergeten voor altijd, ik begin weer opnieuw.…

Wat heb ik niet goed gedaan Vergeten door de omgeving Woorden worden weggeveegd Zodat de zinnen niet meer kunnen gezegd worden. Wie zwijgt, delft het onderspit Wie spreekt krijgt klappen Mij neerleggen bij alles kan ik niet, de gang is te smal om er nog door te kunnen.…

kransen in de weken van advent want ooit zijn wij nog heiliger dan de paus geweest was het bezoek van een geestelijke een klein familiefeest het waren de jaren van het rijke roomse leven waar hiërarchie nog belangrijker was dan wat de priester in zijn brevieren las ieder de zegen kreeg want met wijwater werden de ergste zonden weggeveegd…

Rauwgrauwe hemelvlees verstrooit het verstofte graan boer staat machteloos heeft uit vrees de kleuren weggeveegd uit zijn bestaan. Die komen nooit meer terug het licht wel. Zoals 's winters een vijver het leven inslikt zo heeft deze nacht de gezellige herfst ingeblikt. Niets komt ooit nog terug.…

Ik heb net aan jullie graf gestaan en liet mijn tranen rijkelijk stromen toen het graf van Ko en zijn dochter het leek opeens zo kort geleden nog Maar toen ik naar de datum keek leek het een lang vervlogen tijd ik weet opeens weer hoe ik jullie mis en voelde me zo teneergeslagen Ik heb mijn tranen weggeveegd want ik weet; zo is het goed…

Het werd weggeveegd naar een diepe moedeloosheid. Moed zou men moeten kunnen maken, er van proeven en het goede smaken, zonder bitterheid brandend in de ziel van het individu. Had het leven niet anders gekund Met druppels als parels, geweven in een liefdesweb waar alles met goedheid bleef kleven?…

de avond is een moordende magiër met zijn gele oog van rottend vlees midden in zijn veel te wijde tovenaarscape in ijzig blauw van weggeveegde dagen de warme mond vol rood gesmeerd bedropen de baard van het vuur likken met zwellende buik rondom het middenrif deinend wassend kleuren mengend aquarel meanderend door de moerassen der gemoederen…

Breekbaar lig ik daar, doorzichtig als glas, wachtend tot ik zal worden weggeveegd. Want ik weet dat mijn tijd gekomen is.…

Dertien Manen kent een jaar Maakt de Maangodin zich klaar Om het wonder te verrichten En ons duister te verlichten Dertien maal verdwijnt Zij weer Langzaamaan, niet in één keer Maar in veertien kleine beetjes Weggeveegd door vlinderfeetjes Is Zij dan geheel verscholen Als uit 't hemels' rijk gestolen Is het tijd te laten gaan…

niemand je verstaat als je niet deel mag nemen aan het leven om je heen begint vrijheid te vervagen onzekerheid te knagen geborgenheid verdwijnt en wantrouwen verschijnt daar sta je weer alleen met de wereld om je heen geen kant kunt je meer op bij teruggaan wacht de strop is alles dan voor niets geweest een potloodstreep zwartgrijs zo weggeveegd…

Verder hebben veel van jouw kameraden op jonge leeftijd suïcide gepleegd, je voelde je dubbel en dwars verraden en als een overlast weggeveegd. Je zocht heling in de drank en cocaïne, maar dat duurde altijd maar beperkt, het zingen was therapie en benzine, je hebt er heel wat shit mee verwerkt.…

Kleman en Nada van Nie Had ik die vaardigheid maar aangewend Voor het ontwikkelen van mijn talent Ik heb hard gewerkt aan alle standen Die mogelijk zijn met je twee handen Een vindingrijkheid vond ik daarin die Op elk terrein behoort bij een genie De liters op mijn buik geland Bevatten vruchtbaarheid voor heel het land Ik heb ze allen weggeveegd…

Uren later, als het sein veilig is gegeven Middels een afschrikwekkende sirene Ga ik terug naar mijn straat Op de plaats waar mijn woning stond - Een diepe, snel gladgestreken vlakte Brandweermannen, uitgeblust De laatste verkoolde resten worden Weggeveegd, van een wederopbouw Kan ik niet langer zeker zijn, zo Volledig verwoest ben ik…

Wat is het heerlijk om eens vroeg op te staan De laatste zandkorreltjes uit mijn ogen weggeveegd Afgelopen nacht ondergaat een ware metamorfose voor iets aankomend: Prille dageraad die al gloort ergens hier ver vandaan.…

Elke vorm van schaduw stante pede weggeveegd zodat ze schitteren in al hun blauwkleuren tot roodtinten Iedere kijker en liefhebber (amateur of professioneel) kan hen tijden spotten waarin zij vorstelijk en persoonlijk worden verwelkomd.…