De kilte snijdt de ochtend
in minutenlange huiveringen
die iedere fantasie over warmte
naar een sneeuwlandschap verwijst
waar een hongerige poolvos
tevergeefs een prooi bespringt
Kom nu maar met warmte
bloemen om te inhaleren
zon om bij te koesteren
laat de winter op reis gaan
met al zijn ongemakken
tot volgend jaar of zo…
Naalden prikken aan,
trage uitlopers
dekken toe,
beslaan pad en land.
Water in vaste vorm
verloor het verzet,
kristalliserend
kruipt winter
langzaam dichter.
De zon verliest terrein,
maakt plaats
in het seizoenaal spel,
waar dagen niet langer lengen
maar korten,
gelijk mijn adem
gestokt in wolkjes
langend naar lichter.…
de boom rijst
uit een oceaan vol pakjes
en glinstert ieders droom
het licht valt op de ballen
en sopranen schallen weer
hun kerstgroet door de stille nacht
de goudvis zwemt door al
die pracht en lokt met soepeltjes
bewegen emoties en de vredeszegen
naar het heidens feest der
winterwende dat de oudheid al eonen
kende als de viering…
288
Bezig met laden