Alle inzendingen over woorden dromen spoken slaap

Woorden blijven spoken zoals alleen woorden dat kunnen ze gaan hun eigen leven leiden vullen zichzelf aan met woorden tot er een nieuw verhaal ontstaat Dromen blijven spoken zoals alleen dromen dat kunnen in hun eigen dromenlogica de doden zijn springlevend alsof ze nooit dood geweest zijn Alleen de slaap wil niet meer komen zweeft wel…

IK slaap, rustig en vredig. Ik slaap, met de dekens om me heen. Ik slaap. Ik droom, over allerlei dingen. Ik droom, over spoken en spinnen. Ik droom. Ik slaap, rustig en vredig. Ik slaap. ZzZzZ…

Wat als mijn woorden mijn huid zouden bedekken -- Kleed jij me dan uit?…

Ik ben moe Maar niet aan slapen toe. Bang voor de dromen die gaan komen, Zal ik weg geblazen worden of op de stroming mee stromen? Dromen zijn verrassingen in de nacht, Mooie dromen waar jij naar me lacht. Enge dromen waar spoken in voorkomen, Maar dat zijn geen mooie dromen.…

Ik kon maar weer niet slapen Een gevecht tussen die vervloekte lakens. Gaf de strijd op, en ben maar opgestaan. Hoe lang blijf jij nog door mijn hoofd spoken? Kan ik dan deze gedachten aan jou niet ontlopen? Je bent er als ik ontwaak, tot aan het slapen gaan. Wordt een spook dan nooit moe? Leg je nu eens neer en doe je ogen toe.…

Moedeloos zijn de laatste woorden een droom van taal is heengegaan ontvoert als voer in vreemde oorden misschien geschikter voor de maan en leedvermaak heeft ook gesproken de langste neus, leven gestaakt bevestigt liever tussen spoken dat taal zijn ziel heeft uitgebraakt.…

's Ochtends is alles weer voorbij, niet echt te mooi voor woorden maar, gewoon, het moet met een ontbijt, voorlopige bestemming, hoor zonder angstgevoel maar thuis. De internationale code van het lichaam. Licht uit.…

die spoken in mijn hoofd zoveel woorden die op mijn tong worden gedoofd zoveel woorden uit mijn gevoel gegrepen zoveel woorden vaak verkeerd begrepen…

Gedachten dansen door mijn hoofd Honderdduizend flarden Zoveel en zo vaak dat het me verwarde Mooie denkbeelden en slechte dwalen in mijn brein Wat een drukte wat een warboel Zou dat moeten zijn Smeltkroes van ideeën Borrelen de hele dag S'nachts is het rustig als ik slapen mag Beelden in mijn droom, bizarre fantasieën Geesten…

Wil niet denken, maar kan niet slapen en wakker betekent pijn, Heb constant geleefd in een roes, zag dingen niet zoals ze zijn Bij het ontwaken spoken je woorden door mijn hoofd “ik ben verliefd” “heb iemand anders”, ik ben nog steeds verdoofd Shit, wat zal ik je missen....…

van letters en het woord de woorden terwijl de avond langzaam valt, droomt de dichter van alle woorden (3) terwijl de woorden verschijnen in de dromen staat de dichter op terwijl de dichter aan het schrijven is, is zijn droom aan het einde terwijl het einde het begin van de droom is slapen de woorden…

ik ga slapen ik wil dromen van een kindje in de wieg ik ga slapen ik wil dromen dat ik naar de sterren vlieg ik ga slapen ik wil dromen van zes prinsessen op hun troon ik ga slapen ik wil dromen dat ik in de wolken woon ik ga slapen ik wil dromen dat ik zwemmen kan als een vis ik ga slapen ik wil dromen van de wereld zoals…

Spoken hier dood en lust? Dood, droom en lust staan met gerede handen Om ons gelijk een kienspaan* te verbranden. Wie rukt ons weg voor wij hun vuur vervallen?…

zijn gedachten leiden een ander leven gebasseerd op angst en verdriet hij zou zo zijn leven willen geven want loskomen van zijn angsten kan hij niet Zijn ziel zoekend naar een greintje rust maar de spoken slapen niet zijn lichaam volkomen uit geblust Hij verdrinkt verder in 'stil' verdriet lichaam en ziel compleet bevroren zijn enige…

