61 resultaten.
Zeewater
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 546 Zeewater bevloeit zich met hartstocht
Liefde met waanzin
En mijn aders met bloed…
zijn
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 100 een parelmoeren schelp
glanzend van het zeewater
op een zandkleurig strand
het is alles
onder de zon…
laatste golven
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 36 het zeewater stroomt
en de golf belooft
wat ik geloof
als ik de zee
wens wat hij nooit verliest
en ik verdrink in
de laatste golven
die mij doen vergeten…
Een zomerse dag
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 138 Zonlicht
Zonnebrand
Zonnebad
Zonnehoed
Zeelucht
Zwoel
Zandkasteel
Ziltig zeewater
Zwemplezier
Zomer, zo zoet
Een zalige zindering
Voor het gemoed…
eb en vloed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 143 jouw voetafdruk
in het
nat zand
Liet me weten
dat je hier
ergens was
maar uren later
waste het
spoelend zeewater
die waarnemeing
volledig
van het strand!…
Empathie
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 526 Je waant ons in zee
omdat je wenst
dat ik jouw tranen
niet van het zeewater
zal onderscheiden
Maar straks, m’n lief,
spoelt jouw verdriet aan
op het zand
waarmee je de woorden hebt uitgewist
die je zei,
maar niet sprak...…
Wanhoopsdaad.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 767 Woeste golven slaan over de kop van de
havenpier, zijn fraaie kostuum is reeds
doorweekt van ‘t zeewater. Hij is een
vreemdeling, duidelijk niet van hier.
Zijn hoofd wat gebogen, de ogen betraand,
handen omhoog geheven.
Alsof hij hulp van boven aanroept voor
zijn daad, terwijl zijn lichaam staat te beven.…
De zeewaterse kou
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 ik zag ze allemaal
passeren in condens
rond het stoffelijk element
hebben zij zich gedrapeerd
soms herkenbaar als mens
zij vormen naast elkaar de
grens tussen vochtig en blauw
waar luchtig transparant
de warmte laat schieten
tegen de zeewaterse kou
wordt dit toekomstig reizen
het verblijven in moleculen
waaruit je bent opgebouwd
eenmaal…
Winters strandgenoegen.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 607 ijskoud zeewater van de brandingsgolven beroerd mijn enkels
harde wind doet fijn zand in wolken opstuiven
schelpen op de vloedlijn knarsen onder mijn voetstappen en
schuren de huid van mijn onbeschermde voeten open
ik ben niet de enige die vandaag aan het strand loopt
achter mij ontwaar ik ook enkele dik aangeklede figuren
die met de rug tegen…
Strandwandeling.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 480 het is een sombere dag
vandaag aan 't strand
de zee is ruw, het is
guur en nat
ze loopt met blote voeten op
het schelpenzand
blonde haren wapperen in de
stormachtige wind
koude zeewater prikkelt
haar voeten
blik gericht op de einder
smoort in 't grauw
gooit schelpjes naar
de woeste golven
kijkt vervolgens blij en verheugd…
Dromen van toen, dromen van nu
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 249 Blote voeten in het zand
opgerolde broekspijpen
het koude zilte zeewater
veroorzaakt gilletjes
brrrr verfrissend
ogen vol van weemoed
dromen van toen
dromen van nu
met in de hand
wat opgeraapte schelpjes
haren in de wind
kind, vrouw, kind…
Letterzee
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 282 ik schrijf niet langer met een pen
maar met zeewater
gewoonweg omdat zij alles begrijpt
in welke taal dan ook
mijn woorden zijn immers de mijne niet
het zijn vondelingen van de zee
ze golven vloeibaar tot aan mijn voeten
waar ik ze enkel op te rapen heb
om er daarna mee te spelen
tot ze een eigen letterzee vormen…
Strand
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 509 Vanavond
zal een bedachtzame golf
je afdruk westwaarts dragen
en ongetwijfeld zal
het zeewater dan
net iets zoeter smaken.…
Drenkeling
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.733 Ik was aan boord op je schip
Geweldige koersen gevaren
Maar opeens had je besloten
Om me achter te laten
Ik dreef op zee
Bedwelmend in je golven
Tranen niet zichtbaar
Door zeewater bedolven
Al happend naar adem
Spoelde ik aan op land
Jij was de horizon al voorbij
Al in een andere haven gestrand…
Zonsondergang boven zee
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 164 ik sleep de zonsondergang
tot vlak achter je hoofd
je haar lijkt wel van ebbenhout
in de waaier van rood licht
de lucht trilt en weeft zich
teder rond je zachte huid
ik raak je aan, je heupen
raak verstrikt in je armen
zeewater bubbelt
als champagne…
zwerftocht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 109 waarom zocht je de maagdelijkheid
van onbetreden terrein
als nachtblinde vogel in gekooid
niemandsland, met zeewater reikend
tot grijze horizon, echo’s langs
doofstomme gewelven
gelijkend op avondstilte, op aankomst
in marmeren afwezigheid
gevuld met bomenschemer en
bladerloze beenderen?…
Sandy Coast
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 118 in herinnering Hans Vermeulen
