inloggen

Alle inzendingen over werkman

35 resultaten.

Sorteren op:

ik haat de werkman

hartenkreet
0.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 4.189
ik haat de werkman de man die elke ochtend uit werken gaat zijn eerlijke handen werken laat met zijn zuurverdiende centjes zijn aardappelprak en een teevee die altijd aanstaat ik haat de werkman met zijn stof en werkschoen met zijn “niet lullen maar doen” ik haat de werkman met zijn puberzoon en labrador zijn wijfie en ‘daar doe je…
erik13 januari 2007Lees meer…

De werkman

poëzie
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 538
Een schamele werkman kwam, Hij keek naar 't kindje heen, Toen hij haar handje nam, Sprak hij: ‘Staak uw gesteen... Uw ouders! snikt ge, dood! Kom, kind, de storm woelt ruw... Kom, is mijn last, ach, groot! Mijn kindren wachten u.…

Kleine lompe maatschappijleer

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 198
Gewone werkman wordt minachtend slechts geloofd, de ouderen van grootte, spel en brood beroofd. Verschopten en ontsnapten waden door getob. De speelman speelt en wil niets anders aan zijn kop. Het gajes der elite strijkt de korting op.…

LEUTJE MAAID

gedicht
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 15.022
Kovviekringen op kraant, swaarde vingers op deuren, houk van baank daipweg immekoar zeten, niks opschud, aal hangen, aal stinken noar braand. Computerschaarm groeterg, in reten van toetsenbord ales tabak, vlouerklaid dijkaant koamer net zo slim, koal versleten, aaske- graauw. Wat zel je in t ind as ain van de twij lampen t nog…
Nina Werkman22 februari 2013Lees meer…

MARX

poëzie
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 2.694
Hoe heeft hij de rijkaard in stuk gebroken, hoe zacht is hij voor de werkman ontloken!…

ARM HUISGEZIN

poëzie
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 2.307
Onder ‘t duister dak gedoken, strooi en vodden altegaar, heel onttodderd*, half gebroken, staat des werkmans woonstee daar. ‘t Kaafgat*, omme- en scheefgetrokken, vallen gaat; en daar, deureen, liggen afgerolde brokken bruingebrand al, gruis en steen.…

Groninger Hogeland

gedicht
3.0 met 37 stemmen aantal keer bekeken 11.125
Nauw begrensd oneindig land, klei en gratie hand in hand. Hoge hemel, lage grond, die mij aan uw landschap bond. Volle tarwe, sterke wind, die mij aan uw kluiten bindt. Altijd zie ik langs de dijk Bierum, Roodeschool en Spijk. Altijd keer ik tot u weer, Zeerijp, Eenum, Garrelsweer. Oude dorpen, oude stijl: Westeremden, Oldenzijl. Namen uit…

Winteravond

poëzie
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 2.663
Tussen de nieuwe sneeuw en kille sterren tintelt de winterstilte, maanlicht schijnt eenzaam over het witte dorp; er deint mensengesprek hoog en helder van verre. Huizen, onregelmatig, blind verlicht, rijzen de straat langs, bleek en schaduw-somber; een kroeglantaren schijnselt op de dicht gelegene sneeuw glinstering; - dan komt er stil in…

Keukenprinses

gedicht
1.0 met 49 stemmen aantal keer bekeken 22.166
Dat is het ergste, als je soms dacht dat je leuk was, dat je mij met terugwerkende kracht laat stampvoeten op de vloer in de keuken bij je moeder waar de afwas voor mij stond en jij me hielp de dingen op hun plaats te zetten en op de hare. Met de toegift van je lach mij, aangedaan om nooit meer te vergeten, mini- maal onbereikbaar maakt…

Antidata

gedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 2.738
Alles behalve nog eens achterop bij de vader, naar de tuin als het goed was, beide benen in tassen waar later de boontjes, de bessen. De moeder ziek, mens-erger-je-niet gewoon tussen doppinda’s en zondagse jurken door, kreukend op de knieën om de eettafel. Warm was het en het plakte, van jam nog en de melkbeker…

IN HET KRIJT

gedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 5.634
Zo’n rug, in heel de torsie alles op zijn plaats, wervel na wervel, in het hoogste licht zo’n kont, bijna blank marsepein, de heupen welvend onder het middel een welig paar. Een moeder van haar leven nooit iets vond over haar bitterschone achterkant. (Hoe ze versteld van schaamte stond: of je haar eigen beeld had uitgetekend aan de…

Van wind en rag

gedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.682
Als ik maar licht genoeg ben, mag ik over je lopen, mag ik, mijn bloesje open, over je zitten gaan, als ik maar licht genoeg ben, niet te zwaar. Ik zal een droomelixer voor je kopen, ik zal mijn haren dragen op z'n Frans; Japanse zijde doe ik aan, mijn handen laat ik ijle dansen dansen. Men pen zal ik Oostindisch dopen, ik zal…

Zo’n beetje

gedicht
5.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 2.417
t Regent op t Hogelaand, beetje bie beetje wordt t stiller. Gerdien van hogerhaand doezelt om dieken en tillen: t regent op t Hogelaand. Beetje bie beetje wordt t stil en dwaars tegen zin en verstaand zol k mit verdoezeln willen in dook aan wotterkaant. Beetje bie beetje wordt t stil in de regen op t Hogelaand. -------------------- Wizzelbörg…

VERSCHEIDEN

gedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 2.206
Overbekend dit huis: de andertijds maar onherstelbaar ingesleten klanken, de tafel voor de vrome spijs en dranken voorbij de stoelen, recht aaneengerijd en ik – de eredienst allang ontwijd - muitend in heimwee naar de oude banken, niet wetend of ik bidden moet of danken voor wat zich indekt in gedegenheid. Verweer dat bij de open kist verstomt…
Nina Werkman12 december 2014Lees meer…

