Alle inzendingen over willen

Ik zou je de hele nacht willen dromen omzomen met sensibele levensdraden mij laten overstromen door zintuiglijk ervaren ruiken voelen zien proeven en horen dat jij het bent.…

Ik zou je willen zoenen zoenen zoenen Je kussen willen kussen kussen Proeven je lippen proeven proeven En willen voelen voelen voelen Of je wat voelt voor mij…

Als je iets niet wil of kan Bekijk het dan van onderaf Zie het luchtig overkomen Sta versteld, lig paf…

Ik wou zo graag, maar wist niet wat iets hebben, dacht ik eerst, of doen ik wist dat ik iets nodig had geen euro’s, dollars, geen miljoen niets waar ik mensen mee kon kopen dat wist ik zeker, niets van macht maar iets dat dieper ging dan hopen iets dat met liefde werd verwacht ik wist zozeer dat ik het wilde zo heel intens, dat wat ik miste…

Ik wou, ik wou wat iedereen wel wilde, ik zag en voelde terwijl ik rilde, ik dacht ik zag ik droom maar toch, met open ogen is alles weer gewoon. Ik wou ik wou, dat ziekte niet bestond, ik zag ik zag, gewoon in het rond, dat er mensen doodgaan, zomaar. Ik droom een droom, waarin alles heel gewoon, normaal en synchroon lopen zal, maar…

Ik wou dat de zon de ganse dag scheen, ik wou dat er altijd licht was, ik wilde dat je er altijd was, om me heen, ik wilde groen, groener dan gras. Ik wou dat er geen moord en doodslag was, ik wou dat ik voor alles een oplossing had, ik wilde dat iedereen van me hield ik wilde dat de regen met vallen ophield. Ik wou dat de mensen…

Als wat je wilt niet meer kan En wat je kunt niet is wat je wilt Dan is het tijd om te willen wat wel nog kan En jezelf opnieuw uit te vinden…

Er willen zijn om nog te beleven. De dag van morgen na vandaag. Dat wat adem in jou heeft voorrang geven. Ook al brandt de vlam wat te traag. Het is die spirit in ons dagelijks leven uit welke elke mens leven mag. Die ons opwekt om voort te leven. Fundamenteel doet opzien met gezag. Het avondrood dat eens zal gloren.…

Als ik in je lieve donkere ogen kijk, zie ik hoe veel moeite het je kost, je wilt sterk zijn, niet bang zijn, en van die vreselijke pijn verlost Ik zou willen dat ik iets voor je kon doen, iets om de pijn dragelijker te maken, misschien wel om hem af en toe te laten vergeten, zonder je zelfrespect te raken.…

Als ik kijk naar hoe ik ben En hoe ik had kunnen zijn Dan zie ik zoveel verschillen En dat zien doet dan pijn Ik mis zoveel dingen Die ik in mijn leven nooit heb gehad Verlang naar van alles Zoals je verlangt naar een verborgen schat Ik wil zoveel meer kunnen Maar mijn verleden liet dat niet toe Mijn heden lijdt daar nu onder En naar…

Eenzaam ben ik onderweg naar een gevonden bestaan van nieuwe schaduwen en een geboren licht waar ik weet dat de verlossende slaap en de vragende tijd alleen op mij zullen wachten…

Ik weet wat zij vragen van mij en huiver Ze willen dat ik sterk ben en compleet En dat ik volwassen en wijs en zuiver De dingen zal doen die mijn vader deed Maar wat kan ik nu nog aan goeds voor ze doen? Niet genoeg Nooit genoeg!…

wat ik zou willen... stilletjes met je aan het strand, zitten op een heuveltje zand, niets hoeven te zeggen, alleen als er behoefte is om iets uit te leggen. wel een gebogen arm om me heen en dan staren in de verte van de zee.…

Ik zou je willen zeggen hoeveel ik van je hou niet via het net...... maar van man tot vrouw. 'k Zou je willen kussen niet zomaar voor de lol maar om je te laten voelen... dat mijn hart van jou is vol. 't is niet altijd simpel we lachen en doen gek, we praten ook wel ernstig maar alleen maar op het net.…

Ooit is mijn maag verkleind door een chirurg En kwam ik van mijn drankverslaving af Tot men mij onlangs een cadeautje gaf: Een hele liter Friese Berenburg! Zo maak ik nu dankzij de Friesland Bank Mijn spaargeld weer volledig op aan drank.…

