Het waait zo hard, maar binnen is het kalm
Het beven van de zee is daar voorbij
Haar vrijbuiter heeft lichte averij
Maar blijft voor haar het neusje van de zalm
Zijn denken lijkt geheel te zijn bedolven
Verdoofd nog van de huizenhoge golven
Slapen wat restgedachten op het strand
Ze legt ze in een aangevreten mand
Aan wie in 's hemelsnaam…
De kinderen langs de vloedlijn, springen en joelen als ware het een heus festijn
Pret in hun ogen, onschuld op hun gezichtjes
Onwetend dat het hun Zwanedans zou zijn
Achter hen flikkeren duizenden lichtjes
Reflecterend zonnelicht in het serene water
ligt wachtend om hun verhitte lijfjes af te koelen
Tot één golf uitwist hun toekomst en hun later…
De aarde trilt en zeeën beven -
hoe wonderschoon is de natuur.
Een vloedgolf overspoelt het leven -
hoe heilzaam is het godsbestuur.
Dominees, imams en prelaten
hebben weer heel wat goed te praten.…
(Gevaar)
Verborgen gevaar
't Paard van Troje
Onstuimig verwoestend
Metershoge golven
Zeebeving met
Wonden. Gewonnen
Maar ... wezenlijk op
In de verborgen
Moderne kunst
Schuilt seksualiteit
Tussen gil en kleuren
Davert, steunt en
Kreunt.…
De aarde beefde weer opnieuw
met al zijn grote kracht
duizenden doden zijn er weer
door natuurgeweld omgebracht.
De mensen zijn radeloos
paniek onder hen is zo groot
vergeefs lopen ze te zoeken
maar die gezocht wordt is dood.
Metershoge vloedgolven
sleuren de mensen in zee
een laatste schreeuw om hulp
maar het water sleurt ze mee.…
Het is niet meer zo leuk hier op mijn strandje
Dus haal me maar snel op ANWB
Zo zonder Thaise hapjes valt niet mee
En waar is nou dat kleine meisjeshandje?
Nou sorry hoor, dat ik niet helpen blijf
Ik geef wel wat aan giro 555…
Genoeg valse verkiezingen
En dioxine-vergiftigingen
Genoeg valse verwensingen
En rode daden na zwarte woorden
Genoeg valse oplossingen
Na misplaatste analyses
Genoeg onverenigbare doelen
En heilige offers
Na de rampvloed rest de schade
Die de hele wereld schokt
Maar de golven spoelen tijdelijk
Onze eigen zonden weg…
er was een adem
voor de dood in
terugtrekkende golven
ogen werden groot
toen de tweede vloed
zijn aanblik bood
er was geen kans
alleen maar weg
verdronken laatste woorden
leven heeft gegeven
behalve het water, zij ging
moorden zonder woorden
nu kabbelt zee op schone kusten
liggen golven lui te rusten
maar chaotisch zijn de wolken…