Alle inzendingen over zelfmedelijden

tussen vrienden toch alleen gevoel van einde na begin bliksem wil er niet omheen tegen beter weten in gevoelens worden spiegelbeeld koud vervangt blij warm nieuw litteken toebedeeld aan de ziel onder mijn arm even vlinders, bonzend hart kleuren warmer dan normaal weer terug naar wit en zwart en tweedimensionaal…

hij is oud is vroeger op zijn geboortedag vervormd naar buiten gekomen lichamelijk misvormd iets meer als iedereen een arm krom en onbuigbaar straf en onhoudbaar stijf en onwendbaar mijn gedachten in zijn land een weg langs scherpe rotsen de slang in het paradijs en hij lacht en ik die stijf ben in wezen en alleen maar kan wijzen…

Ik sla niet terug absorbeer elk gevoel ga onderuit en huil Ik sla niet terug ik kan niet winnen Ik val en ik lig stil En wacht Op de wind die gaat waaien En ik graai naar woorden Die verloren zijn gegaan Waardeloos in oren Van anderen Van mensen die jagen En ik maar klagen Dat het anders moet zijn Ik weet het ook niet anders…

Ik kan het niet vermijden, ik heb gewoon- een beetje, zelfmedelijden...…

Ik heb geen geduld meer voor het hart vol tranen van zelfmedelijden alleen nog maar het lachend gezicht verwrongen door oprecht verdriet diep weggestopt en met geheimen tot aan de jaszakken toe gevuld daarvoor heb ik geduld.…

Altijd aan zien komen altijd onverwacht, ongewenst inbegrepen: depressies praat niet over jouw ellende ik heb genoeg aan de mijne zelfmedelijden of droge waarheid Grens? Help me! dansend langs de afgrond als een spinner gedesoriënteerd…

Ze huilde om dat droevige verhaal, Dat haar twee dochters op tv vertelden, Dat zij gevaar loopt, dat is wat hen kwelde, Zelfmedelijden is een rare kwaal. Toch wist dat haar niet werkelijk te raken, Ze veegde wel, maar tranen? Die ontbraken.…

De deur zwenkt het duister tegemoet, waar haar hond leven in de stilte brengt De schakelaar brengt ontbijtresten van de ochtend in het licht Haar gevoel haakt naar zelfmedelijden, de partner die ze wil het kind dat uit zal blijven Het antwoordapparaat ratelt relatieproblemen, zij drukt op stop en nestelt zich tevreden…

Verzwolgen door zelfmedelijden Niet denkend aan degene aan je zijde Altijd aan de tijd samen, het verleden Angst om het los te laten, terug naar het heden Liever een zonderling, een onbekende, niemand Want nu is alles beter dan iemand Angst om voort te leven zonder, Nog steeds hopend op een wonder…

muur ik bleef je maar zoeken maar vond je niet je was net een traan die ik verloor in een oceaan van verdriet dolend op het kerkhof zocht ik naar mijn graf want toen je wegging dacht ik dat mijn hart het begaf urenlang lag ik te kijken in het niks uren werden dagen, dagen werden weken, weken werden maanden toen ik doorhad dat ik stikte in mijn zelfmedelijden…

mij ruw te onderbreken als ik eloquent voorbijpraat aan het rotgevoel waar ik mee opstond; mijn ego eindeloos opwrijf om de barsten te verbergen. Mijn masker af te breken, dat ik never nooit meer loslaat, omdat het rust over de hoofdwond; ik durfde niet te kijken naar het argeloze kerven. Mijn borst open te rijten, te graven in de bagger…

Zelfmedelijden en totale schijt aan de wereld om je heen. Zelf sla je je er doorheen.…

ons zag zitten het hoofd schudde bij al dat geredetwist Wat wist de evenaar van trots wrok en argwaan of zelfmedelijden? Welke god of godin zou niet in de kleur van toorn of verdriet langs zo'n hemel rijden? Het alleen werd samen van welke duur... wordt niet gegrift ...in banken.…

Het marmer is groen uitgeslagen aangetast door jaren gebrek aan onderhoud je liet je gevoelens los verzonk in zelfmedelijden kwam in een neergaande spiraal, die je rechtstreeks bracht daar waar geen toekomst is toch hield je van me ik weet het maar al te goed, waarom keerde het leven zich tegen je, terwijl mijn helpende hand er was…

als belletjes blowden tonen geestverruimend ons creatief gesprek geen notulen of herinneringsgeschrijf met gevoel zaken raken zo dat alles goed beklijfd heldere momenten uit gedrogeerde ogen lijken alleen maar wijsheden te verkopen maar als de flow is ingekakt dan blijkt drab de basis te zijn voor zelfmedelijdende pijn als…

