Alle inzendingen over wildvreemd

De foto die ik van je kreeg was gewoon een innig familietafereel ik voelde me even leeg en vervreemd tegenover wildvreemde mensen de camera legde een moment vast als een schilder met zijn kwast nu kijk ik weer naar de foto was heel de wereld maar zo.…

De telefoon opnemen op de grens van het bestaanbare ten einde raad een wildvreemd nummer draaien roepend: ik ben doodongelukkig dood en ongelukkig zeg iets wat mooi klinkt lieg iets wat beter lijkt ik ben doodongelukkig red mij. ----------------------------------------- Uit: 'Proeftuin', 1953…

Zo dacht ik in het begin: van mij kan ze de boom in Maar alles welbeschouwd zat ik fout Voor de kat zijn kut is dat beest toch van nut Wildvreemd besprong ze gisteren thuis weeral een muis Een muis minder hinder Toch een geluk dat ik enkele weken de kat uit de boom heb gekeken…

Was je helemaal Uit het zicht Verloren - wist Niet eens meer Dat je bestond, Niets meer dat Nog op jouw Aanwezigheid, Je bestaan, duiden Kon tot ik hier Vandaag een Kruisje vind In de berm naast Mijn fietspad, Waar een moeder Zit te huilen om Haar verloren kind, En een wildvreemde Afstapt, en zijn Arm legt om haar…

En aan de glazen ogen van een wildvreemd kind dat de winter liever heeft om door te kijken. Zo zakelijk, zo onverschillig mogelijk de blik gericht op het keren van de kou. Omdat ergens toch het vriespunt liggen moet. Ergens moet water ijs, ijs water kunnen houden.…

Ultieme keuze, ongeloofwaardig en wildvreemd, laat op niet mis te verstane wijze merken, zonder vermoorde onschuld ontbreekt de echte spanning en zoekt voorspelbaarheid ontknopingen in het levensplan.…

Overspel splijt het bed doormidden één voor één stapelen zich uitgeslapen minnaars bedlegerig want je vrijt zoals steeds met tussenpozen tot over het randje ik vroeg een geheimtip om je te adoreren maar viste achter het net een wildvreemde komt overeind pakt zijn aardse spullen én zijn lot in handen nergens schuilt licht bloter…

ik ben wildvreemd en toch, de warmte van een zonnestraal verfrissende regendruppel bottelende boom in een knokige herfst in lam in de springwei geurende bloei van een roos stappen gezet tijdens een boswandeling zwoele zomerlucht adelaarsblik vrij naar benee strelingzachte aanraking het kippenvel op je huid het zilte van een traan het…

Ik heb stoer teruggemaild, dat ik benieuwd ben naar de vrijheden en beperkingen van die opdracht, terwijl direct contact met wildvreemden en het aangaan van afspraken niets voor mij is, maar omwille van het resultaat wurg ik de beperkingen in mijzelf graag even tot zwijgen, al weet die argeloze niet dat ik er zomaar het bijltje bij kan…

Weet ik, het klinkt steeds zo vertrouwd hoor ik het luister naar het heengaan van het treurlied onder regen valt een leven te verlaten het is nog niet te laat, toe droom op een ander verlaten eiland in een wildvreemde stad waar treinen niet meer rijden waar nergens een weg toe leidt begint een betekenis te gloren het is nog niet te vroeg…

roept ze me na ‘graag gedaan mevrouw,’ lach ik haar toe ach hoe mooi toch dat zegeltjes van de Poiesz twee wildvreemde mensen een goed gevoel kunnen bezorgen…

en ze vertelde over haar ellende in deze klerenstad, zoals ze beweerde, met haar tong giftig mijn gehemelte strelend, gingen we samen over op Ierse whisky en eindigde ik die nacht bij haar in bed, waar ze me helemaal uitgemolken heeft, maar ik haar niet minder en toen ik de volgende ochtend wakker werd lag ik alleen in een luxe bed van wildvreemde…

Ik gris BH's van wildvreemde droogmolens, omdat ik denk dat ze van jou zijn, kus ze, snuif ze, duw ze in mijn mond tot ik bijna stik door jou.…

Het is maar zelden dat een wildvreemde vrouw mij met haar stem benadert en daarom was ik danig van slag. Het liefste had ik haar door de 'hoorn' heen een flinke tongzoen gegeven, maar als belrebel miste ik die input.…

god voor het grote geschenk, Parijs, gedecoreerd met smaragden dennentakken, fonteinen waar de os en de ezel gedrenkt worden, bankovervallen, verkeersopstoppingen, agenten met onbeschaamd witte handschoenen, hoogmoedige jonge officieren, zeeschuimers spektakel in het Cirque d'Hiver, spiegels in de zalen, mijn borsten waren van mistletoe de wildvreemde…

Liefde kun je soms heel anders ervaren, dan de standaardmogelijkheden, zo mocht ik onlangs de rugliefde ervaren van een wildvreemde vrouw en nog ervaar ik haar warmte, zij de mijne, en even later streek een onbekende vrouw zomaar of heel intuïtief haar borsten langs mijn rug.…

waande ik de barakken te genaken, bij een antiquariaat zag ik een origineel handschrift van Verlaine en ik vroeg wat het kostte, waar het bij bleef en bevend gluurde ik nog lange tijd naar die inktvlekken, die mij een povere ingang verschaften tot de leefwereld van mijn dierbare vrienden, maar ik probeerde het toch en ik stotterde naar wildvreemde…

toe hij had geen aanzien in de kapitalistische wereld hij zag er niet uit als iemand die op vakantie gaat hij was anders en de rijken begrepen hem niet hij toonde zijn kwetsbare naaktheid en dat stoorde de zelfverzekerde bewakers van schijnbare zekerheden die bang zijn om met hem ten onder te zullen gaan die hun rijkdommen niet met wildvreemden…

Je tijd van sterven naderde en ik was op drift en verward, het sleuteltje van mijn fietsslot brak af en ik belde aan bij een wildvreemde vrouw voor een nijptang, die ze me graag gaf. Toch lukte het me niet om in korte tijd de staaldraden door te knijpen.…

zelfs vreemde vlinders en vogels kwamen aangevlogen in klanken en kleuren die ik nooit had gezien of gehoord ongekende bloemen en planten, wildvreemde bomen weelderig in bloei en pracht, die aan mij werden getoond.…