Alle inzendingen over woorden vaarwel

Hij is niet meer, Driek van Wissen eens dichter van het vaderland met zijn schrijven elke zaterdag in de krant grote dichter, we zullen je missen Nooit meer in het Dagblad van het Noorden nooit meer: Driek van Wissen zijn woorden. Vaarwel Driek…

Ga, maar vergeet me niet, was 't laatste wat ze zei ga, maar denk aan me, was 't laatste wat hij hoorde. 't Licht in haar ogen doofde, de sprankeling verdween ga, mijn lief ga maar, ik blijf achter, wellicht alleen. Maar dat ik van je hou, je bij voorbaat al mis is iets wat vanzelfsprekend is. Je was alles voor me, de zon, de sterren,…

Nee, geen woorden meer, niet dat spel met mijn psyche, dat dwangmatig jagen op kunstzinnigheid. Kunst is lariekoek, gedrenkt in een stroperige massa verblindig en het sloopt de mens, die zich laat vangen door deze martelkamer, ik kan het weten, want ik ben gevlucht naar een minder pijnlijke vrijheid. Vaarwel, woorden...…

Vaarwel, zo als zo vaak en weer gaat ze verdwijnen in woorden waar in waarde maar waar in haar? Vaarwel, zoals zo velen het was me een genoegen…

Vaarwel, vaarwel, mijn dierbaar Vaderland! Mijn Nederland, vaarwel! Ik vaar van hier, van hier naar 't Oosterstrand, Mijn Nederland, vaarwel! Bij 't ruisen van de zilten vloed, Breng ik aan u mijn afscheidsgroet. Lief Vaderland, lief Vaderland, vaarwel! Vaarwel! Vaarwel, vaarwel!…

toen je trein kwam kwam hij ineens ineens uit het niets niets aan te doen het is goed zo je laatste woorden de woorden die ik niet hoorde ik was er niet toen ik kwam was je trein weg hiervandaan alleen een gedachte en lege harten hij kwam te snel te snel reed hij wachten deed hij te kort te kort voor een vaarwel…

Vaarwel!- dat woord ligt op de lippen, Vaarwel!- dat is zo licht gezeid. Dat kan in stille treurigheid, Bij kus en handdruk ons ontglippen. Dat ligt in 't hart en op de lippen, Wanneer men van elkander scheidt.…

tot in het diepst gevoeld tot aan het einde geweest zing ik in het donker een ode aan het begin van de ochtend met het slotakkoord zonder geluid zonder een woord zeg ik je vaarwel…

Vaarwel, vaarwel. Reik mij uw handen, beide, Die wenkt en die zal scheiden, En heilgen wij tot spel 't Vaarwel, vaarwel.…

Soms zijn er in het nieuws ook mooie dingen De regen klettert, maar mijn dag is goed Ik roep naar iedereen die ik ontmoet: 'Kom luister mensen, Gordon stopt met zingen! De voorpagina zegt het, zwart op wit.' Nu Bløf nog, Bauer, Joling en Jan Smit!…

omdat het niets toevoegt niet duidelijk maakt waarom het gaat omdat het zwijmelt verloren in woorden ten gronde gaat zeg ik u maanverlicht in een helder moment vaarwel, de nacht is mijn…

Als een mes, ‘n scherp net geslepen, gekarteld mes, kliefde je woorden door mijn hart, keek je aan en zei: vaarwel!…

we ademden helderheid uit toen we woorden schilderden in aardse tinten we zagen de weerkaatsing van het licht op de veren van de strandleeuwerik niets was meer hetzelfde in een zee van licht na een onvervaard vaarwel…

Vaarwel klassieke eetkamer hoekbankje in zes kleuren rood Herinneringen te meer brengen mij in ademnood Vaarwel tweepersoons eiken bed witte luchtige deken Herinneringen te meer die wonden in mijn hart steken Vaarwel klavier en leren bankstel beiden in donkerbeige kleur Herinneringen te meer ik mis jouw klank en geur Vaarwel pitoreske…

De wereld draait steeds haar rad van de tijd vóór mij – Ik word duizelig.…

meedogenloos meezeulend in een oneindige val maar ik had rode vleugels vaarwel, mijn goede vriend, vaarwel…

Goênacht, vaarwel! want ik moet gaan, Vaarwel en reik mij nog de hand; Een vreemdeling bood me in 't Zuiden aan, Wat ik niet vond in 't Vaderland; Wanneer ik u voorheen verliet, Dan was 't: "Ge ziet mij spoedig weer!" Thans luidt de groet, die ik u bied: "Vaarwel, zo 'k nimmer wederkeer." Goênacht, vaarwel! - Goênacht, vaarwel!…

Zinloos draai ik in mijn gevoelens Alle emoties afgetast Maar niets doet me gloeien naar Een onweerstaanbaar samen zijn Te ver van wal geraakt Er is geen terug keren meer aan Maar het doet me pijn Om te constateren Dat het vaarwel zal zijn…

Gisteren achtergelaten gezichten, snikkend Vandaag verloren illusies verdwenen in tijd Ogen stromen tranen naar vergetelheid Morgen aangebroken schuifelende voeten `n Laatste aards vaarwel brengt hemelse groeten.…

Ei, zie van ver nog wordt het woud Zijn groet aan ons niet moe, Daar 't wuift met tak en twijgen, Die duizend stemmen stijgen; 't Roept ook vaarwel ons toe.…

schipperend tussen beemd en boot schrapend aan de kade roeiend met riemen die ik niet had laat ik los…

Vaarwel mijn liefste.…

Het geluk ons toelachend Op weg naar ons nieuwe huis Vaarwel huis met de bittere tranen We komen nooit meer terug Want daar was ik nooit thuis.…

Nu zeg ik jou vaarwel, ook al blijf je altijd bij me. Ook al was jij mijn bestaan. Vaarwel.…

Je doet of je me haat, Dus nu zeg ik vaarwel.…

voorgoed leek je mijn lief toen ik jou die eerste maal op het avondstrand in donkerende ogen blikte maar ‘t moet eruit, mijn lief: nog even tijd slechts om kalm elkander los te laten vaarwel voor mij, uit verwarring gekomen om met jou mijn droom te beleven vaarwel voor jou, je was er, maar ook niet de bitter wordende band moet verbroken…

Vaarwel zusje, kleine meid, vaarwel papa en lieve moeder. Door de zucht naar 't witte poeder speelde ik m'n leven kwijt... In Parijs, onder een brug lag een jongeman te sterven. Geld en goed zou hij verwerven maar hij kwam nooit meer terug.…

woorden zoeken waar geen woorden zijn…

Hij belde prompt de flikken, zijn ontbijtje stond niet klaar Ach, hij is van een zeer goed jaar; Een zeer gekend psychiater stond me te woord Dit keer legde ik alles meedogenloos bloot. Een stagiaire werd onwel, haar tranen vloeiden Maar ik nam een wijs besluit, adieu en nu voor goed.…

Vaarwel mijn schat, hoe ik je soms ook nog steeds, ontzettend, mis.....…