Wanneer het duin des zomers vol konijn is
krijg ik vanzelf een eindejaargevoel.
U snapt niet helemaal wat ik bedoel:
Ze doen me altijd denken aan de Kerstmis…
Bij de slok rode wijn overvalt mij de idiotie
van het wrede toneelstukdeel en kijk ik scheel
naar het sappige wildgebraad, wat me zo tergt,
omdat ik het niet met jou kan delen en eenzaam
bijt ik op de gekruide stukken vlees, terwijl ik
pardoes de wijnkan omstoot.…
dennenboom
besneeuwd met suikervlokjes
schommelen zacht aan felrood lint
tussen de kaarsen; crèmegetint
en tingelende tere klokjes
de platenspeler krast versleten
een oude versie van Stille Nacht
waarna een zuivere knapenstem
zingt over het Kind in Betlehem
dat zolang al werd verwacht
uit de keuken drijven geuren
van zoete spijs en wildgebraad…
metgezel
doldriest van kannen schuimend bier
nu drinkebroer deerniswekkend in zijn zotte monoloog
naargeestig spotvogellied van de burleske nar met helse lier
rest een smalend doch verloren dissonant
vannachter de verlaten toog - de herberg
eerder schouwtoneel van wervelend gewoel en vunzige gezangen
gewikkeld in de damp van zo vette spijs en wildgebraad…
één mediteert
de ander spaart postzegels
oude trauma 's komen
uit duistere hoeken
stel jezelf voor
in tien seconden
het is fucking leuk
op de grote kerstmarkt
om kwart voor zeven
goedemorgen vroege vogels
vrede licht en vrijheid
twintigduizend jaar geleden
was hier nog geen zee
en ook geen lampjes in de boom
liefde en spruitjes
wildgebraad…
Het is Kyrië, hun vorst,
geëerd en zeer geliefd,
zijn feesten bieden alles
wat een kabouter blieft:
muziek en taart en wildgebraad
en grote glazen bier.
Er werd gezongen en gelachen
om allerlei vertier.
Maar in het gindse struikgewas
daar loerde het gevaar:
een oude slechtziende stroper
met zijn geweer schietklaar.…