2227 resultaten.
Elfstedentochtwinnaar
netgedicht
2.2 met 6 stemmen 208 gereisd
hopend op een glimp van zijn stoere
goddelijke, atletische winnaarsgelaat
Het was potverdorie 2012 en niemand
twijfelde meer aan de overwinning van
de Goudse veelschrijver met het gouden
hart en de rappe dijen, die hem met
glans over de finishlijn brachten,
waar Maxima hem kuste en huldigde,
wat nogal verdacht lang duurde,
terwijl Willem…
De EO, de Evangelische Onderwereld
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 76 Het is zondagmorgen 9 februari 2020
ik zing mee met
'Nederland zingt'
op de televisie NPO 1
ik ken alle teksten
ken alle woorden
mee-galmend denk ik,
voer ik mijn zijn terug naar
de begintijd van de EO
midden jaren 70
met Directeur Bert Dorenbos en
Dominee Willem Glashouwer
die gretig neermaaiden
wat boven hun goddelijk
gelovige…
Het AD bericht: 'Amalia (18) oogt nu al koninklijk'
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 87 Ik lees het algemeen dagblad van 7-2-21 en denk
"Waar een klein land 'grootzielig in kan zijn"
En ook een zo'n grote Nederlandse krant als het AD
Op Amalia’s 18 jarige geboortedag
Houdt de krant zich vooral bezig
Met het aftreden of de dood van haar vader
Zijne Majesteit Koning Willem Alexander
Want niks Koningin Regentes Maxima
Het…
Koningin en koning
snelsonnet
4.0 met 9 stemmen 733 Het ganse volk zag Bea van Oranje
d’abaya om de koninklijke leden
terwijl de voetjes sierlijk-statig gleden
de fraaie hoofddoek stijlvol, zonder franje
Een tweet: zo zielig dom, benepen bitter:
'Een trieste wanvertoning,' (Koning Twitter)…
Voorjaar
poëzie
4.0 met 1 stemmen 610 In wildernissen en plantsoenen
Begint het lentelijk geluid
Van nestelen, en de blazoenen
Van alle bomen hangen uit.
’t Is groen met geluwe schakering
In kruinen en vlak langs de grond.
En in de tuin en langs de wering
Pronkt perk en gras met bloemen bont.
De mensen zijn weer jong geworden.
Hun stap, gebaren en gelaat,
Ook van de droeven…
De vermoeide tot zijn bibliotheek
poëzie
3.9 met 17 stemmen 4.952 Havens van schoonheid, woonplaatsen der wijzen,
Eenzame baaien, steden dichtbevolkt,
Zonnewoestijnen, poolland zwaar onbewolkt,
Hoogvlakte en diepzee, doel van jeugd en grijzen,
Heelal door mensenhand moeizaam gemaakt,
Chaos, geordend en tezaam gebonden,
Naar wetten, overtreden en geschonden,
Geheel en deel der schepping nooit gestaakt,…
Woorden
poëzie
3.7 met 19 stemmen 2.318 Men weet niet hoe dit is, dat woorden
Toekomen en zij zijn bereid
Om de geruchten die zij hoorden
Daad te doen zijn en werklijkheid.
Zij hebben zich stil volgezogen
Met geur en kleur, contour en klank
En zijn als vogels opgevlogen
En rusten op het vers als bank
En heffen zich ten langen leste
Met licht geworden vleugelslag
En vliegen naar…
De oude man
poëzie
4.9 met 11 stemmen 1.486 Hij leeft vijandig tussen het ontluiken
Van 't vredig huisgezin; als late sneeuw
Zich handhaaft in de schaduw van de struiken.
En in hun dromen brengt hij angst en schreeuw.
Daar is hij drijfzand voor hun zware voeten,
En onweerdreigen boven 't machtloos hoofd.
Hij is de worm die in een vrucht gaat wroeten;
En zij verderven, want zij zijn…
Nieuwbouw
gedicht
3.2 met 18 stemmen 7.521 Zwevend achter de ruit
zijn wij in onze slaapkamer
vissen in lamplichtwater,
kleden ons schichtig uit.
Betasten angstig het lichaam,
buiken, ruggen en benen:
nog niets gebeurd. Behoedzaam
durven wij ons weer te kleden.
Op een avond, vroeger of later,
als we ons lichaam zien
is het zover: vinnen, water-
vingers. De eerste kieuw.
---…
Het wak van Eden
gedicht
3.5 met 18 stemmen 8.002 Van kindsbeen heb ik kennis van een wak.
Denk ik het in dan denk ik mij in
de voorbedachte winterdag waarop ik,
spijbelend, in de late ochtendschemering,
een onbeschaatste, mensverlaten wijde
Ankeveense Plas beging waarin mij wachtte
steeds hetzelfde en mij toegedachte wak.
