Alle inzendingen over winters

Dit weekend hebben sneeuwstormen gewoed Die in ons land het wegverkeer ontwrichtten. Dus adviseerden alle nieuwsberichten: Ga niet de weg op als dat niet echt moet! Maar ook nu er geen sneeuw meer ligt op straat Geldt evengoed dezelfde wijze raad.…

De winterdroom openbaarde zich over sneeuwwitte paden die zich slingerden door de in wintertooi getoonde dierentuin het grootste gebaar kwam van de leeuwen een mannetje met een woeste oer brul zich van geen God of ellende bewust ijsberend door de natte sneeuw met twee leeuwinnen op sleeptouw banjerend alsof de koude niet bestond en de…

Vanavond mijn liefste, vanavond warmen we de wijn Mijn liefste vanavond dansen wij Luit en fluit toveren muziek Vanavond mijn liefste, vanavond dansen wij Schenk de bokalen overvloedens vol Breng de ministreel met zijn verhalen Bij het warm amberen avondvuur Leven mijn liefste leven is vol avontuur Drink de beker leeg totdat de laatste druppel…

Dwaas om te verlangen Naar jouw kus Dwaas om te jagen Naar jouw beeld Maar het hart hongert Naar een handvol Zachte woorden troostend Uitgestrooid over de stilte Je kijkt me na Maar zwijgt in alle talen En nog dwazer dan dwaas Groeit de stilte groter…

Als ik kon zou ik praten met de boom Als ik kon zou ik praten met de wolk Als ik kon zou ik stromen met de rivier Naar ik weet niet waar Dromen van ons samen Voor eeuwig en altijd Tussen bomen en wolken Maar ik zwijg tegen de boom En ik zwijg tegen de wolk En blijf waar ik blijf In stilstaand water…

Ergens op dit aarden bolletje Van water, vuur, lucht en wind Bouw ik een huisje, piepklein Met wat muurtjes van liefde En wat rozen langs het raamkozijn Achter ons hekje begint het strand In de branding staat een vuurtorentje Omringd door golfjes, blauw Schrijft het 's nachts aan de hemel Met zilv'ren letters dat ik van je hou En '…

Ik kreeg Uit zijn kinderhand Zilt ruikende schelpen Kostbare schatten Uitgestrooid over Mijn levenspad Gulle giften Zodat ik zal weten Geleefd te hebben Met de kracht van herfstige stormwind Met helder spetterend golvend waterblauw Met gouden zonlicht Diamanten regendruppels Ik kreeg Uit zijn kinderhand Het vermogen om zelf Weer kind…

Duizend kleuren groen Kleuren het seizoen Duizend geuren bloesem Geven een nieuw begin Aan het einde van mijn gevoel Nog één keer die lange wandeling Als de zon weer ondergaat Nog één keer die laatste zoen Mijn voetstap is alles wat ik achterlaat Duizend kleuren blauw Kleuren de lentehemel Duizend heldere tranen Voor het laatst gehuild…

Heb me nog nooit zo verloren gevoeld Tussen al deze mensen, tussen alle etalages Weerspiegel ik honderdmaal, maar toch alleen Grauw middaglicht in de stad Een verre klok slaat zwaarwichtig de tijd voorbij De stad kraakt en zucht, vervuild sluit zij zich Blinden rollen ratelend dicht Verkoopstertjes kwebbelen de tram in De avond valt in…

Schaduwletters van jouw naam Teken ik op het raam Vaag trekken ze weg Waarom zouden ze ook blijven Zonder jou? Tekens in het zand Ergens op een duintop Staat jouw naam De wind veegt hem weg Kerf jouw naam in het hout Ets jouw naam in zilver Zodat je maar blijven zou Streel elke letter intens zacht Wil je van me houden? Wil je me…

Zoveel mensen om me heen, ontelbaar(6 miljoen). Maar toch voel ik me zo alleen. Hoe, waarom? Wat heb ik misdaan? Wat kan ik doen? Ik probeer er bij te horen, ik probeer iemand te zijn die ik niet ben. Is dat soms mis?…

winter me in een heldere stille nacht winter me met wuivende lichte weemoed winter me in verre witte wanen winter me op een licht geladen vlot winter me even maar winter me…

(voor Rimmer) Een wolk spreeuwen als een grote, enorm wendbare golf die klotst en deint aan het gewelf ~~ ~~ ~~ Op de grens van dag en avond, worden blauwzwarte besjes van de Kornoelje verteerd ~~ ~~ ~~ Met z'n allen één, scherend door de lucht Een zeer artistiek schouwspel van bovenste plank ~~ ~~ ~~ Na het struinen…

