Alle inzendingen over wolvin

Gij zijt als die wolvin. ‘Zwijmlend van honger, en van moederschap bliksmen-verblind en 't ingewand doorflitst, heeft, bij de trill'ge guurt van winter-nacht, in 't gladde leem van een doorweekte sloot, deze wolvin, al hare tanden bloot, geworpen zeven jongen, schicht aan schicht.…

Wij liggen in het gras Op het Wolvenveld boven Vršac Men zegt Dat hier alle wolven Zijn doodgeslagen Tot op de laatste Levend bleef Alleen hun naam Een soort dierlijke tederheid dringt Vanonder opgeschrikt gras En beroert onze ledematen Lippen en bloed Wij beminnen elkaar zonder woorden Mijn jonge wolvin en ik Naar Vasko Popa…

Ineens kwamen de herinneringen terug Aan die nacht zo heel lang geleden Geen idee wie ons wakker maakte Volgens mij was het onze een na oudste broer Die ons vertelde Mama is dood Wel kan ik zeggen Dat ik me heel verloren voelde Mijn zusjes en broers ook We waren nog zo jong De kleinste nog net Geen twee jaar Die nacht verscheen de wolvin…

De wolvin in haar Gaf kracht en sloeg Beschermend Een warme mantel Om haar koude lichaam De adelaar gaf haar vleugels In spanwijdte en liefde Zij koos de vrijheid Van de horizon Wijl haar schaduw Haviksogen opsloeg Vloog zij sneller dan Het fluisteren van de wind Door de wolken Over de zee En belandde in de golven Van de hartstocht…

Een wolvin. Ging zij uit jagen? Alle dagen. Ving zij het korhoen? Vele malen. Wie vertellen dat? Oude verhalen. Wie waren haar makkers? Regenvlagen. Had zij een huisdier? Ja, een spin. Hing zij zijn spinnenweb vol met robijnen? Dat deed de zon als hij ‘s morgens ging schijnen. Reikte dat web even hoog als de wolken?…

de warmte heb ik ijzig afgezworen mijn hart is van het hardste noordpoolijs er is geen plaats voor ‘redelijkerwijs’ de geest is al decennia bevroren geen opstand zal mijn schrikbewind verstoren met hand en tand, bereid tot elke prijs verdedig ik mijn arctisch paradijs een dik pak sneeuw zal elke noodkreet smoren ik ben uit een wolvin…

maar ze herpakte zich in de nachtelijke uren de wolvin in haar bracht en wakkerde kracht je hebt een keuze sprak de wind fluisterend je verslaat je eigen demonen of je kruipt weg als een angsthaas in het zand het werd een strijd in haar ziel tussen opgeven en het hebben van hoop en vertrouwen ze dacht aan de woorden die haar meermaals…

Wolvin van de SS. Hij stoot en barst, zinkende al verorbert het rot zijn wrak en het druipt meanderend grauw langs het bot van haar bil.…

In de grootsheid van jouw, nu ronde, gevormde, jonge, vrouwelijke zijn voel je de kracht van een wolvin en de speelsheid van een dolfijn. Ik ben moederlijk trots, want ook jij snuift nu met gesloten ogen de kostbaarheid des levens in…!…

ik weet nog, dat we door onze broer Leo wakker gemaakt werden met de woorden “mama is dood” het was dertien september 1955 ook nog eens op een vrijdag ik was vijf jaar oud we waren met zes kinderen onze jongste broer moest nog twee jaar worden de oudste was twaalf jaar de rest er tussen in in mijn droom die nacht erna verscheen de wolvin…

En een wolvin met een jurk aan vroeg mij bloemen te plukken voor haar. Zij smeekte mij bloemen te plukken. Want dat kon ze niet meer. Maar ik voorvoelde al dat ze met haar slagtanden mij wenste te verslinden. De boombasten bulderden. En van heel hoog spraken de monden in de bomen. De iepen zongen achter een zilveren blad.…