Alle inzendingen over wuivende

wuivend achter glas met sterretjes in d'ogen verwacht oma ons. ************** in jouw warme schoot smelt mijn ijsberghumeur steeds als sneeuw voor de zon. ************…

Hoe alles wil vertellen, wuiven naar jou toe hoe fijn, hoe mooi om jou te ontvangen hun waaiende pluimen vol zaad, de grassen en sprieten groeten mee op het station Ze overladen, verwelkomen of zwaaien uitbundig afscheid…

Wuivende mensen met een: “dag, au revoir en bye bye..!” Mensen die blijven, mensen die gaan Blije gezichten bij ’t komen, bleke bij ’t gaan Versleten valiezen, vol met mooie dromen Mensen die hopen en geen kaartje kopen Mensen met honger en zonder papieren Personen met geld, maar échte klieren!…

Wuivende halmen Dansen op de muziek van Komende briesjes…

Stil kijkt ze mij aan -- een kam door mijn gedachten, wuivend in haar wind.…

Wuif ze niet weg de verhalen van vroeger vertel ze ons toch zodat ze zweven op de wind. Graag wil ik ze horen weten hoe het allemaal was jouw leven als kind wat je deed en hoe je dacht. Ons mogen herinneren en op je adem dragen langs toegestane tijd. Wij zullen luisteren aandachtig horen naar hoe jij fluisterde met de wind.…

Backpackers trekken door het land Hun vrijheid ligt er vacant De tijd nemen om te genieten De vele voetstappen die ze achterlieten Akkers met wuivende granen doorkruist Menigmaal de wandelkaart uitgepluisd Hun rugzak met een opgerolde slaapzak Een veldfles voor als de dorst uitbrak Door bossen, heuvels en dwars over de hei Ze voelen zich…

weer vorst aan de grond vriendelijk wuivend naar zij die het volk behaagt…

de kersenbloesem wuivend in de zwoele wind straalt in volle pracht…

Wuivende palmen dansen in een open zee van felle kleuren…

Het wuivende riet kiest voor luidruchtig afscheid in felle herfststorm…

dertien papavers knalrood wuivend tussen graan al bijna in slaap…

Gordijnen open: in de zwakke morgenwind strijken narcissen wuivend langs elkaar heen. Russische voorjaarssteppe?…

Een wagon, ik herinner mij veel wuivende armen en handen steeds denk ik aan die mensen hun leed, hun tranen het werd hun dood ik leef er mee…

wuivend gras bewegend bos zwijgend loop ik verder als een slechte herder schapen zijn gedachten geen hond houdt ze bijeen…

balonnen zou ik willen blazen bolle kleuren zwevend boven ´t feestgedruis in een mandje - samen - wuivend drijvend naar hoger sferen.…

stoere wildbloem broos vlam je op stil lonkend tussen 't wuivende graan een wonderlijke groet naar de horizon die eenzaam wacht…

met gesloten ogen open ik mijn ziel om weg te trippen uit dagelijkse walmen richting wuivende palmen zodat donkere dagen voor even vervagen…

over wondere wateren waait een vergezicht een oude kerk met breekbare zerken achter wuivend riet waar eenden tateren een lintlandschap onder heilspellend licht…

zij komen glanzend overgevlogen onder de bloedende moeder smelt de eerste sneeuw onder wuivende palmen monstert hij de nieuwe limousine van zijn schoonzoon ---------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichte', 2002.…

de aardappelen groeien in lagen zand en klei fruitbomen rijkelijk bloeien als een bloemensprei in mei een glimlach een wuivende hand het water spiegelt hier, in jouw land * Opgedragen aan S.J…

Meridionale verlangens, wuivende palmen in begeerte, beemden onder behaag'lijk zonlicht, overgang naar gouden stranden, weerkaatsing van de zeespiegel, tegen een azuren hemel, in lijdelijke verzoeking...…

voorbij slingerende dijken vol wuivende paardenbloemen en weelderig gras houdt haar lichaam me uit de straffe wind volg ik genietend haar spoor langs lonkend geel en groen…

winter me in een heldere stille nacht winter me met wuivende lichte weemoed winter me in verre witte wanen winter me op een licht geladen vlot winter me even maar winter me…

ik bemin jouw zinnenstrelende flanken zij wiegen als bedeesde golven met ruisende klanken ik blaas mijn streling langs wuivende haren in stotende zuchten speel ik muziek op gewaande snaren…

Witte bloemetjes Spelend in de zachte wind Wuivend naar de zon Wachtend tot jij komt Om dan geplukt te worden Eeuwig geuren zij Witte bloemetjes Geknuffeld door jouw vingers Door vlinders gekust…

hoe haar jonge handen over de toetsen golven ons huis zich met haar bruisende klanken vult hoe zij meandert langs knoestige wilgen en wuivend riet hoe zij geniet zo intens met de stroom vervloeit versmelt (voor Anne)…

Wind stoeit met water stoeit met strand, zand stuift over wuivende duinen, onbesuisd, onder meeuwen die deinen, dansen op het ritme van de branding, golf op golf op golf, Nehalennia's hartslag.…

Ooit goudgeel wuivend korenveld verminkt door woeste voren de golven wreed onderbroken ...de harmonie verloren Ondoordacht vertrapte toekomst bedekt met stervende aren vertwijfeld brodeloos zijn ...het niet kunnen verklaren…

Ik ben teruggelopen langs onbestaande stranden over korrels ondichtbare woorden door een tomeloze vloed van uitgestorven duinen met wuivend traangewas. Ik heb mij teruggevonden halverwege een droom, schudde het zand uit mijn ogen en schiep een gedachte.…