PROTOCOL

gedicht
2.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 2.492
Yvonne komt met twee gespannen borsten tentamen doen. Ik ben met haar alleen en decreteer de vragen, ik de vorst en zij de slavin, zoals ik dacht. Maar neen, ze heeft behalve haar halflege brains haar goedgevulde beauty meegenomen. Ze heeft bedacht er rond voor uit te komen, want ook een leraar heeft geen hart van steen. Ik neem…

Verscheiden

gedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 7.262
Overbekend dit huis: de andertijds maar onherstelbaar ingesleten klanken, de tafel voor de vrome spijs en dranken voorbij de stoelen, recht aaneengerijd. en ik – de eredienst allang ontwijd - muitend in heimwee naar de oude banken, niet wetend of ik bidden moet of danken voor wat zich indekt in gedegenheid. Verweer dat bij de open kist verstomt…

Gemengde technieken

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 82
Met de voeten Op de eeuwen Voel ik de tijd Onzichtbaar langs Mijn benen gaan, Dat je in 1633 Geboren bent lees ik Ter hoogte van Mijn dikke teen - Ik maak contact Met je, voel ook Nu nog je aanwezigheid, Alsof je nooit bent Weggeweest, alsof De tijd door Onzichtbare hand Is weggenomen…

ALLARDSOOG

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 42
Werkman we lopen het zandpad op rechts de kale akker iets verder links de steen met namen een oude man met bloem vertelt hoe het was die voorjaarsavond terwijl de vogels zongen en de vijand schier verslagen de tuin in milde geur van appelbloesem en sering - weet hij nog het grijze lood dat door de kleuren sneed tien keer heeft hij…

Zilveren vlucht

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 60
Ze zeggen dat jij Voornamelijk op prooi Uit bent, altijd op jacht - Voor mij ben jij die Vogel met de zilveren vlucht - Altijd balancerend, schepping Van ongekende pracht…

Afgelopen

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 209
Er was een werkman met een spa. Ik sprak hem aan: “Er is hier een pad, vroeger wandelde ik daar met mijn man.” Hij zei: “ik weet het niet, ik denk niet dat het kan.” Er was een heuveltje, Ik klom er moeizaam tegen op. En ja hoor, daar was mijn pad, Beneden in het dal. Mensen liepen er zonder tal. Ik keek, en zocht mijn man.…
Antje20 maart 2022Lees meer…

duizendmaal duizendblad

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 167
mijmerend rond september frisser zelfs, nu vogels kelen smeren met zongerijpte bessen een delirium vol zoet geluk, dronken vreugde en zot door dwarrelwind in waaibomenhout, heen en weer geworpen door een nawee die nog voorjaar weet de bermen dragen meer dan gras, ze leven voort in scheefgetrokken bloemen neergemaaid door al wat was- de werkman…
switi lobi20 september 2010Lees meer…

Loemoem lammoem laroem lakoem

gedicht
3.0 met 46 stemmen aantal keer bekeken 12.320
synagobi syncopas oeloem aloem oesdroem nosdroem akolasi rabotas oeldroes knoeldroes boeldroes moeldroes pastellorum crammacas oemboem hoemboem zoemboem boemboem castranorum castrafas ----------------------------------------------------------------------------------------------------- klankgedicht van de Groningse kunstenaar Hendrik Nicolaas Werkman…

Witte heks

netgedicht
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 1.138
(voor mijn moeder) Als kind schrok je van die Duitse soldaten, die zomaar rond de boerderij marcheerden, terwijl je vader een schuuruil opzette en jij naast Hans Werkman in de schoolbanken zat. Verliefd? Je wilde nooit trouwen met een boer, liever met een meester of een dominee. Het werd dat laatste.…

Het enige, ware lentegedicht van 2008

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 986
Het voorjaarsoverleg geeft de werkman in zijn portemonnee weinig gewicht, maar zijn bazen pakken miljoenen an: niet het tijdstip voor een lentegedicht. Toch schijnt het in onze cultuur te passen en her en der schrijft men met blij gezicht over de lente en frisgroene gewassen: man, pleur toch op met je lentegedicht!…

DE IDEALISTEN

poëzie
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.894
geranselde honden Ze kijken de mensen zo nederig aan Ze lopen te koop met hun dierbare zonden Ze spreken van zielen die blijven bestaan Ze plagen ons allen met geldidealen Modelmaatschappij waarin elk produceert Ze wijzen ons overal wonden en kwalen Ze zijn zo menslievend, naief en geleerd Ze spelen de Christus in krotten en kroegen Ze eren de werkman…

herdenking slavernij

hartenkreet
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 346
blanken bleef gewoon bestaan De boerenknecht, z’n vaar en moer waren erfslaaf van de hereboer Een arbeider in de katoenfabriek stierf uitgemergeld aan een koliek Z’n vrouw moest hoereren om niet te creperen en de kinderen, zo had God verkozen, overleden verwaarloosd aan tuberculose Een matroos kreeg de zweep voor het minste vergrijp De werkman…

Slavernij, altijd en overal

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 107
blanken hier bleef gewoon bestaan De boerenknecht, z’n vaar en moer waren erfslaaf van de hereboer Een arbeider in de katoenfabriek stierf uitgemergeld aan een koliek Z’n vrouw moest hoereren om niet te creperen en de kinderen, zo had God verkozen, overleden verwaarloosd aan tuberculose Een matroos kreeg de zweep voor het minste vergrijp De werkman…

OP HET SLAGVELD.

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 523
Och, 't is waar, wie kent uw name, Nonne, en of gij eens arme werkmans kind waart of der ridders die ter kruisvaart togen?…
Meer laden...