Deze kamer neemt je op en je bestemming laat zich raden. Van het meisje dat aan je voorafging kan je zeggen dat haar ogen laaien, maar verder is ze hard als eboniet. Weldra tol je als een op de grond geslagen vlieg en je bedenkt: dit speelt zich af als iets wat zij heeft vastgelegd, maar het voltrekt zich onbepaald. Pas later lijkt je oog…

hul mij vaak in zwart omdat het rode hart de vlinders aantrekt van de nacht zij fladderen hun kleur maar spoken donkeren mijn gedachten met hun verrottingsgeur zij breken af wat in realiteit nooit is gestorven monsteren grotesk wat er ooit is gezegd ik mantel mij niet meer naakt straalt het rode hart voor jou in dag en nacht…

kleine grote dromen in je hoofd dat nooit stilstaat een wirwar van woorden dwalen en vragen constant naar de weg "is het weleens rustig in jouw hoofd?" nee meneer, alleen wanneer ik slaap dan komen de dromen…

er was geen ziekbed enkel de dood die hij nog had hij wist het graf met de narcisten die hij een spiegel gaf zijn testament verpakt in maanden zwijgen maskeert zijn voortdurend hijgen in de sobere melodie waarin woorden eindelijk hun diepte krijgen op de laatste tonen van een leven vol futuristische dromen hij heeft gebroken met…

dromen zijn er als ik wakker ben Over iets wat nooit zal komen Maar soms zak ik weg en slaap ik terwijl ik droom…

- Slaap, kindje, slaap! - Over de marmertrap Zingen zijn stapjes rap, Zingen van trappeltrap. - Slaap, kindje, slaap! Maar als mijn knaapje rust, Vredig in slaap gekust, - Droom, kindje, droom! - Vedelt een melodie, Zingt er ik weet niet wie, Ziel die 'k in nevel zie. - Droom, kindje, droom!…

, droom zacht"…

Met koude woorden zie ik wat je achterlaat in het bed van onze herinneringen waar ik slapen zal en weet dat jij wakker geworden weer op de droom zult lijken die mij niet meer zal bereiken.…

Als ik alleen ben, spook enkel jij nog door mijn hoofd. Ik denk aan je op elk moment van de dag. Ik droom van je elke seconde van de nacht. Liefste, ik hou van je met heel mijn hart.…

De enige val die niet voor pijn en blauwe plekken zorgt, is de val in slaap…

grillige rotsen overheersen een stukje puur natuur, waar ook duistere spelonken zorgen voor angst en vuur in het donker gedoken, hangend, onderste boven met zijn kop in een zwarte mantel verscholen. rustig slapend, misschien wel dromend van de jacht, wat hij allemaal vangen kan in deze sterrenloze nacht. vleermuis is de…

Ze zwerven in stilte om Geen trom om op te slaan Geen poot om op te staan Alleen de klok staat stil De eeuwigheid gelijk Ze hebben geen adem meer Die is opgegaan in lucht Ze hebben enkel hun angst Die hen als een wade omgeeft: Doodsangst voor alles wat leeft…

groot bleekwit gekleurd samen poppenkast spelen lakens uitdelen ongezien iets uitspoken 't verborgene gebroken…

Ik spook door jouw gedachten en laat je echt niet gaan hoe lang nog moet ik wachten je kunt me niet verslaan Jouw witte stenen toren die sloop ik steen voor steen kan jij dat kloppen horen? daar viel er dan weer een. Je vluchtte over grenzen jezelf steeds achterna maar niets kon het begrenzen gevoel kwam altijd na.…

Slapen, als dat kon zonder dromen, was mijn bed mijn toeverlaat, laat de droom mij toch verliezen, de droomwereld is wat ik haat.…

Wat is het toch, dat zachte die zephyr in mijn armen dat vriendelijke vreugdevuur waaraan ik mij kan warmen Ze ligt met mij verstrengeld tevreden, moegespeeld en ik zie in haar ogen dat ze mijn gevoelens deelt Maar wat is toch dat ijle, die gedachtenparasiet de schuldbewuste oorzaak van dit slepende verdriet Gewikkeld in een ochtend…