niets zo bruusk
als branding
in de Noordzee
vooral op donkere
dagen in november
alsof het zoute
zeewater de open
wonden prikkelen
het schurende zand
en de schrijnende wind
lieten sporen na
als voetstappen langs
de natte vloedlijn
Lejo…
Strand van voorbije liefde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 122 Achtergelaten op
Het strand van
Voorbije liefde
Neem ik gretig
De zilte smaak
Van dit zeewater op -
Mijn lippen smaken
Zilt als ik mijn
Tong er langs beweeg
Zout, of zilt, is
Altijd nog beter
En veel minder diep
Dan de wrange smaak
Van onze vergane liefde
Die kansloos op
De rotsen liep…
de vlucht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 110 als het grijze
maangruis aan je
kleeft als je in die
rulle bodem boort
een maanlanding
is hartstikke
moeilijk bijna niet
te doen overigens
vlieg over wit
pakijs en
blauw zeewater
terug
naar huis
doe alles nu
maar uit
de aarde trekt
je aan…
Schelpen voor later
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 674 Ooit kruisen onze wegen
kom ik jou weer tegen
buigen we samen
voor onbestemd verlangen
dat wat ons bindt
en steeds opnieuw begint
de schelpen
voor later
of terug
aan het zeewater
ooit op een dag
misschien…
want weet je lief
leven is kiezen
en leren te verliezen…
Zij vond haar rust
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.481 In het vroege ochtendlicht
op het verlaten
Castricumse strand
liep een eenzame man
gebogen zijn hoofd
denkend aan haar voetstappen
die hij nu
naast zich mist
een enkele druppel zeewater
die de wind
op zijn gezicht heeft geblazen
vertaalt de droefheid
van zijn dagen
en toch
als hij even omhoog kijkt
toont hij het begin
van een voorzichtige…
Meer moet dat niet zijn
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 125 de bomen slanken af
dezer dagen
(wat je van mij niet kunt zeggen)
in het zeewater
liggen schaduwen verborgen
of zijn het zandbanken
het licht is anders nu
de lucht zo fris
als de herfstappels in mijn tuin
maar de zon schijnt nog
in mijn humeur
de woorden dwarrelen
op dit blad papier
dat zo zijn maagdelijkheid verliest
maar wel…
strandwandeling
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 269 ik luister…
hoor enkel
wat ik horen wil
rumoerigheid trekt stilaan weg
gouden zand waait op
verblijdt een kind
zeewater speelt
een spel met de wind
ik luister…
hoor enkel
alleen nog maar
de zingende wind
dans met mij
hoor aan mijn lied
kom morgen terug
vergeet mij niet!…
Kruisende wegen
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 636 Ooit kruisen onze wegen
en kom ik jou weer tegen
buigen we samen
voor onbestemd verlangen
dat wat ons bindt
en steeds opnieuw begint
de schelpen bewaren we voor later
of geven ze terug aan het zeewater
ooit op een dag
misschien…
want weet je lief
leven is kiezen
en leren te verliezen…
Frisheid
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 84 als een onwetende natte hond
druipt het zeewater rond mijn golfbrekersziel
met blauwe droefheid
in mijn groene zeedijkogen
mijn lippen voelen aan
als de oevers van een uitgedroogde rivier
maar in mijn irissen blijft zoals steeds
de flikkering van zon op water
als verborgen woorden
in schelpen en onderwater zeewier
een frisse wind waait…
Ouder
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 1.064 Tussendoor sleep hij een kei tot wapen, vrat vuur uit het hout,
in een bed van bladeren schiep hij een bed
van meisjes aan zee, en geuren en slierten regen
uit hun haar of was het zeewater? Zo versierde hij
het leven en de oude boeken deed hij toe.…
Lachend
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 368 Lachend bekeken
door zwevende meeuwen
hun schaduwen vliegend
over het strand
Knipogende sterren
aan een fluwelen hemel
onze hartstocht getekend
in het mulle zand
Het maanlicht dat
jouw ogen kuste
het zeewater parelend
op jouw blanke huid
Het goud van de ochtend
dat ons weer wekte
de liefde voor leven
als enig geluid.…
Windkracht 7
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 108 gewapend met graafmachines
is het gevecht losgebarsten
omheining is niet meer
of wordt uit de grond getrokken
om de kustlijn te beschermen
tegen wind en zeewater
mensen worden gezandstraald
terwijl zij zich een weg banen tegen
de wind in, zand zit overal
mascara loopt uit
golven beuken op de kust
knabbelen zand van
het smalle strand…
vakantie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 813 Het graven doet zijn lichaam glimmen
eindelijk klaar, hij zucht en gaat opnieuw beginnen
In elke hand een steen, Hij graaft, en graaft
totdat de drang bedaart
zeewater zo koel
Morgen heeft hij weer een doel
1…
Haiku 4#3
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 125 Vakantie aan zee
Vergeten zeewater
spoelt zandkastelen weg
de zon geurt naar jou.
Tijd is haast
Tijd is als haastig
water dat zich een weg baant
tussen wel en wee.
Nattigheid
Na tranen kwam regen
wanhopige schaduwen
zoeken naar de zon.
Schuim
Hoofd boven water
zeepsop tot aan de lippen
de afwasbak glimt.…