2498 resultaten.
AMORA MORGANA
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 170 tasten van je leden
tondel mij
met de warmte van je blik
zegen mij
in de volte van je gloed
rooster mij
in de hitte van je kracht
balsem mij
met de mirre uit jouw kelk
stijg met mij
naar het hoogtij van je vuur
droom met mij
in de holten van je rust
gloor met mij
in het dagen van ons waken
leef met mij
dit luttel wonder…
Even iets anders
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 314 duiven pikken het eten van de kippen
de andere vogels eten het konijnenbrood
zelfs het roodborstje is present
de tuin is zo wonderlijk
leidt een leven op zich
de sneeuw valt zacht maar wild
het is geen tijd om te schrijven in de tuin
maar onder een afdakje doe ik het toch
geef maar toe
dit is toch even iets anders
dan dat wolkenvrachtvervoer…
Dametje van vier
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 1.009 Het kleine dametje van vier wat met haar duizend lachjes
De pijntjes wat verdringt woont nu in mijn gedachtjes
Soms als 't in mij wat stil gaat zijn en 't al wat gaat vervagen
Is één gedachte aan haar genoeg om weer een smile te dragen
Ze kijkt me aan en 'k smelt alweer wat is dat kind een wonder
't is raar al zag ik haar niet ééns ik kan…
dat had voldoende moeten zijn
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 358 die nacht gekleed in naaktheid
en volle overgave
ontdaan van elke franje
waarop de wonderlijke stroom
ons eindelijk in stilte samenbracht
die nacht waarin je smeekte
- KIJK ME AAN -
heb ik mijn ogen geopend
en meer dan mijn ogen
om jou in liefde te ontvangen
die nacht heb jij door mij
tot op de bodem van mijn ziel
DE WAARHEID GEZIEN
dat…
vaderdag 2011
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 612 hij bleef met anderen dromen:
ooit groeit alles wel goed
als wij maar blijven geloven en hopen
dat echte liefde
door hartelijk samenwerken,
soms, nu nog, wonderen doet.…
...
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 98 “I have a dream”
zei mijn hart; ik dacht aan hem, zijn droom
zijn wonder
nu straalt hij indirect van schouders
die de wereld willen dragen, hoopvol, strijdig met
het witte hart
dat velen in zich denken
ik hoop mee
op beter, waardig met elkaar en daar
hervinden we het schenken
van een wereld, uit één stuk…
Ensemble
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 215 In het grijze niet bij machte
te schilderen hoe wonderbaar,
als volmaakt het meest vertrouwde,
ons ensemble zich ontvouwde.
De volkomen symbiose
is de eeuwigheidsprognose
die wij delen dag na nacht –
onverwachtbaar, onbedacht.…
Sprookje
gedicht
3.0 met 17 stemmen 21.737 Voor mijn moeder en mijn dochtertje
Zij luisteren beide naar een oud verhaal,
wondere dingen komen aangevlogen,
zichtbaar in hun verwijde ogen,
als bloemen, drijvend in een schaal.…
Voorjaar.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.378 Het blijft een wonder in mijn oog,
Zoo wonderschoon te aanschouwen,
Dat krachtig opwijst naar omhoog,
En aanspoort tot vertrouwen.
Hij leeft nog, die het leven geeft
En weergeeft uit de doden!
Hem lieve en loov' wat adem heeft,
En zoek' hem in zijn noden!…
ornithologie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 107 Was het een wonder, was 't gewoon een tref,
of zou mijn oog mij deze keer bedriegen?
'k Zag boven 't IJ zo'n vijftig vogels vliegen,
die vormden overduidelijk een F.
Ik vroeg een plaatselijke vogelaar:
'Ziet u die letter ook? Is dat niet raar?
Met een neerbuigend lachje sneerde hij:
Hier fliege ganse altaajd in een Fei.…
Jeugdige energie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 57 Er bruist jeugdige energie
uit jouw eigenzinnige bron
ik ben getuige van een wonder
in het verleden achtergelaten
niet meer van toepassing
jouw jeugdigheid leeft voort
vrolijk en blij, bevestig jij mij
metamorfose van de ziel
een curieuze openbaring
er bonst een jeugdig verlangen
in de geheimkamer van mijn hart
vanaf vandaag een nieuwe…
O lief
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 220 'wat ik graag zeggen wou
o lief je bent mijn wonder
ik kan geen adem zonder
wat houd ik veel van jou
wat ik graag zeggen wou
o lief je bent mijn zegen
je bloeit op al mijn wegen
wat houd ik veel van jou
wat ik graag zeggen wou
o lief je bent mijn gloren
door jou ben ik herboren
wat houd ik veel van jou'…
Bevestiging
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 80 In het ongelooflijke wonder,
dat je er als mens mag zijn,
kan bijna geen mens geloven.
Geen mens kan vinden,
wie of wat hij al is.
Wat je van nature bent,
kan nooit worden gevonden.
Toch blijven we zoeken.
Naar erkenning.
Naar aanzien en naar macht.
Naar status en schone schijn.
Naar mensen die moeten bevestigen.…
Zo apart
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 140 Wie de schoonheid van natuur een wonder vindt,
snapt dat ik geniet als een klein kind
van dat prachtige fenomeen.…
Foto
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 66 vandaag kwam ze terug
langs een smal pad
in ‘t wonderbaar licht
wie knipte mijn foto
doormidden en
maakte
mijn ogen dof
zonder tranen?
triest is ‘t niet weten
wellicht weten
jullie het wel?…
gewoon op reis
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 209 iedere dag doet ze
haar best om zo stil
mogelijk te zijn de
kleine breekbare
vrouw
ik ben stil uit
gewoonte fluistert ze
haar hand strijkt over
zijn achterovergekamde
grijze haar
ik wil niet dat hij
door mij wakker wordt
ik mis zijn glimlach
het meest
hij is niet dood
de wonderen van
techniek doen er
het zwijgen toe
ze…
Zie! een moedige traan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 Het is een moedig mens,
die het aandurft,
om in een stille vijver van verdriet,
een wonderlijke steen te gooien.
