Alle inzendingen over wenen

Ik heb een tempel in mijn hart gewijd Voor uwe liefde, en eenzame uren lang, In vroom vereren en devoten drang, Ben ik daar bij u, wen gij verre zijt. en als ik biddend daar mijn leed belijd, Leeft heel mijn ziele, en meen'ge zang Ruist door de hooggewelfde zuilengang, In 't statig huis van stille heiligheid.…

Toch was ridder Ratbout een vredig mens ondanks krijgshaftige taal en optreden wilde hij de vijand met woorden overreden in zijn ridderhart had hij slechts één wens dat men hem vrede gunde zonder strijden hij lag liever in het hooi met zeven meiden.…

“De fijnste humaniteit openbaart zich in de wens om anderen schaamte te besparen." Nietzche…

In het duistere donker lag zij daar en in het duisterdonker weende zij Hij was zeer gevaarlijk, blijkbaar hij zei ‘stil’ er zit zo een sneetje bij Tussen ‘t oud kreupelhout lag zij onder ‘t gebladerte van een boom Hij zei ‘stil’ daar ik je anders snij; geniet maar, ‘t is zonder condoom Op ‘t zachte mos gleed een traan want wenen in stilte…

Wens ik te vaak op een wonder? Dat een ander mij ook ziet... Niet met ogen maar met gevoelens, voor mij zo simpel voor anderen niet? Ik ken niets anders dan die taal van mijn stem, soms veel te zacht. En die woorden zijn soms nodig ookal komen ze "onverwacht".…

Naar het donker om mij staren en daarin de stilte rond mij zien Ik voel mij zo vreselijk naar en ik vraag mij af of ik dit verdien In ’t diep duister om mij tasten met het eenzaam als reisgenoot Draag ik een heel zware last en nadert de drempel tot de dood Bij het donker zo stille wenen om erin de tranen te laten gaan Voel ik mij gruwelijk…

Vragen en gedachten In vele lange nachten Soms kunnen vragen moeilijk en persoonlijk zijn Maar vaak komen we met de antwoorden op één lijn Ik heb in ons alle vertrouwen Om een prachtige toekomst op te bouwen En worden wij dan voor jaren een paar Wens ik vooral heel veel liefde voor elkaar…

Verschrikt laten wij elkaar los, gestoord als we zijn in ons vredig minnespel en met één vinger wens ik ze vaarwel naar een punt wat aan de horizon gloort. Temidden van een hemel en een hel is dit wat ons in geluk toebehoort.…

Ik liet één wens achter: eenmaal te herzien, te treffen oog in oog. Ik herwon jou. En weer zal ik je verliezen. Ik zal rouwen: 99 dagen lang. Ik zal zijn, hier op aarde, met jouw nagedachtenis, liefde en eenvoud.…

uitgevoerd met een lichte ondertoon van somberheid aan de ene kant geven ze noodzakelijke rust maar anderzijds is er dat onderhuids verlangen waardoor de zekerheid verlamt in schijn want er moet toch zoveel meer zijn dan dit armzalig alles wat er nu is het wees maar tevreden met uw lot roept irritatie op vanwege afgesloten deuren want er is de wens…

Nog slaperig open ik het gordijn en rek stevig mijn ledematen uit wens niets dan één met het leven te zijn op deze dag die mijn vreugde niet stuit. Ach, ’t was allemaal droom in deze tijd ik draai me nog om in barre wintertijd.…

De innerlijk altijd diep gekoesterde wens, kan ik nou bevredigen: om vrouwelijke priester te worden, in een onmogelijk teken. Op figuurlijk brede schouders, laad ik pijn, om nieuwe ideeën te geleiden. Ik maak me los van alles dat vast zat: in mijzelf, àls in de woelige werelden...…

Mijn ene, diep gekoesterde wens.…

Een kleine engelenziel omarmde liefde met twee werelden lijk in eeuwigheid straalt de lichte dag vulde geest het huis met kinderlach sprookjesachtige mooiste regenboogkleuren ruiken naar bloemen wolken wenen weldoordacht vullen dimensionen eeuwigheid er komt nooit een eind aan het verdict wegglijden in een andere mooiere wereld…

