945 resultaten.
proces
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 132 wandelend
door zijn gangen
stil in gesprek
door dagen heen
en terug
rijpen gedachten
van vroeg tot laat, in het licht
als vruchten in de zon
van druiven tot wijn
2011…
Thuis
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 147 Thuis?
Het huis
noemde ik thuis
niet de eerste dag
waarop ik de woning betrok
Verhuizen
blijft 'n gok
onbekend? nog onbemind
ook door vrouw en kind
Het huis
noem ik nu thuis
buren, de hand geschud
emotie, als een brok
in ieders keel.…
Geboortestad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 167 Ik was
weer -even-
in de stad
van mijn geboorte
Het was
weer volop leven
in 'mijn' stad
zon scheen scheutig
De lucht blauw
-'t was mij niet
om het even-
gebouwen groeien er nu
als peppels
tot aan die hemel
de Schepper wordt
-schijnbaar- geevenaard
Door architecten
die naam hebben gemaakt
niet vergeten
willen worden…
Vlinderen?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 129 Ook
ik vlinder
maar wat rond
in tuin, in hof
Rond water
aan vijver
boven ven
en waterloop
Ik weet...
ik bof
ben meer
van lucht
dan van aarde
soms raak ik
van
de wijs:
Laatst
eindigde m'n reis
in laat middaglicht
-ik kon m'n ogen niet geloven-
achter
het glas
van 'n raam
met uitzicht
op 'n tuin, 'n hof.…
Nomade?
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 90 Het zijn
de moderne nomaden
hebben hun vrijheid
lief
Het laat zich raden
dat onderweg-zijn
reden is
van hun bestaan
Zon en maan
hun kompas en klok
er is voor hen
'n komen en spoedig gaan
Zij reizen
van zonsopgang
tot zonsondergang
uur en dag.....
van luttel belang.…
Rozengeur, geen maneschijn
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 235 Van maneschijn
is nog geen sprake
we wandelen
samen
door een rozentuin
de geur
en kleur
als wonderbaarlijk
Hier neem je
niet de benen
noch
de wijk
Hier blijf je
dralen
dwalen
door een hof
Hof van Heden.…
Buitensluiten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 194 De nacht
sluipt
als 'n dief
dichterbij
Wil z'n honger
naar donker
sinister duister
stillen
Daglicht
verbergt zich schielijk
achter 'n rij
hoge bomen
Onheilspellend
...de vooravond
worden weg en straat
ruiten van huizen nat?
Steekt wind op?
gaat ie waaien
uit veranderlijke richtingen
gaat ie liggen?
Laten we zacht…
Het heen en weer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 167 Nooit
krijgt hij
het heen en weer
de baas van 't veer
Hij kent
zijn pont,zijn schip
kortste route van
zijn vaart:
Van wal naar oever
van oever
naar wal, de oversteek
telkenmale weer
Hij kent
de mensen
onderweg
naar werk, huis
de ruis
van het water
van boeg
van 't schuimspoor
Hij gaat door
-het varen nimmer moe-
krijgt…
Haar tasje.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 204 Ze kuieren
de zondag
tot leven
Lente ruist
in oude bomen
waarachter de kerk schuilt
Even
houden ze
stil en blikken
achterom
waar hun leven
in de morgenzon ligt
te baden
laat me raden
wat er in......
haar tasje zit
dat slingert
in z'n knuist.…
Architectuur.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 137 Hij bracht vuur
in de architectuur
ook 'n vragenvuur:
waarom te wonen
in een kubus?
glijdt het bankstel
niet
naar 't laagste punt?
kun je er je boeken bergen?
Maar Piet Blom
zette 'jonge woningzoekenden'
naar z'n hand
Ook elders
in Nederland
Helmond, 'n goed voorbeeld
Zijn architectuur
kent, - ondanks minachting…
Doodlopend?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 284 Grave,
straatjes en steegjes
in deze oude stad
aan de rivier
Ze vertellen
het verhaal
van handel, goederen
maar vooral...
over het -van oudsher-
zelf-brouwen van bier
dronken worden
bij ochtendgloren
Het water
uit de Maas
niet te drinken
als koffie? thee?
In hun verhaal
nemen ze je mee
de 'achterafjes'
nooit doodlopend.…
Muzikanten...
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 427 De straat...
is nu van de muzikanten
'n schuiftrompet, een tuba
'n klarinettist
zet de toon
Jó..is er
met zijn banjo
zé weten er van wanten
De straat...
is vol
van instrumenten, stemmen
van allerhande klanken
Ik wil hen
-graag-
met dit gedicht
.....bedanken.…
Brief...
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 129 Mijn brief
je zult 'm
niet ontvangen
Bol staat ie
van verlangen
naar jou...
daar ver
van huis en haard
van eigen sponde
waarin liefde
een zich herhalend spel
van lijf en leden
Je woonadres
heb ik
-als de pest-gemeden
nu pás
zag ik
dat je was verhuisd.…
Zwart
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 128 Je bent zwart.....
bent zwart gemaakt
door gastheer en gasten
Daarvan
draag je
de smart en lasten
Maar....
heb je
geen veren,vleugels?
Op te vliegen
het luchtruim
te kiezen....
naar wolken
die..
je beter pasten.…
Moeder....
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 209 Hoeden?
je droeg
ze zelden
zondags misschien
Bij de klok
van kwart voor tien
de kerk
een kwartierke lopen
Een hoofddoek
om je kapsel
te bewaren
bij wind uit zee
Die herinnering
neem ik mee
wandelend
-zoveel jaren later-
door mijn geboorteplaats.…
Kruk?
