Alle inzendingen over zachte

Zo zeldzaam zacht en broos. Als ik jouw naam noem is het voor de eeuwigheid zoals dat is, nog mooier dan de mooiste bloem.…

beeldschoon stolt je traan in diepe zee vergeten wee in zachte steen gegoten schroeiend verdriet voor eeuwig ingesloten.…

je ziel, voorgoed een plek van vrede de leegte, verzoend in stil berusten je naam, een zachte melodie (okt. 2003-2005)…

Klein knuffelbeest zacht en onbevangen, blijf je in mijn armen hangen. Ik koester je als geen een alsjeblieft blijf bij mij voor eeuwig, dan voel ik mij nooit alleen.…

Heel doordacht had ze verwacht dat je zacht zou zijn maar je ragt met kracht misbruikt je macht en wordt geacht. Wat ze niet verwacht dat ze je veracht maar uiteindelijk smacht naar je liefde!…

wees zacht m'n lief laat mij nog wat wiegen in het dons van vermeende gevoelens voordat de werkelijkheid als zoutzuur haar grenzen trekt…

hieruit putte zij de liefde zacht tot uitspreken bedaard eindelijk vrij verzucht gehoord in een windvlaag bewogen fluister-woorden…

dood je wilde schoonheid in een zacht lied als een landschap zonder lichaam of vermaalde rust in stof van verdwenen namen die nooit meer zijn gezien…

slaap lekker en droom zacht.. ik denk en droom over jou, de hele nacht.…

eeuwen van stilte in de schemering van zware gewelven zacht kaarslicht voor de moeder en haar kind opvlammende hoop voor de vervulling van een vurige wens…

mag ik mij even warmen aan jouw zacht plaats nemen in jouw oase van lief want mijn hart is gestolen door jou mijn hartendief…

een sneeuwvlok zo zacht dat ik mijn talent om te verdwijnen in het niets misbruik om in mijn val je lippen te raken en zo te smelten op het puntje van je tong en dit vele winters zal herhalen…

Een zachte blik, Een blij gelaat. Een vriendelijk woord, Een goede daad. Al lijkt het weinig wat je schenkt, Je geeft soms veel meer dan je denkt.…

Ze zingen heel zacht: "Weet jij dat vannacht de populieren gaan pluizen?"…

Als in een vacuüm rest het luisteren naar het fluisteren van de zachte wind Langzaam loslatend tot de stilte komt van daaruit de keuze voor een nieuw begin…

Het is een bloem om er met een vaantje om rond te gaan en zacht te zingen. Het is een bloem om niet meer burger te zijn, maar een broer van een kinderhemdje in zonneschijn. ------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten' 1976.…

Ik laat je gaan Kan niet zegt mijn hart Jij doet je ding Kom hier wil mijn wil Zo zacht zo levend lief Mij rest ontroering rijk…

nu mijn hart veel dichterbij het jouwe is, voel ik dat je zacht mijn haren streelt en fluistert want je weet dat elke dag de pijn draagt van gemis…

als je straks het smaken proeft van liefde, op wat wittebrood bedenk me dan in natte dromen en de zachte bruid die jou haar allermooiste hartslag bood…

Altijd in mijn gedachten Ik kan er niet omheen Een zacht gloeiend lichtje Ik zag het niet meteen Nu kan ik niet meer zonder Het maakt me warm en blij Het mooiste licht op aarde Dat ben jij voor mij!…

In het zachte licht brengt ze haar golven naar het strand. Op deze laatste ochtend ben ik thuisgekomen en keer ik niet meer om.…

als praten spreken wordt kijken in omzien verandert horen het luisteren verstaat komt stilte stapvoets binnen een zacht handbereik…

Grenzeloos gekleurd door windvlagen langs het hoofd als een zachte bries gaat elk herfstblad zuurstofloos alleen zweven door drijfveer.…

waar lila liefde paarst het violet nog ongeweten laat koester ik het infra rood de zachte warmte van verborgen bloot…

De herinnering aan jou streelt nog immer zacht mijn huid Krult mijn lippen in een glimlach Warm en hemels zoet proeft nog je stem…

De intercity glijdt zacht weg van Mol naar Geel. De eerste borrel schuurt bitterzoet in de keel, verjaagt even corona.…

Ik wacht terwijl ik zacht praat tot de nacht die naar me lacht En soms als ik wacht met geduld, of minder verander ik ongezien van een rups in een vlinder…

lippen smaken als ik je kus Een stil genieten van je schoonheid laat mij zweven Onverzadigd blijven mijn ogen je lichaam observeren Je zachte rondingen golven door je rode blouse heen Zacht ontsnapt er een kreun van ultiem genot Bedankt dat je heel even voor mijn ogen verscheen...…

Liefdevol lijk sprookjesijskristallen, zacht witblauw getint en opgewarmd. Ontdooit zacht dampend hete adem, op een besneeuwd gesloten vensterraam. Laat dagklaar in volle glaskristallen nacht winterlicht in opgewekter zielsrust stralen. Zacht kust de maan met winterglinsters het diepbevroren hart wakker welk hoopt.…

Een zachte rode avond streep boven de wazig blauwe bergen is ‘t eerste wat je ziet wanneer je binnen komt. Iets verderop een groot en zwaarder beeld: De somber zwarte bomen steken als verticalen recht omhoog. Diezelfde zachte rode avond streep fluistert er nog net door heen, en volgt die wazig blauwe bergen.…