Een rilling van m'n kruin tot aan m'n schenen Met haat doordrenkte waanzin spreekt zich uit De menigte joelt mee vanuit haar tenen Hun stille wens maakt hij tot een besluit Zo grof, zo hard, geen gêne te bekennen Het volk in onvrêe zoekt een zondebok Als kuddedieren laten zij zich mennen Zij willen slaan, en hij geeft hen de stok Het steekt…

Verliefdheid is een droom Een wens die er is, een zielsverwant die je mist Soms komen we iemand tegen die droom aan ons zal geven Vlinders komen tot leven Door een roze wolk zijn we omgeven Maar verliefdheid is een droom Zodra twee mensen de zelfde droom niet helemaal delen Is de droom ook heel snel verdwenen De liefde gaat kapot, je voelt…

Ween nu niet meer. Ik zal u toebehoren: Mijn droefenis die zoveel Leeds weerstond, Mijn fel verlangen dat geen angst kon smoren, Mijn sterke trots die gij toch overwont. En samen zullen we ons die vree bereiden Die nu het leven nimmer voor ons heeft En die wij anderen zo diep benijdden.…

En die ene wens wil ik maar niet verzaken. Want na al die jaren gaat geen dag voorbij van weemoed en van rusteloos ontwaken, denkend, lag zij maar aan mijn zij.…

Laat de spiegel dus spreken, wanneer ik mijn beloften wens te breken. Want de consequenties doen genadeloos pijn Voor de eetverslaafde die ook gelukkig wil zijn.…

echt niets op de mouw ik heb enkel mezelf niet ontward Ik vroeg liefje waarom huil je nu heb ik je dan wellicht pijn gedaan Passeerde je gister soms de revue dat jij heden in tranen moet staan Ze zei: Ik heb zo’n vaag verdriet met een gevoel van eenzaamheid En ach ja ik ben vaak mijzelf niet want weet je ik ben mezelf kwijt Ik zei: Ween…

Hoe kom ik van die malle beesten af Rond zeven uur beginnen ze met kwaken Voor mij nog veel te vroeg om te ontwaken Dus wens ik ze spontaan een eendengraf Ze staan dan voor de deur, het zijn er zeven En tikken met hun snavels tegen ’t glas Nou, dat klinkt harder dan een contrabas Je zou ze bijna met arseen vergeven Dat doe je niet, want…

dat gedonder Vele moeilijke momenten kwamen bij je voorbij maar je bleef positief gaat voor niets of niemand opzij Jouw positief denken houd je op de been zodat anderen ervoor zorgen je doet het niet alleen Anderen ervaren veel steun van jou wanneer dat nodig is je bent een lieve vriendin die ik niet graag mis Lieve vriendin, ik wens…

Een goedemorgen wens was er zeker bij. Kwallen in overvloed, een licht zonnetje met enkele regenspetters kwam mij tegemoet. Het werd een mooie wandeling dicht langs de vloedlijn. De zee was rustig, maar gaf me toch zo veel vrijheid. Mooi is de Westlandse kust.…

Ik ween, als jij toen, om de vrije vonken, de bij, het kind, de vlinder en de vlieg, die in het licht van puur geluk verblonken.…

Wens me geluk!…

Ik wens daarom iedereen een vredevolle kerst, waar je ook bent, want vrede zit van binnen en als je jezelf kent: Weet je dat zelf ook.…

Graag wens ik jou en jou en jou straks even vrolijk feest.…

Naast vele bloemen groot en klein Het zomert als mensen in tuinen Genieten van warmte iedere dag Of baden in zee achter duinen In de week of een mooie Pinksterdag Maar toch klinkt ook die zomerdag Geruis van regen door het blad En schrikt men op door donderslag Of wordt verrast door hevig stortbad De zomer richt zich niet naar onze wens…

Een zelfgekozen einde Haalt het strijdbare uit de maatschappij daarin zijn we niet vrij Kan onze Moderne samenleving de beschikking Over ons eigen leven geven om zelf ons einde te bepalen voordat de dood ons komt halen of blijft er een toeval een lot het is aan degene die geloven in een god om de mens toe te staan de dood als diepste wens…

Beloftevol zijn we allemaal, alles is zo banaal, zonder hart of ziel en kil als steen niet meer nodig dat ik ween.…