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 Dit is...
geen kruk
maar een zetel
waarop
je niet neerploft
Je hebt je...
gekleed, opgedoft
en wacht op
je chaperonne
Zijn invitatie
op geschept papier
wil je nogmaals
....overlezen
De arm....
zal hij je straks reiken
nadat hij
je kledij heeft geprezen.…
Weg
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 116 De weg
-als 'n lint-
heb ik afgelegd
bochten en slingers
ik ken ze
Vergis me
niet
als ik
achter het stuur zit
De weg
die me voert
naar jou
waar je thuis bent
Je woonstee
me onbekend
nog niet...
bemind.…
Aldus gezwegen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 98 Maak een beeld, schep wat licht en een vlak.
Dan een huis, naast een dijk,
laag, onder korenblauwe luchten.
Het is etenstijd, onverbiddelijk heden.
Het volk trekt over de velden.
Honger vindt de kliek opgeschept.
Genoeg voor picknickdagen, maar te karig
voor de velden
van verschroeiend licht en stugge aren.
Een oerbeeld van de eenvoud…
Poort
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 123 Door deze poort
mocht ik
wandelen, fietsen
heb ik vastgesteld
na gerede twijfel
plattegrond in de hand
Het scheen me
de poort
van vriendschap
met het landschap
de menselijke maat
wel te verstaan....
De bomenlaan....
naar het klooster
loopt dood.…
PATROON
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 93 De natuur
maakt zelf
haar patronen
De sneeuw
'n beeldend kunstenaar
het zal lonen:
Als kijker
naar de aarde
onder mij.…
BURGEMEESTER WUITEWEG
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 554 bezadigde woningen
staan broederlijk en zelfbewust
naast huizen waarin vernuftig geld heerst
steeds stuwend daadkrachtig denkwerk zetelt
de grote voormalige boerderij
herboren als spijshuis De Wilgenhoeve
noodt met zijn warme wit-rode huid
de liefhebbers van gezellig smullen
knipoogt voortdurend fijntjes _ vriendelijk
naar het zorgzame woonoord…
Hoe herkenbaar is wees onzichtbaar
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 45 Er klonk steeds: wees onzichtbaar, hij herleeft de
wereld, woonoorden van toen die jullie amper kennen.
Weet in ook hem huist onbegrensde goedheid, besef
gelukkig zijn er elke dag wel onze dampende borden.…
in dit gedicht is gekomen een huis
gedicht
2.0 met 31 stemmen 6.834 uit veel mogelijkheden (herinnerde, bedachte, toevallige):
een huis
in portugal met vetgroen tegelwerk buiten
en een klinkende halve zin onvertaalbaar binnenin
niet veel!
dan tóch: dit huis met zijn groen tegelwerk en zijn zin,
dit stemmige groene huis,
het nodigt zichzelf hier uit.
--------------------------------------------------
Uit…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 290 Praten over hout
en de stenen in het bos
bomen stevig in de schoenen
het verschil als je niet kijkt
een wandeling, een tijdje terug
het zandpad op de oude rug
fluisteren over houden van
en de bloemen in de wei
schoenen stevig in de wind
verandering met ogen dicht
een wandeling, niet lang geleden
zinnen die buiten paden treden
luisteren…
Waterfiets.....
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 140 Ik was
een waterfiets
balorig
in de plomp gereden
Ik voel me
nu 'versierd'
met de groene franje
uit het onderwaterrijk
Ik heb
-in 't slijk-
vissen gezien
kikkers, zelfs 'n schildpad
Ik ben nu
best tevreden
ik zag
'wat van de wereld'
een wereld onder water.…
Nederlanden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 403 Het nieuwe jaar werd knallend ons gemeld
met glazen tot de rand gevuld en hoog geheven
in stilte loopt de polder vol met 't nieuwe leven
het eerste schaap met lam, in het ontdooide veld.
Dit landschap onder torenhoge luchten
ik wil die grootsheid jaarlijks ondergaan
en raak door rust en ruimte aangedaan
mijn ik gevoel verkleint en staak mijn…
Terugtocht
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 253 De stad die mij op drie hoog ook beschutting gaf
met leefgemak, vermaak wat op de fiets
of loopafstand, bij plein of hoek te vinden was
een bus of tram die altijd stopt, een taxi met
een handgebaar en ook bestelbaar is.
De overmaat van het gemak je wordt het zat
en tolereert tot hoog niveau de rusteloze leefgeluiden
ook als sirenes gillen…
Lopen voor je leven
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.318 Lopen
hele einden lopen
lopen naar het water
lopen naar de bron
de bron vol helder water
waar het dromen ooit begon
dromen over het leven
dat het leven beter kon.
hopen dat het beter kan
al is de toestand hopeloos
is het uitzicht troosteloos
kinderen hongerig brodeloos
ouders ziek en moedeloos.
denken dat het beter kan
in de hete zon…
De Vismarkt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.048 een meeuw wacht op een trapgevel
tot de viskraam afgebroken is
koude stralen spoelen een stroom andijvie
in de regen
de marktmeester gaat rond
langs de droge vierkanten
de armen op de rug
in een boom
hangt blauw papier
en een man rakelt met een zwarte paraplu
het verleden op tussen de kisten…
Schilderswijk
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 935 de ezel wankelt en de tube lekt
maar het palet is kleurrijker geworden
vreemde tinten sluiten traag akkoorden
het vlees van Rubens is geheel bedekt
de Haagse school is overwegend zwart
verdwenen is het bonte dialect
met zware ziektes en de dood doorspekt
het maakt in Zoetermeer een nieuwe start
het licht van Rembrandt is er ver te zoeken…