Niemand die haar tranen ziet alsof ze onder water huilt stil onzichtbaar verdriet wat nog steeds in haar schuilt Ze wil worden verlost van een leven vol met pijn van de moeite die het kost om zichzelf te zijn Ze heeft niets meer te willen dit leven is een ware straf ze kijkt heel bang naar de pillen die de dokter haar gaf...…

Ergens op de bloeiende hei staat een lage dennenboom gedrongen maar met wijde kroon binnen zijn kromme takken huist een onzichtbare vinger die druk peinzend groeit het hemelblauw ontmoet met knikkende top naar vier einders wijst onbesuisde reislust en verkenningsdrift uitstraalt dan langzaam buigend tot de grond zakt in paarse kriebelstruiken…

Hier zou ik willen blijven, maar ik bederf het -- met piekeren hoe.…

je wilt iets zo graag, het brandt het schreeuwt het lokt je telkens, iedere keer weer, of je niet durft, of je niet kan, misschien wordt het je wel belet je wilt roepen, je wilt schreeuwen, je wilt geven, desnoods nemen en dan voel je je stil…

Ik heb alles wat ik wil. Ik heb alles wat ik wou. Het enige dat ontbreekt is de liefde van jou. Nog zoveel jaren. Ik kan ze niet sparen. We kunnen van alles verwijten. Maar het enige dat ik wil is iemand om die jaren mee te slijten. Ik heb alles wat ik wil. Ik heb alles wat ik wou. Ik heb een groot bed, met een beer en slechts 1 kussen.…

Met haar hoofd vol gevonden gedachten verlaat ze stil elke fantasie en weet ze dat ik haar bemin met elke gedachte die ze voor mij achterlaat.…

Simon is hij? In mij, levende adonis, jouw liefde, een blik die buik injaagt om daar voorlopig kwaad te rechten. Eén dagje stad op meers gesproken lichamen, geur en de wonderen stil naar de grootse metropolen van ver. Bezoek ik alleen gelaten fantasie dat in tempo mijn kamer wil vult beleeft de roem een zoen, ‘Simon: jij weet van niet…

Waarom kan het leven niet zijn zoals ik het wil? Tussen fantasie en realiteit is zoveel verschil. Misschien wil ik wel te veel. Misschien ben ik te emotioneel. Eigenlijk wil ik gewoon dat jij bij mij bent. Voor eeuwig en altijd, permanent.…

iemand kan leuk zijn op een foto in zijn tuintje bij een bruine van westmal maar reeds bij een eerste date verknalt hij het al met uit te pakken wat hij allemaal bezit en vooral wat hij kan en nog veel meer verlangt. aan mijn lijf met hem geen polonaise en nog minder een wurgslang noch een serpent van een vent! lacht cindy de spanning…

Teveel woorden gelaten op het papier dat niet wil. Niets bewaren wil dat woorden verandert en gedachten een verhaal geeft. Of een stilte baart en ontwaakt met woorden die ik drink of verzamel als de muntjes voor een doodgraver die graaft en muntjes vraagt om te begraven wat hij niet meer geloven wil als de dood er niet meer om vraagt.…

nu ik het dromen heb opgegeven lijkt de wereld eens zo luid ik trek me terug schik het huis naar het noorden genoeg tot alles en tot waanzin naast geraamtes; het lege staren, de weg terug het verwensen van herkenning en de diepte binnenin mensenvreemd en daarna verdwenen draag ik het gevloek op heupen of waarin ik ga geloven…

Hij is alleen, zwart, vreemd zoals de Griek, met zijn gebroken been, die ook de warme kamer met stapelbedden uit zou willen, de lucht in, meisjes zien, nu op het draagbare radiootje naast zijn bed ondraaglijk verre muziek heeft aangezet even meeslepend en kleinerend als het kauw! kauw!…

Bedroefd zijn de gezichten Met slechts tekens Een signaal van breder geworden kloof tussen waarheid en wat wij zouden willen…

En dan Mis ik je Zo intens Dat scherven Weer heel worden En dan  Haat ik je  Zo erg Dat woorden Te kort komen En dan  Droom ik van je  Zo hevig Dat sterren  Verbleken En dan Ren ik weg Zo snel Ik wil dit wel Maar eigenlijk Toch niet echt …

De angst, stond op haar gelaat net als op dat van hem, we hadden niet voldoende tijd fluisterde zij, ik wil niet. Een pijnscheut schiet door 't hele lijf hij ziet hoe ze verkrampt voelt haar pijn als 't ware mee tranen raken verdampt. Ik wil niet dood, ik wil niet weg maar deze pijn is onmenselijk redt me uit deze krankzinnige hel help…