Kwistig begon de valse vierendeler
Vieren aan de gedichten toe te kennen
Om de dichters averechts te verwennen
En werd daardoor een grote gemene deler
Door zijn schuld met tienen in te lossen
Kan hij zich van zelfkwelling verlossen…
'T is alles tevergeefs: nu weet ik al,
Dat 'k dan, mijn hartje, niet begrijpen zal,
Hoe 'k jou geen liefde gaf, mijzelf geen rust;
Zelfkwellend zal 'k je, herrezen, zien staan,
Jong, als toen ik 't geluk voorbij liet gaan,
Die ene nacht, toen 'k je niet heb gekust.
----------------------------------------
uit: Brahman, deel I, p. 48…
'T is alles tevergeefs: nu weet ik al,
Dat 'k dan, mijn hartje, niet begrijpen zal,
Hoe 'k jou geen liefde gaf, mijzelf geen rust;
Zelfkwellend zal 'k je, herrezen, zien staan,
Jong, als toen ik 't geluk voorbij liet gaan,
Die ene nacht, toen 'k je niet heb gekust.…
't Is alles tevergeefs: nu weet ik al,
Dat 'k dan, mijn hartje, niet begrijpen zal,
Hoe 'k jou geen liefde gaf, mijzelf geen rust;
Zelfkwellend zal 'k je, herrezen, zien staan,
Jong, als toen ik 't geluk voorbij liet gaan,
Die ene nacht, toen 'k je niet heb gekust.…