15 resultaten.
slagen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 146 zie de zeevogel die
met sterke vleugelslag
soepel overhelt van de
ene kant naar de andere
laten we spelen
met de wind om te
komen waar we
kunnen zijn
kijken over steile
hoekige kademuren
zonder angst wuiven
wuiven naar de ander
prachtig werk aan
de winkel kijk
de zeevogel doet het al!…
weerschijn
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 217 waarin zeevogels wieken
door golvende wolken
uit "De Zee en Ommelanden" (tweede reeks)…
Verdwaalde vogel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 433 Onder de hoede van de nacht
biedt rust het hoofd geborgenheid
in evenwicht
Als de zeevogel schel de stilte scheurt
wanhopig in de leegte krast
klokslag drie
De eenzame wandelaar in de straat
lijkt niet zo ver van hier…
Sterke hartjes
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 63 Over het water
trots en vrij
verlaten ze hun gebied
en vertrouwen erop
dat er een andere plaats is
in het onbekende
dat ze diep in hun kleine sterke hartjes wel kennen
omdat ze bij het vogelvolk behoren,
zeevogels zijn.
Meeuwen.
Zou je niet
ook graag een keer
met hen
naar de horizon toe willen
vliegen?…
Scheepsratten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 170 Van zeevogels en van de zee.…
De eeuwige liefde
hartenkreet
3.0 met 35 stemmen 1.580 De winden hebben gezongen
over de mensen op het eiland der dromen
Maar de zeevogels verstonden de klanken niet
en hun verhaal is verloren gegaan
Enkel een zweem van een heerlijke geur,
ijl als een blanke roos in zoete struwelen,
zwevend over de groene heuvels in de lente,
herinnerde hen aan dat goddelijk paradijs,
waar pure liefde de harten…
oversteek
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 357 nog net geen avond, zwerf ik
over het golfgewassen strand
als vuurtorenlichten
bestrijken mijn ogen
het grijsgroen golfgeruis
zuigend danst zeewier
tussen waterlijn en branding
zilveren zeevogels krijsen
een slaande regen los
de zee uit mijn gezicht
maar wat nog zou ik turen
naar haar, die vanochtend
de vrijheid verkoos
over zingende…
Rechtdoorzee
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 306 ik staar naar het roomwitte schuim
van golven die tegen klippen slaan
de rusteloze zee knaagt aan het land
zonder een voet aan de grond te krijgen
als een ongelijke strijd
vastbesloten onstuimig
bij voorbaat verloren
zeevogels scheren krijsend
langs immense rotspartijen
overstemd door het natuurgeweld
lijken ze enkel lucht te happen…
Heerlijke wandelvriend
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 224 Het witte zand
laat je uitbundig lachen en
de zeevogels kussen je
op je lippen.
Oh, heerlijke wandelvriend
ga door met je mooie lied van de zee en
vang het ritme van de zon.
Ja, maak een lied en
heel mijn hart zodat ik de
stilte van je stem
heel diep kan horen.…
Draait zijn rug zeewaarts
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 698 toen zij nog bij hem was
kon hij iedereen vertellen
van de zee
al die druppels samen
schelpen in scherven
eenzame kreten van
zeevogels in de wind
een laatste zinkende zonnestraal
het leven in al zijn poriën
al zijn voetstappen
aan de vloedlijn
hij draait zijn rug zeewaarts
nagestaard door
cirkelende meeuwen
in het achterland…
Vogels
gedicht
2.0 met 21 stemmen 7.766 Zeevaarders wilden altijd vogels
Sumeriërs brachten naar de kaden
van Ur de pauwen van de Indus.
Zeevaarders willen altijd vogels;
dodo's groter dan pingewijnen,
de bonte vogels, pootloos vliegend,
die men nooit zien zal voor hun doodval,
en papegaaien, papegaaien,
het vlagvertoon van verre landen.
Al stelden vogels soms teleur;
de vogels…
Adellijk vermaak
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 230 het kompas draaide op de slaperige wind
een licht gezelschap van zeevogels vloog over het
wapperende slib
ze vergezelden me op een verlaten wadstrand van Terschelling
de brandingsklanken weerklonken in laagtij open en helder
onder een zoutzilte zeelucht
omdat deze septemberdag adellijk straalde
ik liet vertrouwde voetstappen achter in het…
IJSLAND
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 328 Schreeuwende zeevogels lokken me naar de kliffen
Het zwarte lavazand steekt schril af
Tegen het bijgekleurde blauw van de oceaan
In het noorden stoeien fotogenieke watermonsters
Terwijl ze flirten met de poolcirkel
Op het land ademen of spuiten de fumarolen en solfatoren
Hun stinkende adem uit en
lavakraters bekomen van hun laatste eruptie…
Mijn vuurtoren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 Dicht bij elkaar stonden wij,
naar de zeevogels te luisteren,
hoe ze afspraken maakten
voor hun aanstaande reis
ten zuiden.
Dicht bij elkaar stonden wij
verhalen te verzinnen
over de vrijheid op zee,
met de golven mee te glijden
naar verre waters toe
en onbekende kusten.…
Mei (Boek I)
poëzie
4.0 met 54 stemmen 7.332 Zoo hoorden het een visch
En een zeevogel; dien dag was het lis-
Bosch vol geplas en wuivend wit geveert,
Meeuwen en grijze reiger, die weerkeerd'
Des avonds naar zijn boomnest. Op zijn reis,
Zag ik zijn vleugelslag uit het rijs,
Mijn wiegekamer. Nog weet ik het wel.…