20 resultaten.
Zeedijk
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 217 ZEEDIJK
Ik zit
op d'oude zeedijk
en
kijk over de einder
waar het ruisende water
de stralen weerkaatst
sprekende golven
en bruisend nat
dan zie ik ons schip
dat daar vaart
langs de lijn
tweemaster
wij gaan scheep
het roer wijst de weg
de vlag gehesen
wijst noord
daar is waar het hoort
de haven verlaten
de stad uit zicht
dat maakt…
Liefdes bouquet
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 312 vandaag
ben jij de ware mond
die ik kus op en om de zeedijk
aan de vloedlijn die herkent
zonder weerga…
IJSSELMEER
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 149 Hoog en droog
op houten jukken
ligt aan de voet
van d'oude zeedijk
Markerwaard -
in vergeten drift -
Ijsselmeer , onbegrensde onderstroom
van Midslander schippers
hun onvergeten droom
van brekende zeeën
vliegend schuim
de mast teneêr
nog brandt het licht
in roekeloos weer
geen teken van leven
in kolkende golven
nu later lig jij daar…
LAIS CCLXXVII
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 33 Badplaatspromenade, noorderwind. Schril
als de meeuwen krijst haar stem. Nijd brandt
haar zuur in de slokdarm. Het slikt haar wil
die met naaldhakken klakt. Het nijpt op zand
dat stuift uit de hand. De tijd is een wand
met tongen aan de andere kant. Niets
gaat nog open, dit licht is van kant. Iets
heeft de schoonheid als van papier verbrand.…
In mijn hart
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 508 langs de Rozengracht
Door de wind mijn haar verward
Elke minuut aan jou gedacht
Met jou in mijn bloed
Spel ik langzaam het Parool
Steek een veer in mijn hoed
Terwijl ik door het parkie dool
Met jou aan mijn hand
Sta ik op de pont
Samen op ’t IJ geland
Zoen ik je zachtjes op je mond
Met jou op mijn schouder
Fiets ik zwevend op de Zeedijk…
binnenin
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 langs het water van de rivier
voor de zeedijk blazen hoge
schoorstenen triomfantelijk
grijze wolken uit
de laatste dorpelingen overleden
de klinkerpaden verdwenen
een praatbankje bleef leeg
op het verlaten kerkhof
in de verte zien we boerderijen
met dichtgetimmerde luiken
een kudde pony's en
wat knotwilgen
de mensen hadden geen…
berichten uit net noorden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 237 berichten uit het noorden
rotganzen, van wie men zegt dat hun geluid klinkt als geblaf
een keer op de zeedijk dat ik ze hoorde
als een klein hondje op een boot veraf
steeds dicht bij zee zoeken zij hun overwinteroorden
waar het gras hen tot het voorjaar voer verschaft
berichten uit het noorden
rotganzen, van wie men zegt dat hun geluid klinkt…
tussen zeedijk en warmoesstraat
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.806 terwijl mijn hersens
mijn hart besturen
naar een kant die ik niet wil
en mijn ogen
doelloos turen
door een veel te donkere bril
terwijl mijn lichaam
schreeuwt om aandacht
van een bedenkelijke aard
is het mijn geweten
dat mij uitlacht
is dit het allemaal wel waard?
terwijl mijn handen
zich verstoppen
in de zakken van mijn jas
en mijn…
Koppig?
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 221 De Nederlander staat bekend als 'n strijder voor principes
maar ook als onderhandelaar en mens van de praktijk
vaak is er openlijk conflict tussen die attitudes
Nu wordt dit drama uitgespeeld hier achter de zeedijk
in een prachtig rederijkersstuk getiteld: "Dit bent u dus"
want ja, heel Holland staat in de spotlight: eten of geweten.…
Venus en Sedna
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 747 flits mijn toekomstig verleden
beelden surfen kopschuimend naar het heden
waar wolken golven raken bij de waterlijn
herinneringen stromen langs vreugde en pijn
over gelopen paden, ooit betreden
werden hoge golven nooit vermeden
prachtige foto’s op papier beelden mijn zijn
lachende ogen stralen langs warm zand
richting woeste duinen en de zeedijk…
Het huppelkutje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 138 haar mond geducht
Jaagt zo Hermientje naar een carrièrevlucht
Maar pa wil rust, dus hij ontwijkt de conversatie
Ze bleek voor Prima Ballerina veel te licht
Niet qua gewicht maar door gebrekkig talenteren
Ma is toen voor een ietwat lager bod gezwicht:
Mien danst als huppelkutje met drie struise veren
In een diffuus verlichte kroeg op de Zeedijk…
Duizend jaar.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 130 Zolang zal hij wachten op de zeedijk en met de vloed
niet meespoelen. De enterhaken liggen klaar in koud beton.