Zie!
De steen heeft onze angst verdreven.
Onze ogen worden vanzelf weer droog.
Onze vijver is opnieuw gaan leven!…
Zomaar
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 504 daar
Zomaar
Lief als de lente
En zwoel als een zomerse dag
Voelbaar vliegen de vlinders
En ik word zomaar
Verliefd op je lach
Want zoals je daar zit
Met je haar in de wind
Je schaduw nog mooier dan mooi
En ik val als een blok
Door de liefde verblind
‘k Heb iets goeds gedaan
Dat ik dit verdien
Want zomaar weten mijn ogen
Dat het een wonder…
Mysterieuze zomerdagen in Nederland
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 395 Het is wonderlijk.…
regenbogen
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 891 ooit had ik zoveel vragen
en ik ken nog wel van die dagen
maar nu heb ik jullie
en jullie onbezorgde lach,
mijn prinsen, gelukkig en blij
en als men mij zou vragen
wie schildert de regenbogen
zo vol kleur…
het antwoord is dan snel bedacht
jullie zijn een wonder, allemaal
net als de regenbogen vol kleur
jullie guitige gezichtjes vol vertrouwen…
2017
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 211 Ook bezorgde mensen zijn vanmorgen,
wonderlijk genoeg, gewoon weer opgestaan.
De zon heeft zojuist de mist verdrongen.
Lieve mensen, kijk aandachtig om u heen.
Laat onze waanzin vandaag in vrijheid los.
Laat het wonder van het leven,
niet door wereldnieuws stelen.
Laat het geluk dichtbij u niet ontgaan.…
schoonheid
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 613 toch
te verwachten
verkleurt onze wereld
eens waren we
pril en bloeiend
loom in de zon
dartelend in
zachte lenteregen
onze tijd rijpt
als roodgouden lanen
en najaarsplafonds
onder de hemelkoepel
mooi en onvergetelijk
zo onvergetelijk mooi
ben jij
met het goud
van jouw herfst
op je gezicht en
in je hart
een feest van
wonderlijke…
Vergeten in hout
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.070 Hoor, hoe leven verdwijnt
in een geluidloze zucht en toch
schreeuwend om een wonder.
Zo davert de grond nog eens
en weer en kunnen we de ogen sluiten.
Om alleen achter te blijven
met een afgekloven stilte
in een te grote leegte.…
Omdat het leven zo kwetsbaar is
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.827 Omdat het leven zo kwetsbaar is,
zo teer, zo wonderlijk en mooi,
zijn wij ons dagelijks bewust
van de eindigheid ervan.
Toch is er iets wat oneindig is,
en dat diep binnenin ons woont:
een bloem, een lotus die zich opent
Naarmate ons leven hier op aarde zich sluit.…
scharrelen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 868 ik zocht mijn muze op
toen op mijn lievelingspad
een eekhoorntje uitgelaten
met zijn staart mij groette
bij 't scharrelen zonder toom
onder een beukenboom
ik kon mijn ogen niet geloven
toen ik het wonder zag
hoe mijn muze omgetoverd
voor mij aan 't scharrelen was
op zoek naar inspiratie
puur van betovering
kreeg ik het lumineus idee…
Eén uit duizend
hartenkreet
4.0 met 41 stemmen 2.200 Jij zo welbespraakt, zo geliefd
Jij zo blij met de kleine dingen in het leven
Jij die alles aan anderen zou geven
Jij die in onze harten staat gegrift
Wij die zoveel van je houden
Wij die eigenlijk niet kunnen zonder
Wij die nog hopen op een wonder
Wij die je nooit vergeten zouden
Ons, wordt nooit meer zoals toen
Ik moest je achterlaten…
Stemmenwoud
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 537 De stemmen in't woud
weergalmen en laten
cirkels in het meer
van Majesteus Goud
een vingerwijzing
van de oude Koning
zou wonderen doen
maar maant slechts
het hemels rood
tot een Lichte boog inslaat
op het galmen plein
waar het Kind van Recht
en Vrede werd vermoord
memorerend,
het stemmenwoud
in een taal
waar hemel en…
schaduwen
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 181 de ondergang van ‘t licht
verlengt de schaduwen
van de sombere sparren
projectie in zwart en grijs
bevroren en verstijfd blad
de avond in kille kleuren
de nacht lijkt zonder einde
in grauwdoodse nevelflarden
berusting in ‘t onvermijdelijke
er is elke dag een wonder
als ’t opkomend licht ontwaakt
de schaduwen korter worden…
uw stilte, uw stem
netgedicht
4.0 met 43 stemmen 2.971 leer me de tijd
opdat ik de wonderen
in uw handen
kan begrijpen, de dankbaarheid
na al het schreien
nog zwarter
dan een wezennacht
heel mij
door uw gebeden en omring me
met het oude lied
ik zal luisteren naar herkenning
naar de kleine vogel
in uw ziel
omarm mij, breed in het licht,
ik zal de dood verlaten wanneer ik
sterven…
Incontinente ogen
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 448 ~~~
meer dan een nachtelijk regenbuitje was het niet
een verfrissend heldere vervaging van het stof dat
al dwarrelend tot breinstorm was aangewakkerd
een herkristallisatie van verlaten omwegen
in- en overzichtelijk in dauw gedrenkt vol
wonderlijk snel opgeloste vertrouwde visies
de verlossende kijk van het incontinente oog
tekent met…