3132 resultaten.
Speel, 't is bittere ernst
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 207 Speel met de zon
In je haren,
Met het zand
Tussen je vingers,
Speel met de gedachten
In je hoofd die woorden
Worden, woorden om te horen,
Regels om te zien,
Verzen om te zingen -
Speel met het mes
Tussen je tanden,
't Is bittere ernst,
Want in de verte
Wacht de groeve
Van een bij twee
Die je in de aarde
Verwelkomen…
Tussen je tanden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 138 Speel met de zon
In je haren,
Met het zand
Tussen je vingers,
Speel met de gedachten
In je hoofd die woorden
Worden, woorden om te horen,
Regels om te zien,
Verzen om te zingen -
Speel met het mes
Tussen je tanden,
't Is bittere ernst,
Want in de verte
Wacht de groeve
Van een bij twee
Die je in de aarde
Verwelkomen…
Land van leegte
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 310 We verdwijnen in een veld,
enkel de leegte telt,
verborgen door een berg van grassprietjes en zand,
neem jij me mee naar sprookjesland…
wie zal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 wie zal het duister klaren
als eenzaamheid opkruipt
uit de grijze straten
wie zal je vinden als
je zand in ogen strooit
het ijs ongebroken laat
wie zal je blik scherpen als
je de verbeelding aan de wilgen hangt
en onleesbare poëzie liggen laat
wie zal van je houden als
de stilte in je woorden klinkt
en je voorbij bent gegaan…
Harten 4
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 101 ik blaas voor jou
een hart van glas
en toon je wat ik
voel
maak voor mezelf
een hart van ijs om
de hitsigheid te
koelen
uit steen houw ik
een hart zo hard om
de afwijzing niet te
voelen
ook teken ik een
hart in ’t zand en
zal de wind en golven
vragen
om de pijn niet
bij jou te kunnen
zijn teder te
vervagen…
Zonder boot
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 112 Zee is wild
het zand brandt,
spoelden mee
slechts wij twee,
man en muis
ver van huis.…
Drie stenen zitten op een steen...
gedicht
4.0 met 6 stemmen 13.005 Een steen steekt half uit het zand naar buiten
om zich nog eventjes te uiten.
Leer, kinderen, dit uit zijne mond:
houd steeds een vuist boven de grond.
-------------------
uit: Tirade 1968…
sans courage
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 74 zoals de honkvaste
grijze haas heb ik
niet de moed om de kust
uit het oog te verliezen
de duizend smaken van
de zee door te slikken
om het zand zacht uit
de ogen te wrijven
de aanblik van de
doden te verdragen
nu het smeltwater
het sneeuwveld verlaat
niet de moed om de
de slinger tussen
aanvaarding en verzet
stil te zetten…
fleurig
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 161 blijmoedig, bontgekleurd en zo bloeiend
slenter je lachend langs de waterkant
opgeruimd, opgetogen en zo opgewekt
met je voeten spelend in het warme zand
zingend begroet je de stralende zon
de bloemen in je haren verwelkomen
het leven bruist en kleurt alles zo keurig
fideel…
't verre zilver
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 216 ik stapel
ze op
er zijn er nog genoeg
zo vroeg in de ochtend
deze schelpen, wat men
ook beweert, zijn geruisloos
het zand echter
spreekt over het liefste
en het strand lijkt leeg
alles is voorbijgaand, zeg ik
en wachten is verloren tijd
een meeuw kijkt mijn kant op
de zon droogt haar vleugelpunten
de noordenwind zal haar…
Calapia
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 67 De vloed sloeg een bres in mijn wering van benard zand,
steen en vreugdevlees. Je droomde mijn eiland in de dag.
Nu ik wakker ben moet ik het kustwater doorwaden. Zonder
aanraking en zonder oogcontact met de golven, enkelvoudig
bij windvlagen die mij in hun zeilen meevoeren. Kan ik mijn
bakens nog verzetten?…
In jouw ogen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 183 in jouw ogen
zie ik granieten bergen
waarvan lawines dalen
zie ik woeste rivieren
naar hun monding dwalen
zie ik de stormachtige wind
die altijd de juiste richting vindt
naar het dal
en naar de zee
van liefde
voor mij is het zaak
dat ik door het zand
niet verblind raak
ik zie en wacht af…
juttekop
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 zoveel meer zie ik
boven het maaiveld
met mijn hoofd
dan in zand gestoken
boven alles uit
niet klein te krijgen
steek ik steeds
daarom mijn kruin
de rug recht ik
met groeiende wil
bij iedere maaislag
die mij steeds treft
waar anderen hoofs
de koppen buigen
ben ik zo van jut
de altijd gemaaide kop…
woestijnwind
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 71 de geknakte woestijnpalm
laat in schroeiende
hitte haar getergde
oren hangen
een andere bezweek
onder haar eigen last
in dit oord verdwijnt het
leven onder zand
in de verte trekken
weerbarstige palmen
ten strijde tegen de
goden van de wind
in de wolken wordt
historie geschreven
van bloedige
confrontaties op de grond…
half vijf s' nachts
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 152 de avondklok is voorbij
we lopen naar het zand
dronken en vrij
aan de kust van Nederland
met de winden van een storm
en de temperatuur dicht bij nul
zien ze hoe ik de zee bestorm
in mijn naakte lul
alleen één ding in mijn hoofd
de avondklok is voorbij
dit jaar heeft ons van veel beroofd
maar dit leven blijft van mij…
Nieuwe haiku's 7
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 588 De zuidenwind
neemt fijn Sahara zand mee
niet tegen op te wassen.
