947 resultaten.
Stad bij avond
gedicht
3.0 met 19 stemmen 7.166 Men noemt het stad. Het is een visioen
Van natte asphaltstraten en plantsoen
En een gevangenis voor wie het wagen,
Te breken met hun wetten van fatsoen.
Men noemt het stad en doet er daags zijn plicht
En met een nette lach op zijn gezicht
Spant ieder er zijn listen en zijn lagen.
En als men tijd heeft schrijft men een gedicht.
----------…
Dat hoort zo?
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.383 Ze moet een wasbeurt, elke dag,
want ja, dat hoort zo,
tanden schoon, uit 't glas,
in d'r mond, want ja,
dat hoort zo.
Haren die nog over zijn,
die paar, moeten worden gekamd,
want ja, dat hoort zo,
nagels knippen, scherpe randjes
eraf, want ja,
dat hoort zo.
Je hoort haar niet meer klagen,
hoogstens af en toe een zucht.
Als ze met…
Stedelijk
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 891 Nieuwbouw steekt zijn kop
uit de terreinen op.
Wij gaan langs het skelet,
de stalen reigerpoten.
Het land dat wordt ontsloten
begint een stil verzet.
Allerlei groen venijn -
distels en chichorei,
hondroos en varkensgras -
loopt in ruigten te hoop
tegen bouwplan en waterpas,
koop en verkoop.
Het land biedt weerstand
aan de sleutel…
Mist
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.544 Vandaag is het niet vrolijk -
De mist dreint in de straat.
Het is dodelijk - dood'lijk!
Als grauwe luizen gaat
Het volk zijn wankele weeg
Onder de rokken van een helleveeg -
Hallo!
Over de vette stenen
Stolt het goud van een lamp.
Uit een boos oog beschenen
Staat er de mensenramp!
Wat zouden ze doen bij zo'n licht?
Daar wordt…
O stadje mijn plaats,
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.126 weet, in jou niet geboren
weet, in jou niet getogen
maar me aan je verloren
en me honkvastgezogen
want in jou mocht ik geven
al wat ik had
mijn liefde, een leven,
o plaats van mijn hart
waar mijn kindlief mocht groeien
van mensje tot mens
nergens mooiers zien bloeien
ik, homo sapiens
weet in jou me geboren
weet in jou…
Nieuwbouw
gedicht
3.0 met 18 stemmen 7.521 Zwevend achter de ruit
zijn wij in onze slaapkamer
vissen in lamplichtwater,
kleden ons schichtig uit.
Betasten angstig het lichaam,
buiken, ruggen en benen:
nog niets gebeurd. Behoedzaam
durven wij ons weer te kleden.
Op een avond, vroeger of later,
als we ons lichaam zien
is het zover: vinnen, water-
vingers. De eerste kieuw.
---…
'House Warming Party'
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.794 Lang gedragen
Zou het dagen?
Die droom van huislijk welbehagen
Uit hoop en
ochtendgloren
Glanzend
werd een huis geboren
Deuren
Ramen
Zwaai ze open
Klop het stof uit oude poren
Hamer
Kwast
Ze gaan tekeer
in dit oord
met echo's van weleer
De rust nu weergekeerd
Een ziel ligt aangemeerd…
De vlag
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.027 Onder die verschrikkelijke lucht
Vaart, als 'n aaklig makabere klucht,
De grote zwarte bruid
Van dit sombere geslacht -
Een donker-begruisde schuit
Met een zwarte kolenvracht;
Die komt tegen de dompige dag botsen
En schuift iets doods onder de plonzige schotsen. -
Het water plooit -
't Dooit!
Jongen! sta nou als een toren pal
Aan die…
De Hofstad van Eden
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 965 Heeft u wel eens een adder horen praten?
U wel meneer? Maar u bent niet goed wijs.
En waar ligt eigenlijk dat paradijs?
Ik zie alleen maar daglichtloze straten
waar wordt geroofd, gescholden en geleden
en nooit zie ik daar God of oom agent.
Alleen een oude man loopt er frequent
verkleed als hofnar uit de Hof van Eden,
maar hij is dan ook…
Bezichtiging der landerijen
gedicht
3.0 met 25 stemmen 6.944 Wij hebben een mooi witstenen huis,
maar we zijn nooit thuis.
We rijden in mijn houten wagen
door de dageraad,
langs wat getoverd werd uit zaad
in het land dat ik ontgang.
Stop bij een bron:
de wielen branden in de zon.
Wil je nog beter zien
wat ik met jou begon,
dan stappen we in mijn luchtballon.