't is winter, 't is winter de lucht zit vol met wit wel smelt de sneeuwman zomaar als ik naast hem zit 't is winter, 't is winter ijspegels in de laan wel smelten ze zodra ik in hun buurt kom staan 't is winter, 't is winter men bibbert van de kou maar ik sta maar te gloeien door mijn vuur voor jou!…

sleep me door de winter door deze winter ik zou honderd dagen willen slapen mijn verstand is weg, lijf koud, geen gevoel laat me dan door de winter slapen laat tenminste mij door de winter slapen…

Koud is de winter wit en glad, Koud is de winter mooi en nat. Mensen buiten in hun wanten, sneeuw dwarrelt aan alle kanten. Koud is de winter wit en glad, Koud is de winter mooi maar nat.…

De winter regent, stuurt tranen over m'n gezicht. In de lente vele druppels zout, weerspiegeld door het licht. De winter sneeuwt, dwarrelt de pijn in mijn hart. Maar pijn dooit niet zómaar, omdat het warmer wordt.…

Op het gladde ijs is het zonder je schaatsen moeilijk bewegen.…

eens sloop zachtjes de winter in mijn leven met kille handen om mijn hart en kou die donkere wolken bracht langs mij heen wisselden de seizoenen doch mijn ziel bleef dolen in de duisternis geen warme zonnestralen die mijn lichaam koesterden langs mijn gezicht sijpelen natte tranen nog steeds mijn voeten op de grond de aarde is stabiel misschien…

een welgeschapen beukenhaag uit Vere ging in de winter protesteren waarom staat iedereen bloot dit wordt nog mijn dood want ik sta hier nog in mijn kleren…

als de bomen bladerend, blad verliezen vogels vroeg een vlucht verkiezen boven de stad gehuld in mistig grijs waar na een koude nacht het eerste ijs takken kromt met rijp behangen die weemoedig naar de zon verlangen hoop ik op een spoedig slot van straffe wind en gestampte pot oh winter passeert toch zonder slag of stoot het maakt mij koud,…

in de luwte van Oktobers' dagen schaduwt zij een onbeminde vreemdeling vlak hellend grijs boven de stad een tal van achterlichten blikt op al wat vergeten is of verlaten, grijze kragen, sleetse dagen Berlijn volop onbekend is onbemind in het kielzog van reclame en de wind? de wind waait voorop...…

Wie dan de Winter lastren mag, WIJ roemen 't geen hij doet! Zijn lange nacht, zijn korte dag Besteedt de Grijsaard goed. Hem zij, bij ONS, tot eerbetoon, Een krans van palmgroen aangeboôn; En klank van gouden snaren zweev' Door 't feestgeroep: 'De Winter leev'!'…

Hij zit bij het raam en ziet de zachte vlokken een voor een de wereld bedekken op tafel ligt de krant nog ongelezen stilte kruipt door de kieren de klok tikt het binnen grijs zijn ogen vallen langzaam dicht niemand meer om hem te wekken…

Rode kinderhoofdjes dragen stralende ogen in blozende wangen. Sliertjes haar wapperend onder een natte wollen muts Koude handen met rode vingertjes besturen houten sleeën Opgewonden geschater golft haar echo’s langs besneeuwde bomen. Een weelde daar nog van te kunnen genieten.…

Snijdende pijn van de kou.. Kleumende vingertoppen.. Kriebelende wollen trui.. Winderig buiten zijn.. In de witte kou.. Harde waters met glijdende ijzers.. Wintertenen bij het warme vuur..…

De Winter mag naadren, En wouden ontblaadren, Wy vrezen geen vorst. Geen dagen verdrieten, Daar de uren me ontschieten, Geklemd aan uw borst. De keer der seizoenen Moog dorren of groenen, Onze Echtkrans blijft fris: U, mijne te heten, Is, al te vergeten, Wat buiten ons is.…

Hoe winter waakzaam is voor alles wat beweegt en keerpunt is: de aanslag van een karabijn, het knappen van een tak, de hoefslag van het everzwijn. Hoe winter weerloos is voor alles wat verdwijnt en zichtbaar blijft: de voetstap van de jager, de stervende sneeuw, het eeuwig brekende water.…

Handen diep in mijn zakken Kraag over m'n oren Geknisper bij elke stap Voeten bijna bevroren Halve meter zicht Krakende kou en ijs Adem witte wolkjes Een winters paradijs.…

Winter pleegt verraad; schoonheid ver beneden peil, mooi tot op de graad.…