Alle inzendingen over weten beperkt voorsp

afstandelijk door de bank genomen Laisser faire laisser passer graag Wij spelend voor blinde krachten formeren samen een onzichtbare hand zo komt het natuurlijk proces tot stand met geen tot sturen bij machte Het echte wonder is ons tijdenlang wel varen hetgeen wij caeteris paribus willen verklaren instorten is een gevaar en niet te voorzien Weten…

van wat ik wel kan daarvan weet ik ja dat is weer aan mij gegeven en dan wordt ik stil…

zo vreselijk mens wil jij gekozen worden op deze wijze helaas de stieren krijgen opnieuw nu weer de marteldood hoe dwaas zoveel tijd en energie hierin gestoken door de lieve dierenvrienden over de wereld huilen is dit oh arme stieren opnieuw moeten wij nu hiertegen protesteren armzalig Madrid…

de wind aarzelt wanneer ik woorden schrijf in de kille schaduw van de winter ik haast me door het gebladerte schraap zinnen van stugge takken voor deze zich overgeven aan het troosteloze gerucht van gewillige, grijze wolken vanuit de aarde verkondigen ze het sterven terwijl de nacht wordt meegesleept in de herberg van mijn angsten…

Gebreken hebben kan ik aan, al zijn het er behoorlijk veel. Maar wat ik echt niet uit kan staan is als ik mij deskundig waan of (erger nog) origineel.…

eenzijdig denken beperkt aandacht schenken aan wat 'mens-zijn' inhoudt…

dat wat was en we zijn vergeten dat wat is en we toch niet weten uitzicht belemmerd door oogklep en mist alwetendheid immer betwist onbewust van beperkt perspectief blinde vlekken al inclusief…

Ik weet waar je woont en weet waar je werkt. Toch loop ik hier rond, mijn keuzes zijn beperkt. Ik creëer mooie momenten, voor eenieder die dat wil. Heb geen andere talenten, maar maak wel het verschil. Daarom doe ik het goed en verbijt steeds de pijn. Alleen als ik je hier ontmoet, kan het echte liefde zijn.…

Wat doe je met een wet die niet meer werkt Het spotten met Gods zegen of Gods last Komt iemand ooit voor schennis uit de kast Zijn onze bonnenschrijvers te beperkt? Dat als jij je niet bewust bent wat je doet Voor ‘geestelijke dwaling’ wordt beboet…

niets zó ondankbaar als 't schrijven van gedichten wat je schrijft is betrekkelijk goed voor het vergeetboek dus beperkt houdbaar mocht het je bedoeling zijn onsterfelijkheid na te streven vergeet het snel... niets dan fictie is het en dat weet de oude dichter maar al te goed…

Ver lopen wegen en paden over wereld van weten of niet in ruimte verloren in wijdheid van verschillende meningen en door velden van gevoel waait de eenzame wind van hoop op goede keuze in beperkte wetenschap wie zal die ruimte kennen?…

het hinderlijke zoemen maakt me kregel het schijnbaar hulpeloze ja, ja, beperkte blik ik weet het maar de uitweg ligt zo voor de hand ik zet hem vrij verloren zonder hulp van mij doet hij een laatste hopeloze poging waarom zet dit gedrag maar ook mijn ergernis mij aan het denken?…

Als het zonlicht laag mijn zicht door de takken heen wat beperkt janken er geen wolven in het oerbos vlakbij het strand ligt hoog het strand van jou en mij dus we zingen als een dronken matroos op een vrije herfstdag weten dat het de volgende lente weer spelen mag.…

Beetje beperkte Sinterklaas dit jaar, Wel scheelt mij dat behoorlijk in contanten En met drie ‘klanten’ weten wij van wanten, We zijn, vermoed ik, daarom heel snel klaar. Kan ik daarna nog snel de boom versieren, Er valt dit jaar altijd wel iets te vieren....…