Denk ik het in dan denk ik mij in
dit wak totdat het zingen gaat van…
Noortje
hartenkreet
3.8 met 5 stemmen 626 Het was liefde op het eerste gezicht.
Die allereerste keer,
ik vergeet het nooit meer.
Die avond deed ik geen oog meer dicht.
Zij,
zij verpletterde mij.
Met haar stralende lach,
o, wat was dat een mooie dag.
Charmant, mooi en lief,
ik was verkocht.
Zij was alles wat ik zocht.
Ze stal mijn hart, de dief.
Nu al
negen maanden bij elkaar…
De moordenaar
poëzie
3.8 met 26 stemmen 2.937 Toen hij gedaan had wat hij wou,
Begon er in hem een bedroeven
Of hij moest wenen bij een groeve
En nooit meer vrolijk wezen zou.
Vlak naast hem was de vette vrouw,
Nog naakt, zich wassend, of de schande
Met ’t zeepsop droop van hare handen.
Haar ogen waren hard en grauw.
En plotseling had hij zijn mes
In ’t deinen van die buik…
Gedicht om over te schrijven
gedicht
2.6 met 134 stemmen 58.944 Vrouw van monden en wonden,
vroeger was je nog mooier
dan een gewoonte.
Stil was je
als tijdens een lange droevige reis
en ik hield van je
als van mijn dood
en het zaad van pijnbomen.
Vrouw met de duizend lippen
die danst met een luid lachend lichaam
tot je achterover stort
in de nacht.
Je bent een nieuw begin.
-----------------------…
Zo sierlijk ben jij daar
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 56 Hertje, zo mooi.
Zo sierlijk ben jij daar.
Ik voel mij zo ontspannen.
Als ik jou streel door je
zachte haar.
Hertje zo dapper.
Zo sterk is jouw gewei.
Jij bent zo ontzettend vlug.
Je bent zo vrij.
Ik loop naar je toe.
Door het bos, zo oud.
Ik pak voor jou een appel.
Een appel van goud.…
De voortplanting
poëzie
4.3 met 6 stemmen 2.027 Ik trouwde een vrouw, en kocht mij vele vrouwen.
Voor ik verouder wil ik zonen winnen.
Zaads overvloed geeft overvloedig vrucht.
Doet zo de rijke niet die veld aan akker
schakelt en 't grote goed met goed groot graan
Bezaait, en rijst en goede bomen plant?
Zaad is het kostelijk bezit des mans.
Veel zaad bezitten is veel zonen hebben.
Zaaien…
Zien tot aan de sterren.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 64 Ik zie tot aan de sterren
en van verre zie ik duizenden
hemellichamen staan.
Voor iedere ster is er op aarde
een lichtje uitgegaan.
Voor diegenen die nu aan de hemel staan
zijn op aarde mensen doodgegaan.
Die nu stralend neerkijken op ons leven
en ons een gevoel van rust geven.
Ik zie tot aan de sterren
en van verre wenkt mij het hemellicht…
Geen mens
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 49 Ik kijk naar de wereld
naar religies en verder.
Ik zie zoveel geweld.
Veel schapen, geen herder.
De zwakkeren lijden.
Zowel mens als dier.
Leiders die het mijden
voor hun eigen plezier.
Zelf ben ik niet volmaakt.
Maakte fouten in dit leven.
Ik ben wel al tot hier geraakt.
En zal mijn kennis blijven geven.
Geen mens op aarde
is helemaal…
Het Groninger Hogeland
poëzie
3.4 met 7 stemmen 1.815 II Het volk
Zij kennen niet de delicate zwier
van de gebaren, en het soepel spreken.
De woorden die zij uit hun harten breken
Zijn luid; hun lachen schuimt als donker bier.
Zij werken machtig, wild is hun plezier;
Brutaal wordt ieder vreugde aangekeken.
Hun feesten razen, en de nachten bleken
Als het dorp nog davert van dans en getier.…
In memoriam
gedicht
2.3 met 132 stemmen 58.702 Vanmorgen zag ik Van der Z in zijn Mercedes
Op het plein staan wachten voor het stoplicht.
Stak mijn hand op, maar geen teken van leven.
Vreemd, ik keek toch recht in zijn gezicht.
Daarna bedacht ik dat hij al weet ik hoe lang
dood is, van de weg geraakt bij regen
en dat ik geen gevolg had gegeven
aan de uitnodiging het cremeren bij te wonen…
Gedicht met grote woorden
gedicht
2.7 met 13 stemmen 9.621 De twijfel aarzelt in mij.
Met achterdochtige vingers
wil je mijn woorden aanraken.
De mutsaard geurt. En de liefde
is een lijf aan lijfgevecht
zeg je. Een zegswijze:
de woorden worden handtastelijk.
Ademend in een fragment van tijd,
om wat ik verneder tot geloof
zo ontsta je langzaam
uit je naam.
