Alle inzendingen over wende

hun borst gevlijd leveren franjes avondrood zich zachtvrijend uit aan hun kokkelende waterpartijen uit de gespannen nachtboog langs de schemergordel tuit dorstig langend scharlaken zonnegloor haar schone lippen landinwaarts waar boven duin een saffranen maan als luchtbaken gezet in klatergoud vol triomf verrijst kranst en waant zich in de wende…

een laatste vuurpijl vonkenregen spat uiteen inktzwart fluweel omfloerst het oude jaar dat daag'lijks lied en luim alsmede beleden zeer vergruisd tot stof en mijmering vergaarde een gouden ster geheime gelofte in een flits naar de maan kust in haar stervensuur beland uitgeblust en moegestreden zwarte aarde die gewillig gelijk een geduldig…

ik zie de lucht het land en strand veranderen van perspectief wat koud en stormachtig was wordt langzaam zacht lief en open in een samen kijken het ondergaan is aangenaam voel vleugels van vogels in de lucht de vrijheid van hun vlucht zie schaduwen lichter worden in de zon de wende zet nu alles om…

In m’n dynamisch leven zijn veel dingen gebeurd, gevoelens verontreinigd, levensvreugd besmeurd; ik moet m’n geest nieuw leven inblazen, voor de buikvlinder sterft en ik mij nooit meer kan verbazen.…

Als alles buiten donker is, mijn vrienden mij niet verstaan, dan wend ik mij van hen tot U, vind liefde in uw ogen. Als alles binnen donker is, en ik mijn ziel veracht, dan wend ik mij van mij tot U, vind liefde in uw ogen. Als uw gelaat zo donker is, uw toorn mij bedreigt, dan wend ik mij van U tot U, vind liefde in uw ogen.…

Ik wil wel dromen, als jij maar met me meegaat -- mee sterrenlopen.…

Als vader thuiskomt brengt hij heel veel landen mee: Dromen in mijn bloed.…

Toch liep het zo dat ik bleef: ik wende eraan.…

Wij zijn geboren in een bange tijd, een tijd waarin de stormloop van het kwade, de mensen meesleurt langs zwarte paden, een duistere weg, die naar de afgrond leidt Wij, wij zijn zo machteloos en zwak, de wereld willen wij maken tot Eden, maar onze armen vergeten wij, zij worden door sterken met voeten getreden. Waar is dan het recht om te…

Voor en na-jaarstormen Ontwortelde afgeknapte bomen Watervloed ,stormvloed, Keerkring,vloedgolven, De koeien zijn reeds gemolken. Watervlakten in een jaarkeerkring Donkere dagen waar het licht wil uitbreken Het waterzonnetje zit te bleken Het lengen van dagen Het klokje dat tikt Tegendraads in een Tegen-wijzer-zin. On-gegrepen,mis-begrepen…

moment van overpeinzing op een steen ruim 1100 meter hoog... hier is alles stilte zoniet verstilling dit schuldig landschap met op het oog een eeuwige rust heeft na verloop van jaren dan eindelijk zijn vrijheid herkregen…

op de weg terug naar het licht wijzen kaarsjes ons de weg... achter een berijpte horizon wacht mogelijk het geluk of wellicht iets van verdraagzaamheid…

Een popster op weg naar Ramallah Zocht Jaweh en God alsook Allah: ‘Maar: vind ik ze niet In Hebreeuws of Sanskriet Dan wend ik mij tot de Kabbala’…

ik verzuip mijn verdriet in flessen vol ellende het leven boeit me niet daar ik wende aan de vuistslag van mijn hart die mijn leven heeft verward omdat ik liefde niet herkende…

in een supermarkt die zijn eigen lievelingsliedje niet meer weet de nacht is te lang om te leven voor een ander wend ik mij tot jou en kijk naar je kom maar gauw verlies je zelf en zoek in mij wat je niet kunt vinden in dit vogelei.…

Ook ik, al mocht het schijnen, Dat ik slechts om mij zelf bewoog, - Al trek ik schijnbaar om mijn tijd alleen de lijnen Van een nooit af te wenden boog. Ook ik draaide in mijn jeugd en wend me nu gedurig Om beide: om ’t Zelf en om mijn Tijd: - Ik ben noch slaaf, noch vrij, en geensdeels wispelturig Maar twee en een in werklijkheid.…

Verdrink je in een onmetelijke zee van onpeilbare eenzaamheid, oogt het in ieder geval de panacee om voor te wenden dat je het niet bent.…

Beschaamd wend ik mij af Van deze plek De taal is straf Afwijzing in drek Pierlala dood als een pier Ego grimlacht, Vertrekt geen spier Ik vertrek in de nacht.…

Seksueel misbruik HIV Vreselijke termen Wie zal de kinderen beschermen Tegen het kindergraf En als luik De TV En weer die termen Om mijzelf te beschermen Wend ik mijn ogen af…

Als wanneer je het lot in eigen hand omkeerde zou je nog gevoed door iets het wederom wenden; een blanco leven kende even kleur voor je je weerde, voor het leven in te winnen na het zenden.…

een laatste maal tijd kent geen grens vis voor iedereen manna, hemels voedsel Zweeds wittebrood geschiedenis, Die Wende water, wijn voor de verandering…

Valse beloftes Ze wenden hun roer Veel meer verhelderen Lodderoogstrelende Fotomontages, ja Dít is pas stoer! © Inge Boulonois…

alles was grijs hij heeft gewacht heeft iemand hem gezien hij is verdwenen zonder bagage niemand heeft hem gezien de zon wendde zich af van de inktzwarte aarde van wie was het koffer op het perron niemand keek achterom…

Schroom niet te huilen Wend niet af dat bedroefd gelaat Vermag het niet in stoer te schuilen Zwijg niet, liever dat je er over praat Veins niet ongemeend het is vergeten Eenzaam is de mens die niet wil weten…

zie hoe zij zich in eindeloze deining wenden en keren naar vrijheid tot het web dat hen in grijze mijmering vasthoudt losscheurt als lichte wolkenvlucht na de hel hun hemel gaan ontdekken…

keer je rug niet toe wend je blik niet af laat de beelden werken het zal je wellicht sterken in de overtuiging dat goed en slecht bestaat en het respect voor leven vernietigd wordt door haat…

een ons voorspeld deel van de wende van zon?…

Verzekerd wordt, die zich tot Menzis wendde: “Mevrouw, u wordt na één keer uitgevinkt. Al hebben wij beslist met u te doen, Bij ons draait het alleen maar om de poen.”…

IJkpunt in de moderne Duitse geschiedenis, De Wende, brenger van Vrijheid in het oosten Die zo lang ontnomen was, Maar er opeens weer is - Ongedacht godsgeschenk: Ik mag weer zeggen wat Ik wil, ook al is er Niemand die naar me Luistert, vrijheid, Vrijheid!…

En straks moet hij nog veel meer troepen zenden Om ook voor hen het onheil af te wenden.…