Alle inzendingen over wonen

Als het licht speelt tussen de bomen En jij gedachten weg laat dromen Visioenen door natuur gegeven Beland in een wereld van beleven Als natuur speelt als harpmuziek Vogels zingen in een vrolijke ritmiek Het voelt spontaan en heel sereen En zonnestralen alle kanten op verdween Je hebt er gemoedsrust uit meegenomen In het plaatje blijven wonen…

Boeken die bij me wonen, willen me terzijde staan, zolang ik leven mag. In boekenkasten. Mijn eigen bundels volgen me, later, tussen de zes plankjes, van mijn boekenkist. Ze bieden me antwoorden, wanneer ik met vragen zit. Verlichting in problemen, die meestal niet bestaan.…

Poëzie is het huis waar ik wil wonen Waar mooie gedichten zorgen voor 't dak eraf Aangename poëzie zorgt voor de fundamenten Nadenkpoëzie vormen dan de muren De humorpoëzie isoleert Elk gedicht over KUNST is vereerd Deze week vol fantasie, lees, lees, koop en lees ik Poëzie Schrijf ik vaak als amateur, soms als poëet Denk ik: 'Is dit…

En als dan danst het licht, en als dan afgelegd het wachten is, en als dan tonen hun gezicht de bloemen, spreken zacht en hun gemis al evenzeer het goud laat stromen, en als dan toch de wolken komen, de schaduw en de duisternis, en als, als dan dieper dan mijn stoutste dromen jij huist in zijn zowel als in het niet-zijn blijkt te wonen, en…

worpen van de bal Een voetbalwedstrijd welke veel heeft Van een oorlogsslagveld met loopgraven Maar het meest Noordelijke land Van het continent Afrika Neemt de leiding in het Opstuwen van de Afrikaanse volkeren Genoeg onderdrukking en uitbuiting Heel veel halen, weinig brengen En vooral veel juk van Frankrijk In welk land God zou wonen…

Het wekt verbazing dat ik in gedachten bloemen laat verwelken in de eenzame vaas op het dressoir ik leef nu vrolijk verder met een tuin in mijn buik in een jurk die te groot is om stilletjes in te wonen en jij in een ver landschap traint jouw manlijke spieren voor de omvangrijke spiegel die diepe dromen laat zien later wanneer…

We wonen op meters van elkaar En toch kennen we niet eens mekaar. Niemand had het hem nagegeven Dat onze buurman zo ongelukkig leefde. Nu dragen ze hem buiten, en begint zijn laatste rit, Ongelukkig in zijn kist. Zelfmoord, niet zomaar een woord!…

Geluidloos ademend verjaag ik jouw demonen, ik wil in jouw naam zuiver wonen.…

Hoeveel kan dan de mens verdragen als woorden door zijn ziel hebben gesneden de mens blijft wonen in zichzelf teruggetrokken in zijn verleden. Daar zoekt hij naar zijn innerlijke rust van de wereld afgesloten waar anderen geen toegang hebben doordat ze hem hebben verstoten.…

Zingen, lief, is zich versteken In een vindbaarheid zo schoon, Dat naar echo-lichte woon Onder jeugd-en-liefdes teken Blijde pelgrims nooit ontbreken Tot de tol van zingens loon,- Zingen, lief, is zich versteken In een vindbaarheid zo schoon!…

opgewonden vertel je me de jouwe je zit in mijn dromen onder mijn huid, ik woon in jouw hoofd deel je gedachten. altijd samen. dagen, nachten, de tijd glipt ons door de vingers. ik tover hartjes op mijn scherm, en jij tekent honderd zoenen. voor altijd samen. je bent zo dichtbij maar onbereikbaar ver....…

Ik liep waar Willibrordus liep Heilooërbos Modder, mos Een put zo diep Zo lang geleden Lang voor de Staten en de Steden Naast waar Willibrordus sliep Heiloo vandaag Met heel veel bomen Om te zagen Tijdens dromen Waar hier de mensen wonen graag Heiloo met Witte Kerk Zo oud en sterk Ouder dan Den Haag -------------------------------…

Ingevoerd legitimatieplicht, zodat een ieder aan kan tonen, waar hij of zij zou moeten wonen. Of je niet sjoemelt met je leeftijd om op die manier te doen of je ouder bent dan je lijkt.…