--------------------------------…
domweg gelukkig op de Prinsegracht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.056 erg vrij naar J.C. Bloem
(Domweg gelukkig in de Dapperstraat)
natuur is voor tevredenen of legen
en dan: wat is natuur in deze stad
een eilandje met bomen en wat gras
gelegen in een grafelijke plas
een toekan op een winderige pier
een doek van Potter met een dooie stier
een koningspinguïn in een schimmenrijk
twee turkse tortels…
Het raam maakt een kier
gedicht
4.0 met 29 stemmen 7.263 Het raam maakt een kier
en de tafel tot hier
breekt
op slag
en de tafel is niet bij het raam
maar hier naast me gaan staan
aan de voet van de tafel
valt het kleed van de tafel
in het licht van het raam
buigt het blad een armlengte
knikt in de elleboog een reep
in de lade, kruimels paperclips
het stuk karton dat de tafel recht
en het…
nachtmerrie
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 893 ademhaling staakt
bewegen onmogelijk
stem volledig weggeraakt
op je lijf een voelbare druk
teruggeslingerd in de tijd
van pijn en verdriet
van schuldgevoel en spijt
en hij, hij spaarde je niet
de angst zó intens
beleving pijnlijk en echt
'n volwassen mens
nog steeds
met 't verleden in gevecht…
VRIJT, WAAR JE ZIJT
poëzie
3.0 met 18 stemmen 8.121 Daar is een vis van ouds bekend,
Die blijft niet in zijn element;
Want als een visser, of zijn maat,
Op deze vis uit vissen gaat,
Zo neemt hij nooit een listig net,
Hij neemt geen loze fuiken met,
Maar zet een fakkel op de snuit
Van zijn bedriegelijke schuit,
En komt zo vletten op de stroom.
Daar krijgt de vis een minne-droom;
Want als hij…
hij staat in het huis waar
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 839 plotseling zijn verleden zich opdringt uit steviger grond
om allerhande achterstallige inzichten op te eisen
vreemd gewichtloos weten voor vergeten takken
die gehaast teruggereikt worden aan een stam
geen heeft naar buiten toe een belang
een slinks verwijt leeft even
of het valt terug naar het ongeloof
waarvan het nuchter licht boven de bomen…
ZEELAND
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.121 Als twee verweerde handen, gevouwen in gebed,
zo grijpen hier het water en het zware land ineen.
De koepel van de lucht staat er almachtig overheen
en laat de mens onmondig. De zee stelt hier de wet.
De mensen zijn zoals de aarde, zonder luchtigheid.
Men incasseert gesloten iedere gril van God en zee.
De grond is als de mensen, stug. Hij geeft…
Nootdorp
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.067 een vreemde stad van ver is nu nabij
de dorpsstraat is gevuld met nieuwe klanken
de bakker en de slager werden banken
verdwenen is de oude draverij
er rijdt een stalen monster door de wei
met schreeuwerige teksten op de flanken
we moeten nu een nieuwe geest bedanken
hij zorgde voor het keren van het tij
een laatste weidevogel krijst vaarwel…
Dinska Bronska
poëzie
4.0 met 50 stemmen 4.533 Uit een oud dorp
- kameelbruin als de steppe -
uit Plocka
kwam Dinska Bronska.
Haar hoofddoek was pruisisch-blauw
en heur haar vlas-geel;
ook waren haar ogen blauw
als fjord-water.
Zij rook naar knoflook en spar,
zij droeg laarzen
en ging zeer zwaar en gauw.
In het 'Hotel Lapland' zat zij
bij een tafel aan het straat-raam:
zij schreef…
schylge
hartenkreet
4.0 met 45 stemmen 1.348 juichend bevrijdt de zilte wind het water van z'n zware last
strijdbaar gras omarmt het nieuwe land, beschermt en houdt het vast
verdreven uit de hoge rotsen, verrezen uit de getijdenstroom
groeit de parel in het ondiepe duister waar de zon de strandglans doet ontwaken uit z'n droom
zo hervindt het woelig zand 'n nieuwe bergplaats, 'n haven…
Heugenis van Renswoude
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.749 Wanneer de zomerzonne daalt,
Geen streek in't ganse Sticht, die haalt,
Bij 't liefelijk Renswoude.
Ter weerzij van de brede weg,
In lage hof, op hoge heg,
Langs gevels nieuwe en oude,
Zo dichtebij als in 't verschiet,
Hoe ge er een rozenbeemd geniet;
Een wieglen, geuren, blozen,
Van rode en witte rozen!
