610 resultaten.
aarde (elfje)
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 745 oker
dalende zon
in Afrikaanse woestijn
giraffen zoeken de horizon
magisch…
niet meer rimpelloos
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 400 Het leven van een mens
is soms een woestijn
niet meer rimpelloos
vage contouren
zichtbaar nog
maar niet uitgewist...…
klein
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 162 Het is zo fijn je klein te voelen
een zandkorrel in de woestijn
een stofje dansend op een windvlaag
om er zo-wel als niet te zijn…
eenzame ziel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 281 Roepende in de woestijn:
Droogte is kilte
Koud is de nacht
In stilte
wacht de ochtend.…
karmozijnrood - voor Nina Jurna
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 72 zeg me hoe
ik mijn geliefden zoek
in de karmozijnrode woestijn
zeg niet dat
het onmogelijk is
zeg dat het ongelooflijk is
zeg me dat
ik leven moet
stappen zetten moet
dat ik graven moet
naar de liefsten in de
karmozijnrode woestijn
zeg niet dat
het onmogelijk is
zeg dat het ongelooflijk is
zeg me dat
dat ik niet meer
terug…
Het heilige vuur
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 spiralend
speelt zand
met wind
in de woestijn
het heilige vuur
is al lang gedoofd
in de schoot van
rots en overhang
verlaten ruïnes
wachten op sloop
door erosie van
gestapelde steen
het schimmig leven
naast de scheve
olijfboom is zijn
schuilplaats al kwijt
steeds hoger
duinen woestijnen
laten culturen stranden
in verzanden…
Aardekind
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 243 De aardewind blaast stof in mijn ogen
hoe meer ik wrijf, des te meer word ik blind
elke minuscule stap zorgvuldig overwogen
wordt achterhaald door sluimerend onvermogen
door harde realiteit, telkens wordt bedrogen.
Tranen gebundelt tot rivieren,wassen verdriet niet weg
lijken barrières zich te scharen tot hoge bergen
waarachter men moeilijk de…
Extase in de oase
netgedicht
2.0 met 19 stemmen 1.144 Spuitend water, een oase,
mannen en kamelen,
de woestijn een tamboerijn,
een rinkelende zandstorm.
Het donker kreunt,
het zonlicht dreunt,
een roodgekoonde horizon
rolt aan over de heuvels.
Fatima likt tergend traag
de druppels van haar vingers,
de nacht was wild, de ochtend
naakt met dauwbedekte bloemen.…
Iets onmiskenbaars
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 318 Ongelopen wegen
Werden bedekt door sporen,
Ongehoorde woorden
Werden opeens gehoord,
Woestijn werd een bloem,
Bloemen werden geplukt,
De Zon werd gelezen als ZonDe.
De Zon van de aarde schijnt,
zonde van de aarde verdwijnt...…
roepend in de woestijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 176 ik tel de zandkorrels
in eendere samenstelling
allemaal gelijk,
ook aan de rand
stemverheffing verzandt,
zwijgen doet er toe
maar het stuift wel…
Dood In De Woestijn!
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 70 Dood in de woestijn!
Wat kan er mooier zijn
Dan na een morgana van fataal geluk,
Mijn keel te spoelen bij de waterput,
Mijn plek te kiezen, daar waar het leven eens begon,
Geen tranen te verliezen voor een droom die ik zelf verzon.…
Een Roepende In De Woestijn
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 175 Ik zal om te willen zijn
En om te kunnen willen
Moeten beseffen,
Dat door te willen zijn
Ik meer kan zijn
Dan een roepende in de woestijn.…
POINT OF NO RETURN
gedicht
3.0 met 17 stemmen 12.458 Zolang dat voortduurt zullen wij, waar ook
woestijn te midden van woestijnen zijn,
wachtend op brood dat uit de lucht komt vallen,
wachtend op water. Oerwater
dat alle horden toe zou dekken
en in de diepte dalen doet als steen.
Zolang, zeg ik je
is er geen omkeer.…
de jonge aurelius
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 522 vrijen dat het een
lieve lust is met heimwee
in de botten naar
woestijnen waar gejaagde
herten lafenis vinden…
Zacht in licht gewit
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 370 gaan we samen
de woestijn beregenen het
jaarlijks ritueel bezegenen
met bloemenpracht
uit zaad dat al
zo lang op kiemen wacht
zag de wolken komen
zacht in licht gewit de
hitte was nog niet gezwicht
maar de tranenval was niet
te stuiten buien donkerden
ontlaadden al van binnenuit
de woestijn bloeit ons nu vrij
laat het maar vaker…
Zand
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 350 Een zandkorrel
in de woestijn,
valt in ’t niet,
een zandkorrel
aan ’t strand
eveneens,
de zandkorrel
in mijn oog,
maakt me nietig.…
Iets.
