Hoe onstandvastig is 't heelal,
Met al het gene dat daar in is?
Steeds draait 't geluk en 't ongeval,
Vermits geen staat zo in 't begin is,
Gelijk ze in 't einde wezen zal.
Verlossing volgt na zwaar ellend,
Mits 't luk het onluk moet verdrijven,
Gelijk de smaad de vreugde schendt,
Dus kan geen staat in 't eerste blijven,
Gelijk zij…
Les Muses, filles du ciel,
Sont des soeurs sans jalousie:
Elles vivent d'ambrosie,
Et non d'absinthe et de fiel.
Voltaire.
Hemelreine Zanggodinnen,
Wie mijn boezem is gewijd!
Die bij 't zusterlijk beminnen,
Afgunst kent noch minnenijd!
Die van gal noch alsembitter,
Maar ambroos en nectar leeft!
Gij, gij vloekt de koude vitter,…
Wanneer de zanggodin zwijgt,
hoeft het van hem niet meer.
Pas dan breekt de dood het leven
en weeft een cocon om het fragiele lijf,
als een laken smetteloos wit.…
Alles overziend word ik beroerd en vervoerd door
al je bewegingen en welsprekendheid die je hebt meegekregen
Getalenteerd gedreven je altijd bent, je doet me denken aan een zanggodin
Draag me mee op jouw vleugels vol inspiratie en verbeelding; een wederzijdse liefde bloeit.…