Hoeveel bedrog kan een mens velen in een wereld vol zwart en wit waar niemand verdriet wil delen maar vol zelfmedelijden zit Ik heb voor elke waarheid gevochten keiharde leugens heb ik weg gejankt verstand en gevoel in elkaar gevlochten het vertrouwen is nu afgeslankt Ik heb het eigenlijk wel gezien deze wereld moet een virus kwijt ik…

Geen beter medicijn tegen medelijden dan zelfmedelijden. Onder het vergrootglas van het eigen falen wordt doorgaans andermans schuld zichtbaar. Kneusje van de klas. Reserve in het voetbalteam. Overgeslagen tijdens de kusjesdans. Transparant aan de toog. Krap bij kas, knaapje tussen kerels, dromer van dribbels, ruzie met rekenen?…

Even troost bij elkaar zoeken dicht tegen elkaar aan samen zwijgend gaan slapen en stilletjes de nacht ingaan Samen ook weer wakker worden genieten van een nieuwe dag niet in zelfmedelijden zwelgen maar 't leven tegemoet zien met een lach Samen praten, soms even janken want voor alles is een tijd het leven gaat gewoon z'n gangetje maar…

Stop met zelfmedelijden en werk aan je doelen. Pak mijn uitgestrekte hand. Kom tot leven, Want samen komen er we wel. Ik ga het leven tegemoet met alles wat ik in me heb. Doe je met me mee? Het leven is prachtig als je het maar wilt zien. Pak mijn hand en ik neem je mee. Kom tot leven, Want samen komen er we wel.…

(Geschonden VerTrouwen) Zij verleidde, verblijdde, misleidde Een vrouw van klasse/Die zich staande houdt Terwijl de wereld/Haar globe, ook de onze Zwelgt in zelfmedelijden/Tijdens een door hen Zelf ingezette vrije val Eigenlijk altijd koffie. Heel soms thee Aangelengd.…

Vooral in beweging blijven, was zijn advies, en geen zelfmedelijden koesteren. Man, man, die kerel straalde één en al depressiviteit uit, een wonder dat er niet velen door hem door het lint zijn gegaan.…

naar warmte en liefde die thuis niet meer of misschien zelfs nooit aanwezig geweest is de zoektocht der hopelozen desperaat volvoerd maar heimelijk door de meesten allang opgegeven vindt steevast zijn besluit hangend aan de toog van lamlendigheid verloren lavend aan de eenzaamheid van alweer schommelend bedronken huiswaarts keren in kotsend zelfmedelijden…

Maar iets in haar wil dat ze zich overgeeft, iets in haar aan haar neerslachtige gevoelens en zelfmedelijden. Mensen kunnen makkelijk praten, maar voelen niet wat zij geestelijk meemaakt. Zij wil zo graag weten wat de toekomst haar brengt. Is er nog wel een toekomst in het verschiet?…

Als ik lach zie je mijn lijden niet want als ik mijn lijden laat zien vergaat jou het lachen dan lach je niet meer zelfs geen glimlach!…

Hoe langer ik in de put bleef hoe moeilijker het werd om eruit te komen want mijn eigenwaarde was nu volledig afhankelijk van het in de put zitten, het Zelfmedelijden en Zelfbeklag. Als ik eruit zou komen, zou ik ten gronde gaan.…

Zing, dans en lach, weet wat je wilt vermijden: lees geen geroddel meer, stop leedvermaak hou op met klagen en, tenslotte, staak je stille onderstroom: zelfmedelijden Wees licht, vul je ballon met optimisme wie heeft beweerd dat dichten diep moest zijn? dat je moest lijden aan verschrikkelijke pijn? roep kiekeboe! sliep uit! surprise!…

Natuurlijk, het is weer dat zelfmedelijden Overal komt wel weer een titeltje uit voort! Waarom is er niemand die mij komt bevrijden? Is er dan niemand die dit hoort? Natuurlijk!…

worden pamfletten geschreven, manifesten in alle talen voor de redding van onze planeet toch laten wij ouderen in eenzaamheid en honger sterven, buiken van levende walvissen opengesneden, wij trappen op de zielen, harten en vingers van onze kinderen met laarzen van kwaad wij rukken ons de haren uit het hoofd, egoïstisch voldaan, jankend van zelfmedelijden…

Tot hij strontlazarus onder dat tafeltje kroop hij kon niet meer opstaan zoals het scheen Het geraamte klepperde bij elke stap buiten in zo’n onverwacht opgestoken wilde wind Maar ach, die knaap was toch niet te stuiten en zijn dronken harses weende als een kind Heb je dan zelfmedelijden mijn beste Hein?…

Is dit alles zelfmedelijden Ben je getraumatiseerd of verrot, waar komt dit uit voort! Ik wil je lief hebben en jij mij, met lachen, huilen en vrijen Of is dit een relatie, zoals het hoort? Je schreeuwt om aandacht, zit in een slachtofferrol Kun je nog wel van mij houden Wil je nog wel warmte ontvangen en geven?…