Ik denk: zo zal het later misschien zijn: Jij hebt een huisgezin, een vrouw en zonen, En ik zal nog als nu heel eenzaam wonen, En deze eenzaamheid is als een wijn Die men aan zieken schenkt om te versterken. En nu en dan zul jij mij troosten komen En mild je kracht in mij doen overstromen En dagenlang zal ik de krachtstroom merken.…

wie zijn wij dat we lopen huis en haard verlaten om in elders een nieuwe start te maken eigen licht en lucht pardoes vaarwel te zeggen sleutels weg te leggen dat wat je bindt zomaar los te laten hopen dat de stenen die je vindt passend zijn om thuis te komen in het nieuwe te gaan wonen op onbekend terrein ogen neergeslagen…

ik weet niet of de zomer me verblijdt met een warmte die nooit wordt vergeten met nachten wanneer jouw boezem de ochtend sneller brengt dan ik zou denken een beetje Beethoven, een vleugje Bach of gewoon een frivool orkestje met een bombardon waarvan de slagen galopperen over het pleintje alwaar ik woon als ik mocht hopen wenste…

de dreiging is passé, de vrede won het westen heeft geen oostenwind te duchten lawaaierige vogels staakten vluchten hun landingsbaan werd los- en laadperron de nieuwe tijd kent andere geruchten het monotone heien is bon ton de voertaal is een zwierig bouwjargon er groeit een prille wijk met laaglandluchten een hof van Eden zonder wrange…

verdriet Ik voel een leegte ontstaan Omdat jij me achterliet Nu jij niet meer op aarde bent Voel ik me heel alleen Ik heb je oh zo goed gekend Iemand zoals jij was er maar één In mijn gedachten ben je nog in leven Stel ik het moment uit dat je ging Wil nog veel dingen samen beleven Maar nu rest er slechts mijn herinnering Jij zult wonen…

De stilte sluipt zacht door de gangen De galmen in een nis gevangen Verlangen eenzaam naar wat tonen Waar nu de rust en stilte wonen De stilte sluipt zacht langs de ramen Waar dag en nacht de rust beamen De oude blijheid van weleer Kruipt in de nis bij hartezeer De stilte sluipt zacht langs de muren Hoelang nog zal zijn dolen duren Hij…

Als ik toch maar wat meer verdiende, of de lotto eens won, maar hoe? ---------------------------------------- Mensen hebben geen tijd meer voor elkaar, willen alleen maar geld verdienen, dat ze dan tijdens de Kerst extra kunnen uitgeven.…

Laten we de kamer voor wat ze is: het verlangen om te wonen. Laten we de gordijnen dicht alsof we nog niet weten hoe het zal aflopen. Jij slaapt en alles is wakker. Je lichaam is stil en herinnert. Je adem is een barst in de lucht. Een lege droom adert in je slaap. Ik ril van je verte en fluister.…

Water, nu ik naast je woon... ...hoe zal ik 't zeggen? Rivier die je bent, stroom op, stroom af, kolk, vloed, eb en weer vloed, wat 't met me doet, zien alleen de vissen. Zilveren deken, zo achteloos, zo zuiver, (al ben je vervuild) vervuld ben ik, van de emoties die je toont.…

Geen dag zonder zorgen Nooit schijnt voor jou echt de zon Niet omdat je niet wil leven maar parkinson de overhand won. Parkinson wie heeft het verzonnen waar komt het vandaan Jij hebt het niet verdiend om zo door het leven te moeten gaan.…

heb opgegeven lijkt de wereld eens zo luid ik trek me terug schik het huis naar het noorden genoeg tot alles en tot waanzin naast geraamtes; het lege staren, de weg terug het verwensen van herkenning en de diepte binnenin mensenvreemd en daarna verdwenen draag ik het gevloek op heupen of waarin ik ga geloven weerloos woon…

geef me geen dagen van gebeden wanneer ik mijn waarheid op de brandstapel werp maar geef me een lichaam waarin ik kan wonen ongewijzigd gillen tegen de schrijvers en de makers van een dichtgemetselde eeuwigheid waar ik kan rouwen om de leugen steen per steen geworpen in woorden van het lot bewaak mijn huis en het eenzame…

Ik verlang naar zee en het wonen in een warme vissenbuik.…

We gaan samen liggen een eind hier vandaan we maken van takken van takken en blaadjes een vloer en een dak, dat was onze woning, of ik was het tuintje en jij was de tent daar gingen wij wonen en blijven en horen o rep je mijn liefje ik heb je zo graag nu of nooit samen slapen want we zijn er alleen maar vandaag. --------------------…

De meesten van hen wonen in landen met antieke waarheden om zware offers te brengen aan God niet wetende... het oude kerkelijke wetboek luidde, ware liefde behoeft geen betoog.…

Weet je waar de wolken wonen die hier rond de aarde gaan? Weet je hoe de bomen groeien, waar de mooiste bloemen bloeien, kan je dieren zelfs verstaan? Ken je van het licht de oorsprong en hoe nacht je dromen schenkt? Ken je uit het ver verleden wat de mensen elders deden, weet je wat de toekomst brengt?…

in de taverne van haar dichtwoorden kan ik wonen als hymne door seizoenen een lied van zoetheid verstild dat woorden nooit kunnen vertellen de stappen die zij zet uit het alfabet klinken zacht en soepel ik voel het in mijn ledematen wat ik niet beschrijven kan met dichterlijke moed ontwaken woorden relaxed aan de horizon dat is genoeg…