Beperkt houdbaar Zij schaamde zich voor haar streek liet toen haar hele handeltje verbouwen Nu is zij tegelijk kind en pornoster maar toch is ze niet blij of tevree Want alweer overtuigd van de noodzaak van een volgende dringende verbouwing ----------------------- (n.a.v. de documentaire « Beperkt houdbaar » over oa plastische…

verplicht zie ik de beperktheid van mijn hand ik ga er aan links van de gever…

een muur bouwen tegen de buitenwereld beperkt vooral je eigen uitzicht…

over het braakliggend terrein fladdert een goud gestippelde vlinder daalt neer op de akker die niet is ingezaaid met een cultuurgewas voor een beperkte duur mogelijk tot men weer kan denken in zoet dat geurt naar bloemen meer dan in zuur dat ruikt naar azijn u rest slechts het weten bij het zoeken tussen de klavers…

Er bestaat geen begrenzing om voluit van het leven te genieten alleen als je jezelf beperkt…

In beperkt gespreid zicht loop ik door de grijze sluiters van steeds weer opkomende mist, zoek al eeuwen lang naar de uitgang van een doolhof, van het steeds maar zullen falen, geschreven op de schakels van de ketting van de angst, ik breng ze naar mijn oor, beluister hun verhalen, ze blijven zwijgen, ofschoon zij het weten,leid…

Pijn Als zich onbeperkt ongemerkt veel beperkten mij omringen verinnigd zich de pijn van het afwijkende van ook mijn geliefde kind mijn dochter Giulia tot gewoon zijn en daar met alle variaties en talenten het beste van te maken Zo dacht ik dan worden wij allemaal beperkten en onbeperkten daar beter van door er gewoon te zijn…

Bij het scheppen van beperkt vermogen is des dichters ego arrogant verlangen sterk meegewogen…

Met je vleugels zonder staart kies je hoogte in plaats van richting. Bij jou is afstand overzicht, een horizon bij nacht. Je oppervlakte kent geen perspectief, niet meer dan lucht is het wat je verplaatst. De angst voor een doel sluit net als je falen, leven uit en je erfenis is een gat in de tijd, een herinnering zonder waarde. Is het…

Beperkte geest Vol eigen trots IJdel in woorden Je maakt dat ik kots Simpele ziel Koppig en leeg Je verdiend zoveel minder Dan dat wat je kreeg Ik verwerp het respect En minacht jouw zijn En geef je terug De ruzie en pijn Je noemt mij naïef Dat mag je annexeren Dat was ik ook zeker Door jou te respecteren…

' 'k Ben hetero,' bekende hij. Ze zei: 'Dat ben ik ook.' Dit schiep een band. Er kwam gevrij. Ze raakten van de kook. Hij vroeg d'r vader om d'r hand, verzot op d' and're kunne. De griet was aan de dikke kant, de kerel aan de dunne. Hij kreeg de hand en zei: 'Bedankt.' Ze bleef hem maar bekoren. De griet was spoedig afgeslankt…

we zijn het allemaal angst kruipt als er een datum aan wordt opgehangen iedere minuut beleven we nog intenser dan ooit te voor het grote onwetende tegemoet gemis is al ingezet wisselen we tranen uit bedenken honderdmaal laatste woorden tot ze langzaam niet meer gehoord kunnen worden…

soms hoop ik dat God niet bestaat zodat ik ongestoord mijn gang kan gaan geen straf krijg voor mijn kattekwaad en eigen baas ben over mijn bestaan maar al snel blijkt dat dit waanzin is een vernauwing van mijn trotse geest ik begrijp dan dat ik Hem echt mis en hoe eigenwijs ik ben geweest ik ben maar klein en zo beperkt en lig begraven…

Wonderkinderen: bewondering voor de makers bewondering voor omroep Max bewondering voor de wonderouders bewondering voor mijn wonderdochter bewondering voor haar wondermoeder verwondering in mij, een blijvende dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn en zullen blijven bestaan verwondert u allen en Max herhaal deze documentaire: "Wonderkinderen…

en toenadering mijn leven rolt zich voor me uit en schuimt wat op tot ijle lucht na al die jaren onwetendheid zal ik weten hoe gepekeld vlees zich proeft.…

Dus ik sluit mijn ogen, het wordt zwart om me heen, ik wacht rustig af, ik weet het toch al, straks ben ik weer alleen, maar ik kan in ieder geval zeggen, dat ik al wist, dat vandaag de dag zou zijn...…