hoe moeizaam is het
om te beginnen
veertig dagen en
veertig nachten lang
in een dorre woestijn
te gaan bezinnen
het maakt ons droef
en ontzettend bang
kunnen we die moeilijke
gevaren trotseren
welke 'n inspanning
wordt van ons verwacht
komt er een beschermengel
op onze wegen
of biedt Gods Geest
ons sterkte en kracht
we moeten…
Dagen en nachten ging ik door
het ondoordringbare zwart
van mijn rouwend hart…
geen streepje licht
geen vonkje hoop
geen greintje verlangen
Het dal van de dood
Waar alleen angsten en tranen
mijn metgezel waren
op die nachtelijke woestijntocht
waar schimmen dwaalden
die me deden huiveren
en ineenkrimpen van schrik
en mij isoleerden…
Na de zwaarste woestijntochten die
een mens kan maken, zijn er nog
steeds onmensen, die met vooroordelen
en onverwerkte trauma's hun woede op
mij botvieren.
Onder de oppervlakte rukken de satanische
killers op, maar het afweergeschut is in
stelling genomen. Onzichtbare handen
proberen mij te wurgen.…