Een hoogvlieger wordt neergehaald
binnen…
De pasgetrouwden
gedicht
2.2 met 346 stemmen 114.277 Gevuld met helder water staat er
op de tafel in de tuin een schaal.
Wie hem daar plaatste deze nacht,
geen flauw benul, en het is februari,
en het water wiegend zich bedaart.
Ster na ademloze ster begeeft zich
op het watervlak. Dit kan niet opgetild,
of heel het uitspansel gulpt plons
naar god, gebogen als hij raakte
over haar die tot de rand…
De zoen
hartenkreet
3.2 met 9 stemmen 1.577 Teder als een bloeiende roos
verwelkomt de zoen een innige droom
Het opent de roes schaamteloos
om openlijk te worden ontvangen
als een voorbode van geestelijke instroom
De aorta zwelt aanstonds met verlangen
alle levenssappen transporterend
het nijpende energietekort compenserend
Slechts door een enkele lipsamensmelting
ontstaat deze alles…
Gedicht om voor te lezen bij het aanvatten van vredesonderhandelingen
gedicht
3.0 met 47 stemmen 31.161 Wat je aan illusies
verloor, won je
aan gewoonten.
Kijken naar de weerspiegeling
van de schemerlamp in het raam.
En dan plots
heel duidelijk weten:
bij valavond
voelen je handen zachter aan.
Dit is het ogenblik
waarop je weer durft denken
aan iets heel gewoons.
Aan rozen of zo.
--------------------------------
Uit: 'De droom…
Hij krijgt de tijd
gedicht
3.7 met 42 stemmen 12.984 Tussen zijn aankomst en zijn gaan ontkwam
de tijd die nodig was geweest om te bestaan.
Zoveel wist hij. Maar onder aan het strandhotel
richtten zich de golven op en vielen neer.
Soms trad in deze buldering ineens een stilte in.
Het was alsof het eiland dan zichzelf vernam.
Dit is de tel waarin de tijd in haar geheel
opnieuw verstrijken kan.…
New York City
gedicht
3.1 met 17 stemmen 9.395 Er brak plots brand uit
in het Museum van Moderne Kunst.
Ben Shahn, Robert Moterwell en Man Ray
dienden haastig van de muur gehaakt
en weggebracht. Ik keek toe,
de handen rustig in de zakken.
Heimelijk legde ik de eerste steen
van het UNO-gebouw (1949).
Buiten, in de zon van 5th Avenue
liep een meisje uit Californie,
ik telde haar zomersproeten…
Kampvuur
netgedicht
3.4 met 70 stemmen 37.351 Het kampvuur is een rustpunt
een waar ik snel weer weg wil
vonken trekken aan mijn ogen, lonken
duwen m'n wangen, uren, naar waar het fris is, weg.
Anderen praten heel timide
laten terloops de waarheid vallen
over hun helden serieus, of
grappig over corpsballen
Jij staat midden in het vuur, je schreeuwt
"Ik lach alleen als jij lacht"…
Het Groninger Hogeland
poëzie
3.6 met 34 stemmen 4.809 I Het land
't Is alles eenvoud wat uw stoerheid sierde,
En alledaags bij werelds wufte pronk:
Het zwaatlend koren rond de heilge wierden,
Uw kolken waar kasteel en kerk in zonk;
Temidden graan en bontbebloemde weien,
Waar de gelatenheid zichzelf bedroomt,
De nuchtre pracht der rijke boerderijen
Met brede schuren tussen schraal geboomt'…
De pottenbakker
poëzie
3.3 met 7 stemmen 1.939 Hij vormde een kom, en hij verhoogde
De ronde randen, en een buik
Boog zich naar boven, en hij boogde
Haar buigen in, en zag de kruik
Slankhalzig en met edel welven
Van lippen, en haar schone mond
Was lachende; want hij was zelve
Zo gul als zij, zo diep van grond.
Maar zonder aarzlen of bedenken
Beproefde hij haar in het vuur
En smolt, die…
Handen
hartenkreet
4.2 met 4 stemmen 94 Ze vouwen om te bidden.
Ze strelen bij beminnen.
Ze wijzen de weg.
Ze helpen bij pech.
Ze wuiven om te groeten.
Ze schudden bij ontmoeten.
Ze schrijven hoe het gaat.
Ze wrijven bij smaad.
Ze tasten in het duister.
Ze klappen bij luister.
Ze verdienen ons brood.
Ze rusten in de dood.…
Wat niet te koop is dat
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 116 Wat niet te koop is,
dat is echte vriendschap.
Vriendschap dat spel
van overleg met zachte
emotionele waarden.
Zonder verzuring blijft
er ruimte voor begrip.
Elk stap is nimmer
één te veel. Ziet niet
neer op de levenspech.
Kijkt bij voorkeur terug
op de goede dingen die
zich in herinneringen
bewaarden.
Wat is geld waar het
hart klopt…