In neon spuiten fonteinen een kunstmatig leven. Kijk,
ze spelen. Een vuurtoren waarschuwt voor het vasteland.
Hij telt de stralen, schikt ze naast elkaar en bouwt een aureool
voor de hemel.…
ze leeft ( nog )
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 114 de wind die over de zeedijk
ons bevoer als vreemdelingen
op haar rug blies de klanken
van de door ons bespeelde
klankschalen over kwelder en Wad
zij, zij die de dood heeft geaccepteerd
leeft haar laatste momenten voor
vandaag aan mijn zij, spelen met
de muziek en de klanken de wereld
laten overgaan en wellicht
de hemel alvast voor haar…
Zeeland.
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 705 plekjes en vogels die kwelen
Rietkragen, inlagen, schorren en slikken
Licht, ruimte, de tijd hoort men tikken
Noeste werkers en getekende gezichten
Inspiratiebron in schilderingen en gedichten
De zon gaat er onder als nergens op aard
Met wolkenpartijen, gehaast of bedaard
Soms vreselijk woest en soms kalm is de zee
Maar wordt op de zeedijk…
Witte winternacht in 1979
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 373 Loop via de
Warmoestraat over de Zeedijk naar de
Oudezijds; maagdelijk wit liggen de
Wallen onder sneeuw die zonden bedekt
van de tolerante stad
Wandel in 'n schets van Pieck, plas m'n
naam in de sneeuw op het Oudekerksplein
een raamdame gaapt en veegt 'n traan van
haar gezicht.…
Gevlucht uit Zwitserland
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 421 zwaar balen
geen paling te halen
in dat hele Zwitserland
Tous les jours stomme pommes
jamais un bas en son tirebouchon
la suisse bien sur c'est un syndrome
geen gerookte aal vet op je gazon
toen op een dag vol tell&antismoke
raakte de braverd echt van de coke
Hij is kapot terug naar Mokum vertrokken
une dame raapte 'm zondag op op de Zeedijk…
Wiede Leegte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 74 wijde laagte
stormvloed vaagde
een landstreek weg
het zeewater kwam
helemaal tot Onderdendam
water sleurde alles mee
Reiderland werd binnenzee
kloosters, dorpen, borgen verdwenen
onder het slib wat losse stenen
eeuwen lang en eeuwen later
polderden Groningers het water
terug tot de norm
de Dollard in zijn huidige vorm
achter de zeedijk…
Grensland Lauwersoog
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 220 Lauwe lentebries verwarmt mijn gezicht,
Wangen die gloeien gaan van zoveel buitenzijn
Waddengolfjes die kabbelend
Tegen de zeedijk van onze late jeugd
Zachtjes hoorbaar in stukjes slaan;
De grilk die stiekem met ons meeloopt
Onderaan de dijk, en wel goed uitkijkt
Dat hij niet te dicht bij ons komt,
Maar die ons ook voor geen goud…
landje apart
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 187 Ontspannen mijmer ik en wandel mijn stappen in het landje apart
Bonte kleurenblokken schuiven voorbij achter de statige zeedijk
Wuivend gras in de wakkerende wind
Dorsende machines maaien het goudgele graan
Wolkenschaduwen dwalen over een lappendekenveld
Een kunstig patchwork van heldergroene en goudgele kleuren
Donkerbruin geploegde aarde,…
Oterdum
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 Oterdum in het duister
ergens in april
de zeedijk stil
van de golven gefluister.
Twee jongens zijn dronken
zwalken door de nacht
ze doen ondoordacht
en lallen beschonken.
Op de dijk gaandeweg
zien ze wat leven
iets wittigs zweven
schapen, wat ik je zeg.…