Wanneer de scheemring 't loofgesuis…
Wandeling door Harlingen
gedicht
3.0 met 57 stemmen 10.792 Zonder hond
zonder kat
zonder fiets
loop ik alleen naar zee.
Ik groet een oude man
en zijn hond antwoordt: ‘Hij is doof’.
Ik loop door
en groet een hond.
Zijn baas antwoordt:
‘Hij houdt niet van vreemden.’
Ik blijf lopen en zie een fiets een vrouw leiden.
Ik ren en zie een hond die zijn baas uitlaat.
Ik wandel en zie een hond fietsen…
de ooievaar
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 794 het dier zit wat armoedig in de veren
een rafelig en slordig ogend pak
z’n financiële toestand – droevig zwak-
verhindert aanschaf van gepaste kleren
hij schrijdt hautain, als opgeblazen heren
van adel met een lege plunjezak
een overdaad aan schijn en kouwe kak
z’n snavel echter blijft hij kranig weren
hij staat bekend als brenger van geluk…
Veemarkt
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 876 Divers van lijn kleuren gevels
oud naast minder oud
scheef naast schever
gescheiden door stegen
waarin het ruikt
geen vee te zien prijkt veemarkt
de heilige koe spiegelt
een parkeerautomaat
handel die stilligt
een kille dag
maandagmorgen
waar het licht brandt
wordt koffie ‘geschonken’
éénvijftig de kop…
Venetië 9
gedicht
3.0 met 18 stemmen 7.620 De natte watten van de stad
hebben we verlaten.
Nu wendt de van koper spattende steven
zich naar het smeltwerk van zon en zee,
net voorbij de Punta della D.
Rechts deint een kleiner eiland met een abdij,
waar Unesco tijdelijk haar kwartieren heeft,
en Fontana een retrospectieve. Oorlog
wisselt met vrede zoals verkrachting met gebeden.
- -…
Stadslucht 1
gedicht
2.0 met 21 stemmen 7.330 Op een bankje
in het park, de zon al laag
met honger die het denken verslapt:
een blik, opgeschrikt maar traag zich opwaarts richtend
van het gras tot
boven de bomen,
ziet het hart van de stad - zonder huizen, met amper wegen - niet
van mensen zijn, maar overvliegend, in tientallen,
als honderdtal – wat brieft daar over,
100 procent…
Eigen huis
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 1.071 Zij ontmantelen met geestdrift
en dromen hun paleis glorieus tot in de hemel
Hoe en wat en waar en wanneer zal alles klaar
Het groot geworden kind dat nimmer terugkeert
beukt in tomeloze razernij met beitel, hamer
en houweel al te oude ballast in elkaar
Dit is van ons, van mij,
Sneeuwklokjes en krokussen in de tuin
staan er weerloos bij…
Santa Margherita
gedicht
3.0 met 28 stemmen 8.652 Het terras van onze villa
is opgenomen in het lila
van de baai. Rapallo en Sestri
liggen aan de voet der bergen
te trillen in de zon. Palmen
wuiven er in de wind en ver op zee
deinen de vissers met de blauwte mee
Dit is de parel van Ligurië
wij gaan de trappen naar beneden
om inkopen te doen: olijven, vijgen, ansjovis
en wijn, die hier bijna…
Op ghen Hei
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 853 Opa en Oma van vaderskant,
hadden ’n café, daar kwam menige klant.
’n Tapvergunning was toen nog verplicht,
muntjes gingen in de meter voor gas en licht.
De biljart tafel stond midden in de kroeg
en meestal ’n witte schort die ze droeg.
Op de Rennemig stond het café,
met in de binnenhof ’n houten plé.
’n Hartje uitgesneden in de groene deur,…
Fiets
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 812 Hij stond daar, gisteren en vandaag
achteloos weggegooid tegen een boom
half in de bosjes aan de zoom
een damesfiets met kinderzitjes
hoewel op slot, het klopte niet
daar staan geen huizen, maar 't archief
van de gemeente tegenover
ik neem de fiets mee naar mijn huis,
bel de politie Hollands Midden
wordt doorverbonden met een dame
die…
Het straatje
gedicht
3.0 met 18 stemmen 4.873 Kom in deze straat, de laatste straat,
en ga van huis tot huis. Kom binnen,
loop alle kamers door. De weg is smal,
het dek van zand, de gevels zijn gestut,
de panden krot verklaard. Hier wonen
goede mensen, elke stuiver wordt gespaard.
‘Dit is ons straatje, om ons heen wordt slechts
verladen en geraffineerd, hier wonen wij,
met hoofdgestel…