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 752 Een zandkorrel in de woestijn
mee zal de mens in al zijn
glorie niet zijn.…
Pastiche #4
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 112 - naar Karel van de Woestijne…
Mysterie in de Chinese Gobi-woestijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 199 Temidden van de Gobi-woestijn
vond Google Earth een bizar terrein.
Vervult de Chinees
ons met atoomvrees
of zou zijn God een kosmonaut zijn ?…
en
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 169 dit en dat
een woestijn
een paar rivieren
die nooit aankomen
zo graag had ik
altijd met je willen zijn
wat kan ik nog zeggen
een gedicht of zo
of het moment dat je
naar me toe kwam rennen
en dan? en dan…
Weg van Death Valley
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 90 Na de vloed van bergen
dobberen reddende lichtjes
aan de rand van de woestijn:
ze boeien ons in de nacht,
wij zijn weg van Death Valley…
Het land van de liefde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 ik was er nooit
in het land
van de liefde
zwierf door
dalen en valleien
door woestijnen
en immense droogte
door tranen
van verdriet
op zoek naar jou
naar mij…
Roepend in de woestijn
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 513 Je voelt je klein
en het doet pijn
om roepende te zijn
alleen in de woestijn.
Schijnbaar hopeloos,
een leegte, eindeloos.
Teleurgesteld en boos.
Een leven wat ik niet koos.
Compleet gestoord....
Niemand die je hoort,
geen enkel woord!
Alles in de grond geboord.
Mijn liefde is gesust,
mijn energie geblust.…
Woestijn I
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 716 geruisloze winden dragen het stof
dat valt op de daken van de huizen
die hier ooit stonden
in mijn dromen knarst het
tussen de van water ontvloten
tanden achter de droge ruwe lippen
van mijn mond
de universele ruis zaait zich
overal, in visie, zicht en verstand,
en doorheen het verglijden van het besef
van tijd ziet de vreemdeling toe
hoe de woestijn…
Woestijn in de polder
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 454 Ik zie een karavaan van mensen
Wachtend in de rij
Storm in hun hoofd
En het zand in hun ogen
De groene vruchtbare aarde
Aan de andere kant van het hek
Belooft rust en overleving
Hun oase is mijn werkelijkheid
Ik zie een kind een zandtaartje scheppen
En eet vrolijk met haar mee
De storm is iets gaan liggen, daar
In mijn polder en haar woestijn…
Woestijnig leven
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 64 nog masseren
tonen de onrust
van het ongewone
in het elkaar
aankijken
liet nog
niemand echte
aversie blijken
de ijzeren kam
schraapte alle
klitten van
decenialang
eruit ten koste
van een uiterst
gevoelige huid in
dit woestijnig leven
hitte en klimaat
hadden verzorging
vergeten dus
opgelucht keek
men elkaar aan
en lieten bedachtzaam…
Lege woestijnen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 147 ik heb al
genoeg getoverd
ben ontgoocheld door
zaken die anderen mij
probeerden wijs te maken
met aladin
dicht bij de hand
schijnt mijn lamp op
lege woestijnen waar wind
giert door onbenoemde pijnen
het oorlogsschroot is
kaal geschuurd door zand
nog glanst onwankelbaar staal
dat zijn positie niet
prijs heeft willen geven
waar sprookjes…
Heelal en woestijnen
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.784 sijpelen
verdween in ons heelal
waarin wij zelf
verdwaald leken
Langzaam verdween
de vruchtbaarheid
uit de woestijnen,
die wij ooit
tot oase hadden omgebogen
Langzaam raakten
we het kwijt
en lieten
de vruchtbare aarde
hopeloos uitdrogen…
Nog kleurt de woestijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 82 ooit zullen
de geesten zich wreken
op hen die hun laatste
rustplaats hebben verstoord
vermoord is de
eonenlange stilte
vernield zijn de zuilen
en poorten van de stad
die eens het centrum van
cultuur en beschaving was
nog kleurt de woestijn
maar de winden huilen pijn
om wat verloren is gegaan
aan schoonheid en kracht
zij strelen…
Als een roepende in de woestijn.
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 569 Roept
en men zal uw mond snoeren
klopt
en de deur zal gesloten blijven
vraagt
en er zal genomen worden
bidt
en men zal uitgelachen worden
wacht
en de jaren verstrijken
werkt
en men zal geen loon ontvangen
hoopt
en men zal slechts dromen
vertrouw
en men zal bedrogen worden
steel
en men zal rijk worden
laster
en men zal geloofd worden…