Mensen en dieren
hebben een ander soort vlees
gewicht in de schaal.
De zee schudt
haar buik maar krijgt
het plastic er niet uit.…
daar hier toen nu
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 85 wie telt de doden
in landschappen onder zand
schrijft in zwarte inkt
over wat kon gebeuren
hoe het daar toen was
hoe het hier kan gebeuren
het daar en het hier
zijn familie van elkaar
blijf spreken herhaal
ver voorbij duizend malen
over toen en nu
verwantschap met hier en daar
wie blijft verhalen
over jou en de ander
wie raakt…
Sporen
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 76 De rimpelingen en de sporen,
de verten in de horizon verloren
het steeds veranderende
van 't strand, de zee,
dat neemt het oog,
de lens voortdurend mee
Ze zijn daarom zo blij
als 't zand er vers en eventjes
gaaf uitziet
dat laaft het oog,
biedt rust,
een overvloed van vree…
Als geen enkele vraag de stilte overtreft
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 589 Even geen zin in woorden
té lang op vragen gewacht
die niet kwamen
enkel zin in niets
zittend in mijn nood naar woorden
kijkend
naar de zee
omdat zij me
misschien
kan helpen
zij
laat elke keer
moeiteloos
alle korrels los
krassend
wrijf ik
het zand uit m'n ogen…
hoe lang nog
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.807 ik hou me vast aan halmen
aan het strand, aan zee
ze buigen, breken af
de wind voert me mee
mijn voeten schuren
een spoor in het zand
de wind lijkt te winnen
trekt me over het strand
ik hou me vast aan halmen
een nutteloze strijd
hoelang nog sporen trekken
eenzaam door de tijd…
Vervaging in gedachten
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 2.096 grijs is het blauw
van het zilvergrauw,
zoals het baren van trage
golven die nog gelaten
stranden al zijn dagen
als toen hij verlaten
zijn stappen bedacht
hij ze voet voor voet
in het zand bedrukt
achterlaat voor goed
enkel de herinnering
spoelt de sporen naast
het water dat achterblijft
tot de vloed zich haast
en alles weer vervaagt…
ACH WAAROM?
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.570 Spelend in de open vlakte
vlaagjes wind
het zand verstuift
staat zij
met gesloten ogen
peinzend
eenzaam
heel ver weg
denkend aan die mooie dagen
het kinderspel
die vreugd van toen
levend verder
onbegrijpend
in de ruimte van het verstand
zal zij stilstaan
in niet kunnen
smekend vragen
ach waarom?…
Twee voetstappen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.584 Twee voetstappen verdwijnen
in het vermoeide zand,
ik ga nu wegdrijven
naar een witstralend land.
Ik ga nu echt,
maar weet,
ik had je lief
...heel oprecht.…
Tertiair, ingesloten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 321 Ergens uit oertijd
wacht een week skelet
misschien in klei of zand
op oog en hand;
een teken van leven.…
Vroeger
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 551 Samen reden we
over het strand
zagen we mensen lopen
hand in hand
overal hartjes
getekend in het zand
Overal was liefde
nergens was pijn
maar nu jij hier zo ligt
je niet beweegt
zie ik geen hartjes meer
nergens mensen
hand in hand
maar jij in dit bed
en niet op het strand…
Strand
gedicht
4.0 met 43 stemmen 9.497 Ik kan ons al zien lopen
samen hand in hand
langs de hoge golven
op het verlaten strand
de warmte van de zon
glinstert op de zee
de wind waait onze woorden weg
met de golven mee
een eindeloze vlakte
van zand, zon en water
ook de meeuwen in de lucht
denken niet aan later…
Nevel
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 686 Schimmige nevel boven zand
dempt het geluid van verheven gangen
op het door mens verlaten strand
stilt mijn drang naar ongeremd verlangen
Op de grens van zee en land
glanzende manen als met parels behangen
vloeit schuim als grof geweven kant
word ik door rijkdom bevangen…
weemoed
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.896 misschien is dít het wel,
heimelijk nog hechten
aan wat ooit verloren ging
aan vage schaduwen in de
schemering, een zacht geruis
een verre roep, een geur
een oude afdruk in het zand
iets van droeve leegte voelen
in een stille polder
terwijl er een zwalkende
dierbare vogel vluchtig
in het niets verdwijnt…
Haar losse hand
netgedicht
5.0 met 25 stemmen 44 zij drift
zonder gewicht
op de wind
beweegt als
een vogel
in glijvlucht
haar lach
tekent zon
op het strand
kleurt zonder
schaduw een
witte golvenrand
waar gedachten
dwarrelen uit
haar losse hand
ook zij deelt
de database
die schepping heet
kent de momenten
van loaden tussen
cloud en heet zand…
Blik op oneindig
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 357 De trein trekt een gele streep door het zand
oneindig land tot aan de horizon
ik zit en zwijg
en hoor gedachten malen
in verhalen die ik zelf verzin
's nachts komen ze
de verwijten en vragen
het gebrek aan dagen en het te veel aan tijd
ik verlies mezelf
in zinloos ijver
waarin ik wedijver
met oneindigheid…